Amerika Günlüğü(4)

• 7 Temmuz 2009 Salı 22:10:25

Merhaba Sevgili Dostlarım;

Nasılsınız...

Bizler göynümüz oralarda,gözümüz buralarda yelpiri yelpiri gezivatırız işte.
Genelde gecek (giyecek) üzerine alavere yapıyoz çok böyük marketlerde.Bulladaki gecek vb mallar markalıymış.İstanbul’da Bağdat Caddesinde,Nişantaşı’nda bunlar pahallıymış.Öle deyo kızlarım.
Buralarda yiyecek genelde cok pahalı.Bir ekmek 4$.Yani 5 ytl civarinda.Tadı da bizim ekmekler gibi lezzetlideğil valla. Ağırlık ölçüsü birimi paund.Bir paund 550 gram.
Sebzelerin tadı fazla yok.Meyveler genelde tropik meyvelerden.Kokanat(hindistan cevizi) ,ananas,avakoda vb adını bilmediğim meyveler var işte.Kavınları(kavun) fena değil.Kavının ağırı datlı,kadının sağırı kıymatlı olurmuş değil mi dostlar.Çünkü kadın erkeğin homurdusunu duymaz az duyunca demisiniz.

Şindi bana ’bu değmenin (değirmenin) suyu nerden geliyo decesiniz.Ben böle decenizi biliyom zaten.Panka hortumlamadım,arkadamda da dayım yok.Emekli maişine güveniyom çoğumuzun olduğu gibi işte.
Burda da ATM(Ey Ti Mi) ’ler va.’Cart curt’çekiveriyoz mancar yeşili dolarları.Bu makinelede bizim paraladan hiç yok.
Ben üzerinde Atatürk’ümüzün gözel iresmi olmayan paraya para demem emme; ne decen ki düştük bi kere.
Ellen parasını çekip cebime koyarken suçlanıyom inanın.Sankim kırk yıllık kadınımın üstüne kuma getirmiş gibi bi hoş oluyom töbosun.
Şindi böle çeki çekiveriyon emme,geri ödekene ne olacak bilemiyom.Keleme gelince kıvır kıvır,bıçağa gelince ’me’demesem bayrı.
’Yidiğin hurmala içini tırmala’işi omaz işallah.
Bi gün böle alavere yapakene karnımız kilise çanı gibi çalıvedi.Acıktık hepicimiz.Bullada cami yok.Kilise desen immana(çok) .çan sesleri duyuyom hep.
Olsun...Dili,dini ne olursa olsun: insanlığa hizmet eden insanlara sevgi göstermek ilazım.Burada gönül gözü önemli de mi...
Kulak verin bu sese.
Saygı duyun herkese.
Kardeşliğe çağırır
Hem cami,hem kilise.

Bizler Mevlana’nın,Yunus Emre’nin torunlarıyız.Yaradılanı severiz yaradandan ötürü.Özümüz sevgiyle yoğrulmuş,sözümüz sevgiyle doğrulmuş,gözümüz sevgiyle nur olmustur.
Buradaki halkın insani ilişkileri çok olumlu.Tanısın,tanımasın herkese tebessümle selam veriyola.Arabalar yayalara öncelik tanıyo,yol veriyo.Taşıtlada korna,zurna vb sesler duyulmuyor.
Neyse lafı uzatmayım.
’Pizza Cici’s’ deye bi lokantaya girdik.Orda 6$’a istedigin kadar pizza,salata,datlı gibi yiyecekle yiniyomuş.Kola,gazoz,meyve suyu,su sebil akıyo musluklardan.Buralarda inek kola (ayran) yok ama.
Tabi biz nassosa her sey bol deyip şindiye kadar gömediğimiz şeyleri tıka basa yidik.Meşrubatladan da bol bol içivedik.
Gece yarısı olunca beni bi ataş bastı,bi ataş bastı.Karnıma da yıldırımla düşüyo.Tsunami oluyo sankim.Betim benzim atıvemiş.O anda cocukla başıma toplaşıvedi.
’Buba! .Doktura gidem cabıcak.’dedile.Ben de ’ı ıhhh.Omaz’ dedim.Atatürk’ümüzün dediği:’Beni Türk hekimlerine emanet ediniz.’sözü gelivedi aklıma.Türk dokturu vasa burda giderim dedim.
Neysem içimde esen Tsunami gibi şey duruvedi.Ferahladım birez.
’A yavrım.Bilmediğin kuyunun ne içesin bol bol suyunu.’deye çekiştim kendi kendime.

Misafirlikte adam bir yemeği çok sevmiş.Ondan bol bol yemiş.Ev sahibine yediği yemeğin adını sormuş.’Epsemye’yanıtını alınca adam da:’Bundan çokca eksen ya...’demiş.Gece yarısı adam:çok yediği yemekten rahatsız olmus..Epsemye dokunmuş.Ertesi günü olunca ev sahibi misafiri seviyor diye sofraya yine aynı yemeği koymuş.Misafirde yemeğin adını tekrar sormuş.’epsemye’demiş ev sahibi.Adam da ’bunun kökünü artık kessen ya’ demiş.
Fazla tamah hem bedene,hemi de ruha zarar deil mi?

Nice sağlıklı baharlara.
Kalın sağlıcakla...

Abdullah Atay