Sensizlik - Sessizlik

• 2 Kasım 2009 Pazartesi 02:50:28

Sana yazdığım her yazının sonunu getiremeyişimin,bende bıraktığı beceriksizlik duygusunu üzerimden atamadığım bugünlerde kendime inat bütün uzuvlarımla sana,okunmaya kıyılmayacak satırlar yazıp,bildiğin bütün duygulu,süslü cümleleri kafandan silip sade ve sadece sana yazılmış,duygularımla bütünleşmiş ve içine işleyecek bu satırlarımı okurken yüzünde oluşacak acı tebessümleri göremeyecek oluşum, bendeki sensizlik acısını daha da katmerleştirecek. .
Yaşadığım bu tek düze hayatın içinde bulunan bütün renklerin,kokuların,tatların hiçbir anlamanın olmadığını farkediyorum,senden ayrı olduğum hergün’ün gün olmaktan çıkıp azab olduğu bugünlerde..Ayrı geçen günlerde senin ne yaşadığını ne hissettiğini bilmiyor ve bunları hissedemiyor oluşum beni kendimden soğutsa da sessiz geçirdiğin her günü duymaya çalışıyor harflerimle sana doğru uzanıp seni hissetmek için var gücümle çabalıyorum.İçine girdiğim bu ayrılık sendromu beni uçurumun kenarına götürüp, düşmekten böylesine korkmayıp da zaten sensiz olan lanet benliğimi bi kere daha sensiz bırakacak oluşu çok korkutuyor,sensiz olan benliğimi.Aklımda içimde olan bütün kurgular beni artık boğmaya başlıyor ve en güçsüz halimde teslim ediyor beni içimdeki şeytana. .
Bu ayrılık nereye kadar beni sürükler bilmiyorum ama bildiğim tek şey yavaş yavaş yenildiğimi hissediyor oluşum.Yüzüm yok aslında sensiz hayata yenilmeye. Bir haller oluyor bana kendimi sensiz düşündükçe ve bir ağrı saplanıyor karnıma sonra yavaş yavaş vuruyor başıma.Şöyle bir bakıyorum sağıma soluma,sensiz olduğumu hissetikçe etrafımdakiler çok saçma geliyor bana.Yalvarıp "nereye kadar böyle gider,onsuz ne yapacağım" diye ellerimi açıyorum Allah’a ve peşisıra başlıyorum duaya.Hiç haberinin olmadığı yakarışlarım yüreğimi burkuyor ve sensizliğe böylesine üzülürken bendeki acıyı göremeyecek oluşun ve hatta bu okuduğun cümlelerin bendeki acıyı göremediğin için yazılmış olduğunu fark etmeyecek oluşun inan beni mahvedecek! Yaşanmış bütün her şeyi kenara atıp sana satırlarımdan oluşturduğum bu sensizlik günlerini,benim yaşadığım her gündeki acıyı biraz hissedip yaşamanı bekliyor ve yaşayacağın acıyla bana acımadan bana dönmeni bekliyorum. .
Dayanamıyorum artık bu sessizliğe ve sensizliğe. İnanır mısın sensiz daha bir uzun geliyor bana geceler ve inan sağım gözyaşı solum hep keder olmuşken önüm arkam ise sensiz kurduğum hayaller.Hayattan zevk alamıyor günden güne zayıflıyorum ve her aklıma geldiğinde haberin olmasa da zaten yokluğunda hep dolu olan gözlerimi ağlatıyorum.Gecenin kör karanlığında,çıkmazların yanı başında geleceksin diye umutla geceleri alıp koynuma beklesem de biliyorum ki sade ve sadece kahrolacağım sensizliğinde. Bulduğum her dört yapraklı yoncada kayan her yıldızda seni dileyip bana dönmeni bekliyor olmam seni güldürmesin ki, ben de senin gibi sessiz kalıp unutmayı denesem de kalbim hep kışkırtan oldu beni,sensiz geçen her gün de sana daha da bağlanmaya. .
Ümitsiz bir boşlukta dönüyor artık saatler ve birtek hasretin var gecemde bir de sıcak tenin yüreğimde. Duyabiliyor musun beni gökte ki ay kadar uzak sevgili? dört duvar içinde yalnızlığıma düşecek mutluluk gibi benden çok uzaktasın.Gücüm kalmadı artık dayanmaya hasretine.Ne bekliyorsun bir umut olup doğsana artık geceme be! Anla artık sensiz - sessiz çekilmiyor hayat denilen işkence..Anla artık dayanamıyorum SENsizliğe!

Gkhn..