Tül perdesi zamanlar.....

• 19 Ağustos 2009 Çarşamba 03:23:27

Gözlerimi kapatma ihtiyacı hissediyorum.Karanlık ve uzun bir tünelin içerisinde,ağır aksak yol almak niyetindeyim.Bu zamana kadar görmüş olduklarımı da yanımda götürmek istiyorum...

Bulutların,denizin,çimenin ve ağaçların görüntülerinide yanımda götüreceğim.Ağaçların gövdem,bulutların aklım,çimenlerin kokum ve denizlerin gözlerim olmasını istediğim hayalin peşine düşmekten yanayım...

Hafif bir rüzgarın havalandırmış olduğu tül perdenin üzerindeki işlemelerin yerini almış olan insan ilişkilerinin,motiflerinden sıkılmış durumdayım.Birbirinden farklı olmayan motiflerin tek farklarının,üzerinde bulundukları tül perdenin asılı olduğu kornişlerin uzunlukları olduğunu fark ediyorum.Menfaat adı verilen kornişlerin uzadıkça asılı duran beyaz renkteki tül perdenin daha çok kirlendiğini görüyorum.

Tül perdenin her iki tarafından çekildiği anlarda ise motiflerin kenarında bulunan ufak deliklerden,yere düşmekte olan kirli kelimelerin havada uçuştuklarını görebiliyorum.Yere düşen her kirli kelimeninde,elektrikli olan ya da olmayan süpürgelerin çekim alanına karışıp dedikodu kazanına değilde,çöplüğüne yol almakta olduğunada şahit oluyorum.

Şeffaflık söz konusu olduğunda,kapalı kutunun müdavimi olan düşüncelerin ardı ardına şeffaf halde ortalıkta dolanmalarından sıkılmış durumdayım.Sıkılmamın fayda etmediği fakat sıkılmamı daha da çoğaltacak olan transparan hallerede adım adım yaklaşıldığını hisseder gibiyim.Ne dediğini duymayan kulaklar,duyulmayan kulaklara sarf edilen kelimelerden oluşan cümleler,cümle alem bölgesinden bir haber olup,cümle alemin konumunu değiştirmeye yeltenenler ve bunlara benzer mantar halinde çoğalan şeffaf insanların çokluğundan sıkılıyorum.

Çamaşır makinesinden çıkarıldığında,ütülenmeden asılan tül perdelerin kırışıklığına benzeyen,kırışık düşüncelere sahip olanlardan tiksiniyorum.Hiç bir ütününde o karışıklıkları düzeltebileceğini tahmin etmiyorum...

Tül perdesi zamanların yaşanmasından dolayı sıkıntılıyım...

Bir gün,tül perdesi zamanların bittiğini ve yerine aklın,saygının,emeğin,dürüstlüğün ve insanlığın hüküm sürdüğü dost zamanlar geldiğini kulağıma fısıldayacak birisi olana dek
gözlerimi kapatıp,kendi vazifemi yapmaktan yana olmaktayım...

Yoksa yoksa mı ?

Tül perdesi zamanların yaşandığı hayatın duvarına,kollarımı dayayıp gözlerimide kapatıyorum...

Başkada bir şey değil......