SİGARAMIN DUMANI

• 11 Ağustos 2009 Salı 00:21:25

Sigaranın toplumumuzun bir gerçeği olduğu muhakakta,özellikle benim bir gerçeğim olması nedeniyle kayıtsız kalmak istemedim.

Özel yargım;sigara mahiyeti itibariyle insanlığa yapılmış en büyük kötülüktür,bunu da tartışmak niyetinde değilim. Devletlülerin de sağlığımızı,aman aman çok düşündüklerinden almış oldukları bir karar olduğuna da çok inanamıyorum. Bizi bu denli seviyor olsalar,maaşlara 1.2,0.8,2.7 gibi illizyonist bir mantıkla zamlar yapıyor olmamalıydılar. O halde bu yasak neyin nesi? Bilinmeli ki,bazı şeyler,"Yassak hemşehrim!..." Demekle olmuyor...

Bir takım kurum ve kuruluşlarda,yerlerde,sigaranın yasaklanmasının bir mahsuru elbette yok ve görünür faydaları da çok. Sağlık kuruluşları ve ulaşım araçları,eğitim kurumları gerekli ve güzel örneklerdi kanımca. Benim üzerinde durmak istediğim;özellikle kahvehane yasaklarırıdır. Kahvehanelere sigara yasağını desteklemiyorum. Çok gereksiz bir işgüzarlık olarak görüyorum;görevliler de bu işgüzarlığı çok hevesle uyguluyorlar.

Hiç bir anlamda altyapısını oluşturamamış ülkelerin ve devletlerin,bu denli yasaklar koymaya hakkı yoktur. Önce koşulları hazırlarsınız,sonra yasakları korsunuz ve bir anlamı olur. İnsanlar topluluk halinde yaşarlar. Topluluk canlıdır ve sürekli devinim halindedir. Aslında toplulukların hayatı bir ferdin hayatına da çok benzer. Bazen neşeli,bazan hüzünlü,bazen dağınık,bazen düzenli ve bazen asabi olabilmektedir. İnsanların nasıl çalışmaya,uyumaya,dinlenmeye ihtiyacı varsa,konuşmaya da hepsinden çok ihtiyacı vardır. Sigara bütün toplumların az veya çok kullandığı bir alışkanlık. Toplumların bazı kesimleri az,bazı kesimleri çok tüketebilir,maddi bir külfet olduğuda doğrudur.

Önemli bir doğru daha var;bizim toplumumuz asırlarca,evinden çıktığında;cami önlerinde,tekkelerde,zaviyelerde,hanlarda,kervansaraylarda,dahası en ücrada köy konaklarında biraraya gelir ve günlük problemlerini tartışır,konuşur,çözerdi...Yakın devrimizde ise bu işlevi özellikle kahvehaneler üstlenmiştir. Kahvehaneler gerçek anlamda bizim toplumumuzun emniyet subabıdır. Camiler kadar,eğitim kurumları kadar önemsiyorum. Kahvehaneleri bir kumarhane gibi düşünmek çok yanlıştır. Ne olur buralarda;sıva işçisi işinden döner,yeni işini konuşur,duvarcı ustası gelir, iki bardak çay bir sigarayla yorgunluğunu atar;işverenler gelir,yarın yapacağı işlere uygun insanları buradan temin eder. Buralarda günlük politikalar tartışılır,her masada onlarca hükümet kurulur ve yıkılır,çok derinin de ev hallerini konuşur insanlar,çocuklarını evlendirirler,kısaca günlük hayata dair ne kadar konu varsa buralarda tartışılır ve konuşulur..Kimdir bu insanlar? Toplumumuzun yoksul kesimini oluşturan yüzde yetmişlik ezici bir çoğunluk. Binbir zorlukla hayatını sürdüren bu insanlara yapacakları,yarım saatlik,bir saatlik sohbeti çok görmek onur kırıcıdır. Üstelik onca teknolojik gelişmeye rağmen,havalandırma sistemlerinin her türlüsünü kullanmaya çalışan yine yoksul kahveci esnafına rağmen..Sahi bu yasak nerden çıktı? Neredeyse topyekün travma yaşayan bir toplumun önüne bunu alen kim koydu sahi?
Çoğu yerde de sanki bilinçli olarak kahve önlerinde de oturma yasağı uygulanarak..Önünüzde yirmibeş tonluk kamyon,remorklu traktör durabilir ama,vatandaş kahve önünde oturamaz! Her ilde,ilçede binlerce kahvehaneniz var ve bahçeli kahve sayınız sıfırken.

Bu yasak mutlaka gözden geçirilmeli,yahut gerekli altyapı oluşturulmalıdır. Sekiz ay kış yaşıyan şehir ve beldelerde,köylerde yarın ne yapacak bu insanlar? Alternatifini göstermediğiniz her yasak zulümdür! Sigara bile olsa...

Çalışma hayatı boyunca çok kahvehane tanımayan biri olarak bunları söylemeyi kendime borç kabul ettim.

Sigara kullanmayanlardan özür diliyorum. Selam,saygı...