ÖYLESİNE BİR YAZI...

• 17 Temmuz 2009 Cuma 03:23:27

Katil, cinayeti işlediği yere mutlaka şöyle bir uğrar.
İşledik mi?
İşledik!
Kendimizi öldürdük bile bile.
Cins köpekleri de nereye bırakırsanız bırakın mutlaka doğduğu yere gelir.
Bu nedendir bilinmez; en azından benim bunu çözecek bilgim yoktur.
Bir şeyler oluyordur bir yerde; bilirsiniz!..
Bir hal olur size, lal olursunuz söyleyemezsiniz.
Ikınırsınız; tam ağzınızdan çıkacakken, “yahu boş ver, böyle gelmiş, böyle gider,” dersiniz.
Der misiniz?
Dememek gerekir; ama diyoruz işte.
Ben de uydum imama; ancak, bazen bozmak gerekiyor bu namazı.
Bozunca da “vay kâfir, senin ne haddine,” diyor cemaatin önde gelenleri.
Ama serde anarşistlik var, duramıyoruz ki yerimizde!
Ya katlimize ferman; ya derdimize derman!..
Fermanın ne olduğunu bilen bilir, ben dermanı söyleyeyim!
Söyleyeyim mi?
İster nesir olsun, isterse şiir; ciddi iştir kardeş!
Soytarılığı kaldırmaz bu iş.
İştir elbette!
Şiir mi yazıyorsunuz!
Yüreğinizde değme kazılara taş çıkartacak hafriyat vardır; binalar yaparsınız o yere, zinalardan uzak, her harcı gönlünüzde karılmış yapılar yaparsınız yalnız yıldızlardan!
Şiir, dersiniz; yazar, salarsınız deryaya.
Malik bilmez ise balık bilir, be yoldaş!
Arkadaş!
Şiir denilen zıkkım, bazen bal, bazen zehirdir.
Mesela, hiç adını duymadığınız, gözünü görmediğiniz birine sevdalanırsınız; şairin dediği gibi, kimleri sevmişsinizdir de asla olmamıştır onlar!
Saygılar, deriz biz de!
Bu baldır işte.
Bir de şiire dürzülük yaptıranlar vardır; ki bunların her şiiri buram buram pezevenklik kokmaktadır.
Mesela, diyelim ki; adam Kaf dağından biri olarak tanıtıyor kendini, adına da ‘Kaflı’ diyor.
Kendini bir tanıtıyor ki!
Breh bereh!
Anam beni doğururken öldü; gerdeğimde tüp patladı, yer yerinden oynadı; şu okulun mezunuyum, falanca fikrin mensubuyum… Bu yüzden bana saygı duyun, ‘usta’ diye anılsın, adımız diyor zevzek.
‘Zevzek’ sözcüğüne hangi kafiyeli kelime uyuyorsa ben söylemiyorum, siz söyleyin içinizden.
Bir gecede birkaç heceli şiir yazıp atıyor ortaya!
Buyurun oltaya!
Bunlara laf yok!
Bir de iki kelimede siyaset yapan biri çıkıyor!
Bir nesir yazıyor, öyle dürüstçe, içinden geldiğince!
Vay, hınzıra bak!..
Eğer namussuzca şak şak yapmıyorsan, dürüstçe yazmak yasak!
Peki, ne diyor yazan şimdi!
Ya katlime ferman; ya derdime derman!

Bir uydudur yazıya gönül verenler!
Arada bir uğrar dünyasına!
Döner döner durur etrafında, ta ki sönene kadar!