DOĞUM SANCISI(1)

• 5 Ağustos 2009 Çarşamba 18:25:22

Oturdum duygularımı hislerimi sorguluyorum. Yani kendimi...yaşananlar bu düşüncelerimi öyle derinlere saklamış ki, hatta iç sesimi bile duyamaz olmuşum. Halbuki ne çok onu bastırmak, duymamak,duyurmamak için dışımdan bağırırdım. Bu ses benim yüreğimdeki ses, ruhumdaki ses...aklımla bilincimle çıkardığım ses değil. Hep derler ki yüreğini takip et,ruhunun sesini dinle,kendini dinle...kolaydı çünkü. Son altı aydır dinledim de ne oldu. Son zamanlarımda dinlettim de ne oldu. Boşluk var şimdi yüreğimde,kayboluyor ruhum. Haklılar bana bunları hissettirmekte... düşünsenize yıllarca yok sayılmışlar tam varolduklarında yine hapsedilmişler içim deki karanlığa. Yıllarca taşıdığım bu karanlık dışıma hiç çıkamadı,izin vermedim. Sadece ben hissettim,hissettirmedim. Sadece ben duydum,duyurmadım. Sadece ben kayboldum, kimsenin kaybolmasına izin vermedim...bu denli insan kendine ihanet eder mi? kendini yok sayar mı? yok saydırır mı? Tabii iç sesinde küser,duygularında hatta kendinde kendine küsersin .Hayır kendime küsemem. Küsmeyin sahip olduğum en güzeller sizlersiniz. Kısa bir zamanda olsa ben sizi var ettim. Bu kaybolmuşlukta,kapkaranlıkta, yol buldum dışa vurmanız için beni. Ne keyifli,umut dolu günlerdi yaşadığımız kısacık varoluş. Eskiye bakıyorum da doğmamış bir can çok acı çekmiyor. Ama doğurmak büyük acılar veriyor,hele yok etmek,saklamak, doğup da ölmek çok acı veriyor. Diri ,diri gömülmek çok acı veriyor. Nefes alan bir ruhun nefesini kesmek, ses veren bir yüreğe kapa çeneni demek ,varolan kendini görmemek için gözlerini kapamak ne çok acı veriyor. Yaratmaktan çok daha zor,öldürmek... büyük bir ikilem yıllarca içim ağlarken dışım güldü, etrafımdakiler de güldü , kısa bir zaman içim gülerken ,umut dolarken etrafımdakileri ağlattım...şimdi hem içim, hem dışım,hem de etrafımdakiler ağlıyor. Korkuyorum ... mutsuzken mutluluk dağıtmak istemiyorum artık. Herkes görmeli yok oluşumu ki belki kendime acımayan bana ,onlar acırlar. Yorgunum...çırpınamıyorum bile...dedim ya yok oluyorum,damağımda varoluşun tadıyla...

05/12/2001