Içine Ettin!
Sensiz olduğum her an’ın bütün anların da yaşadığım yalnızlığı kendime kabullendirmeye çalışırken çırpınışlarımı bilmiyor duymuyor oluşunun bende yarattığı intiharları her gün farklı şekillerde yaşarken,sen yaşadığımı sanıp ölüp ölüp dirilmelerimin farkına varmıyacaksın! Her biri birbirinden sancılı geçen günlerimin seni bana getireceği ümidini taşıyor gibi gözükmesinin, içimdeki ’sen’ adını verdiğim yarama bastığı tuzun acısını sana belli etmemeye çalışıp güçlümü güçlü gözükmeye çalışmalarımın beni nasıl güçsüzleştirdiğini de sanırım hiç bilmeyeceksin.
Sana hiçbir şey söylemeden duyurmaya çalıştığım haykırışlarımın,kendine bile faydası olmayan cümlelerimin seni bana getirmesini bekliyor olmanın nasıl bir ahmaklık olduğunu bilsem de bunu görmemezlikten gelip kendimi kandırdığım bu komik acınası hallerimin beni nasıl bir boşluğa ittiğinin sanırım farkındayım.Çoğu zaman mutlu gözükmeye çalıştığım hallerimin halinden eser yok artık.Yaşıyormuş gibi gözükmem bendeki bütün bu zavallı hallerin içindeki en iyi hâl.
Tahmin etmezdim terkedişinle kendimi böyle kahredip bütün mutluluklarımı döneceğin güne bağlayışımı.Sakin gözüksem de konuşmaktan çok bağırma isteklerimi görsen,kendimi nasıl paramparça ettiğimi bi parça da olsa anlarsın herhalde.
Seni halâ sevdiğimi hissettiren bir şeylerin olup olmadığını düşünürken,bende bıraktığın izlerin bu kadar kolay silindiğini sanıp beni başkasına tercih etmelerini inan hiç düşünemiyorum.Bildiğim her şeyin beni yanıltmalarından sıkılmaya başladağımda bana yaşattığın ve şu an başkaları ile yaşadığın yaşanmışlıkların,bana nasıl acı verdiğini sana hiç anlatamam sanırım.
Yaşadığım bu duyguların beni nereye sürükleyeceğini bilmeden yaşlanmaya başladığım bugünlerde bana dönmen için yaptığım tüm hesapların tutmamasından anlıyorum hiçbir hesabın çarşıya uymadığını.
Yalnız olduğumu anlamaya çalışmamın nasıl bir eziyet olduğunu bilemezsin.Konuşuyorum,şarkı söylüyorum,ıslık çalıyorum fakat sesimi benden başka duyanın olmadığını gördüğümde hayalini alıp karşıma tepki vermesini beklemem benim yalnızlıktan öte kafayı yediğimin ispatı olduğunu sanma çünkü,hayaline tepki verdirip benden bi şarkı daha istemesini sağladığımı söylemedim henüz.Her yerine her yerinden soğuk giren evime sen girmediğinde aslında beni en çok üşütenin de bu olduğunu anlıyorum anlamasına da ya o benden şarkı isteyen hayalinin nereye gittiğini neden beni terk ettiğini bilmiyorum.işime geleni bilip işime gelmeyeni bilmediğimi düşünüp bana saçma sıfatlar yüklebilirsin ki belki de yalnızlığımı,terk edilmişliğimi bu sayede görmezden gelip bunlara farklı isimler takmayı kendime züğürt de olsa teselli veren ediyorum sanırım.Bu ettiklerimin senin beni terk etmenle,başkasıyla gitmenle,başkasıyla gelecek hayal etmenle,kıyaslanamaz ki, bu ettiklerinle bence her şeyin bi parça içine ettin!
Gkhn. .
YORUMLAR
içimde ki ’sen’ adını verdiğim yarama bastığı tuzun acısını sana belli etmemeye çalışıp güçlümü güçlü gözükmeye çalışmalarımın beni nasıl güçsüzleştirdiğini de sanırım hiç bilmeyeceksin.
Sana hiçbirşey söylemeden duyurmaya çalıştığım haykırışlarımın,kendine bile faydası olmayan cümlelerimin seni bana getirmesini bekliyor olmanın nasıl bi ahmaklık olduğunu bilsem de bunu görmemezlikten gelip kendimi kandırdığım bu komik acınası hallerimin beni nasıl bir boşluğa ittiğinin sanırım farkındayım....
******
Bu hisleri öyle yakından tanıyorum ki...
Çok iyi anlıyorum neler hissettiğinizi.Yaşınızı bilmiyorum ama yaşanan herşey, çekilen her acı insanı büyütür olgunlaştırır, bunlar da sizi, bizi, bunları yaşayan herkesi biraz daha büyütecek, biraz daha olgunlaştıracak.Bunu hiç aklınızdan çıkarmayın ve yolunuza biraz daha güçlenerek devam edin.Acıdan güç almanın tadına varın...
Herşey çok daha güzel olacak...
sevgilerimle...