İlk okuyan bendim yazınızı sabahleyin , fakat yorum bırakmak şimdi kısmet...
Yine aynı özen, yine aynı başarı...
Fakat fon ve yazı rengi de diğer bölümlerin renginden olmalı bence....

Önerim yerine getirilmiş...Dostluğa önemin değeri böyle olsa gerek..Teşekkürler.

Fikret TEZAL tarafından 6/7/2009 6:28:32 PM zamanında düzenlenmiştir.

çok farklı bir konuya değinmişsiniz...yazınız dikkat çekici,kafa karıştırıcı(gerçek ve rüya arasında gidip gelen hangisi gerçek dedirten olaylar yüzünden)okunası,güzel...
saygılarımla...

Arkadaşım şimdi yerli yerine oturdu. Meğerse rüyaymış. Bir gerçek var ki Nzan' ın o evden ve hatıralarından, onu üzüntüye ve ruh sağlığını bozan hayallerinden uzaklaşması gerekiyor bence. Herşey o ev ve bahçesinde cereyan ediyor. Ruh tahlillerini çok güzel işlemişsin tebrik ediyorum seni. Sevgilerimle .

Gerçekler ve r
yalar ve kişilik bölünmeleri insan hayatını grçek anlamda yıpratan ve kendini gerçek yaşamın içinde bulamayacak kadar rüyaların gerçek yaşamımıza girmesi gerçek anlada kendine gelmesine mani oluyor galiba.

Umarım Nazan kurulur bu durumdan ve umarım hava da kalp rahatsızlığını atlatır.

Güzel bir roman sürüklüyor okuyucuyu.

Kutluyorum. Sevgiler

Aynur hanım,buna roman demek lazım.Bu roman,beni sürükleyeceğe benziyor beraberinde...Yalnız Havva'yı öldürdükten sonra tekrar canlandırman kopukluk yarattı bende,olayların akışına karşı...Havva canlanmasydı daha mı iyi olacaktı ne...
Sınırsız olan hayal dünyana hayran kaldım şimdi.Kutlarım...
Saygılar ve sevgilerimi gönderiyorum...

vayy, demek havva yaşıyor...rüya ve gerçekler karıştı..yine de havva'nın yaşaması hoş.ama her an tekrar ölebilir..
nazan bir kişilik bölünmesi mi yaşıyor..
bana ünlü yönetmen david lynch'nin filmlerini anımsattı..belki haırlarsın, özellikle ''kayıp otaban'' filmi...

sevgili aynur..severek okudum yine..
tebrikler..

ama ne olacak bu nazan'ın hali..bir çare bul.