En ßüyük yaRa
Yaşamda öyle değilmidir? yaşasakta birgün biticek yaşamasakta...Ömrümüzü mutlu qeçirsekte mutlu qeçirmesekte , ßizi mutlu yapan bizi üzen en yakınımız hep en içimizdekidir .Sen onu qülüşerinde saklarsın o ise seni sevgiden olduğunca uzak kaçışlarında saklar..qözlerimizden yaşlar onun için sırf karşılıksız sevdiği için dökülsede kimseye utanarak bakmazdık.Çünki kötü ßişi değildi sevmek !
Her qecemde seni düşünmekten bıktım ne sessiz sedasız qitmeyi isterdim? neDe senden mahrum yüreğimle baş başa kalmayı ...
Gidiyormusun?diye sorma boşuna beni qönderen sensin öyle değilmi? ßen istermiyim henüz yaşanmamış bi aşkı toprağa gömmeyi Senin isteğindi Sebeplerin ,sonuçların ,nedenlerin , niçinlerin hep kaçışlarında qizliydi.Hiçbişi söylemezdin bazen senin ne kadar duyqusuz birisi olduğunu düşünmek kaçınılmaz oluyordu.
Sen hep sorguladın beni..kafandan ßen seni inandıramadım ya buna yanıyorum.. ßense sen beni üzerken bile yüreğimi taşlarken yarasının kabuk bağlamasına izin ßile vermesken ben qözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla ...
ßirtek cümlen beni durdurmaya yeterdi çünki oLurda bi sözün ßeni bağlardı sana.. oysa sen hep sustun..qidişimi seyrettin sadece..
Çok kahpe kurşunlar Yüreğimi delip qeçseyDide
ßana koymasdı da..En ßüyük yarayı yine seviyorum diyen diLLerden aLDık.!!!!