Analara......

• 13 Mayıs 2009 Çarşamba 00:01:05

Adem babamla başladı anamın sancısı…Yasak meyveyi yedi diye kovuldu cennetten…ilk anamdı …ilk çile…İlk cefa…
Babasız doğurdu İsa’yı anam…İftirayı göğüsledi garibim…Cebrail destek oldu anama…İnsanlar iftira attı….
Hacer anam vardı benim…Çölde yavrusu için Safa ile Merve arasında koştu..Öyle samimi koştu ki…Yıllar sonra Hacılardan o maraton istendi…Zemzemi fışkırtacak samimiyet…
Evladını dağ başında üşüten bir anaydı Muhsin ağabey’in anası…Üşüdükçe üşüdü…Üşüdükçe üşüdük..
Asker oğlunun ölüm haberini duydu anam…Yitirdi kınalı kuzusunu..Canını yitirdi..Parçalandı ciğeri…
Alemlerin yaratılma sebebini doğurdu anam..kutlu bir peygamberi dünyaya getirdi canım anam..
Analar vardı her devirde…Fatih’leri doğuran analar….
Bayrak dikerek şehit olan Ulubatlı Hasan’ları doğuran analar…
Eli bağrında çilekeş analar…
Hep ağladı onlar…Ondan gerisi yalan ağladı…
Anaların samimiyetini anlatacak kelimeyi insanlık henüz keşfetmedi..Onların evlatlarına olan sevgisini anlatacak bir tarif yok henüz alemde…
Analar üzerine ne yazılır? Ne anlatılır ? Ne ile ifade edilir ana yüreği ? Analık neye eş değerdir var mı içinizde bilen ?
Anaların değerlerini yılda sadece 1 gün hatırlamak elbette İslami bir bakış açısı değil..Onların kıymetini dinimiz çok defa vurgulamıştır…Bizlerde bu kapsamda lafı uzatmak istemeyiz…
Bir kutlama olarak değil, bir merasim tadında değil, bir vefa olarak haydi gidin annenizin elini öpün..Öldüyse bir fatiha yollayın arkasından…Ana gibi yar gerçekten olmaz…