Engelinden değil,en gereklisinden...

• 22 Haziran 2009 Pazartesi 17:13:44

Sağlıklı yaşam için spor yapmamız tavsiye edilir.Güzel bir tavsiyedir.Spor kendi içinde branşlara ayrılır.Bu branşlar içinde ilgimizi hangisi çekiyorsa ya seyrediyoruzdur ya da bizzat kendimiz kendi imkanlarımızla yapabildiğimiz kadarını yapıyoruzdur.

İlgimi çeken spor branşlarından birisi de atletizmdir.Özellikle insanın mücadele ruhunu birebir yansıtan bir spor dalıdır.Atletizm yarışmalarında engelli koşular oldum olası dikkatimi çekmiştir.Bir yandan koşarken diğer yandan da önüne çıkan engellerden atlayarak aşabilmek..

Hayatın içinde bütün isteklerimizin hemen yerine gelmesini isteriz.Hemen olması içinde bir engelle karsı karşıya kalmak istemeyiz.Karşımıza çıkacak engeller yerine her zaman dümdüz bir yol olmasını isteriz.Yeni asfalt atılmış, hiçbir şeyin kendimizi urduramayacağına inandığımız engelsiz bir yol...Her zaman bunu istemişizdir.

Bazı zamanlar da ise karşımıza çıkan engelleri görmemezlikten geliriz.Engelin ya sağından ya da solundan geçmek için beyin haritamıza bakar ona göre çıkış yolları ararız.Her ne hikmetse çoğu zaman da beyin haritamızda her zaman bir çıkış yolu buluruz.Oysa engel orada kaçıncı dereceden akraba kıvamında olursa olsun orada durmaktadır.

"Ne önemi var ki ! Sonuçta enge..Orada dursun, biz yolumuza devam ediyoruz ya sen ona bak.." cümlesini de bir güzel söylemesini ve yazmasını biliriz.

Bazı zamanlar da ise ya bakım onarım hesabı ya da başkalarının hızla ilerlemesine mani olmak için engelleri kendimiz koyarız.Koyduğumuz her engelinde aşılmayan cinsten olması için, elimizin altında birden çok planlar bulundururuz.

Planları karıştırmamak adına onları kategorilere ayırırız.A planı, B planı, C planı gibi güzelce sıralar dururuz.Sonuç itibarı ile " Engel işte kardeşim ne yaparsan yap aşamazsın" mantığını da karşımızdaki ne aştırmadan empoze ettirmiş olmanın keyfini çıkartırız.Öyle ya o kadar uğraşılmıştır o kadar çaba o kadar emek verilmiştir.

Her nedense;bütün bu engellere engellemelere rağmen, engelleri ve engellemeleri aşmasını bilen insanların varlıklarından ise rahatsız oluruz.

Asfalt dökülmüş olan yol üzerinden gitmek istemediklerinden dolayı mı ?

Yoksa çok çeşitliliğe sahip planlara rağmen önlerinde ki engelleri aşma cesaretine sahip oldukları ve bunun için yılmadan mücadele verdikleri için mi ?

Hayatın içerisinde engelsiz bir yaşam düşünülemez.Hayat yolunda ilerlerken yol her zaman için yeni atılmış asfalta sahip engelsiz dümdüz bir yol değildir.Hangi haritalara bakarsanız bakın, hiç fark etmez ama beyin haritalarınızda her zaman çıkış yolları yoktur.

Hangi planları uygulamaya koyarsanız koyun, hiçbir planın çok çeşitliliğin başarı ile sonuçlanır diye garantisi yoktur.

Tıpkı yaşadığımız hayat içinde bir gün engelli olamayacağımızın garantisi olmadığını bilmek ve anlamak gibi.

Garantisi olmayan bir hayat için de engelli insanlarımız ile hayatı onlarla paylaşmak adına,karşılarına hiçbir zaman engeller koymamak adına,engelli insanlarımızın verdikleri onurlu mücadeleyi desteklemek yürekten alkışlamak adına,ne oldum değil, ne olacağım sorusunu aklımızdan çıkarmamak adına yazılmaya çalışılmış bir yazıdır..

Engelinden değil,en gereklisinden...