==█==BÖYLESi BiR ASK iCiN ACI CEKMEYE DEGER==█== 3 ==

• 23 Nisan 2009 Perşembe 18:33:05

--- 3 ---

---Eve yorgun, argin dönen alper, kitaplarini bir kenara birakip okul ünüformasi ile boylu boyunca
kendini yatagina yüzüstü atmisti...Günün yorgun gecmesi ve stresin had safhada olmasi onu epeyce
yormus ve bu yorgunluk göz kapaklarina yansimis gözlerinin yavas, yavas kapandigini
hissetmisti...kisa süre icinde uyumus hayal ve rüyalarin gizemli dünyasina coktan yelken acmisti bile...rüyasinda o cok düsündügü
deryayi görmüstü...Derya onun arkadaslik teklifini kabul etmis ve elele yesillerle bezili sakin bir
yerde birbirlerine sarilmis bir sekilde yürüdüklerini görmüs yüzünde mutluluk cicekleri acmisti...Derya sonunda
onun Askina cevap vermis ve artik hep beraberlerdi...okula giderken, tenefüslerde hatta eve giderken
deryayi öpüp eve birakmasi gibi...

---Bu güzel rüyalar Alperi gevsetmis ve yataga bir güzel yayilmasini saglamisti...hele, hele o
uykulu hali ile kendi, kendine sessizce gülmesi yokmuydu, görülmeye degerdi...Bu esnada Alperin eve
girdigini gören annesi mutfakta yemekle ugrasiyordu...yemegi hazirlayan anne alpere haber vermek
icin onun odasina cikmis ve karsisinda yatakta uzanmis sekilde kendi kendine gülen ve elleri ile abuk sabuk hareketler yapan
oglunu görmüstü,

Anne:
---Alperrrr!!! deyip gür bir sesle bagiran anne Alperi yataktan can havli ile sicramasina sebeb
olmustu...

Alper:
---Ne oldu anne ya ödümü patlattin!!

Anne:
---Daha ne olacak oglum! kendi, kendine gülüp garib hareketler yapiyordun...hem üstelik ayakkabini
cikarmamis öylece yataga yayilmissin...hadi bakalim asagiya, elini yüzünü yika ve sofraya gel...

Alper:
---Anne az önce rüyamda ne gördüm biliyormusun!

Anne:
---Ne gördün ??

Alper:
---Gelinini gördüm anne...yarin gider istermiyiz onu...?? alperin bu saka dolu sözleri annesinide
gülmeye sevketmis ve "zamane cocuklari, biz zamaninda birak böyle konusmayi düsüncesi bile bizi
utandirirdi" demisti...

Anne:
---Tamam, tamam! biraz daha buyu elin ekmek tutsun gider kimi istersen sana Allahin emri ile
isteriz...simdi asagiya cabuk..cünkü seni böyle yatakta ayakkabinla görünce sinir krizleri
geciriyorum...Yataktan hizli bir sekilde dogrulup annesine sarilan alper onu öpmeye baslamis,

Alper:
---Canim annecim benim! seni cok seviyorum...

---O gece Alper, rüyasinda sabaha kadar Deryayi sayikladi...nihayet safak sökmüs ve her ne hikmetse
hic yapmadigi, herkesin uykuda oldugu bir sirada kalkmis ve alisilmisin disinda davranarak
kahvaltiyi ilk defa kendisi hazirlamis ve kahvaltiyi hazirlamak icin mutfaga gelen annesi, Alperi
mutfakta kahvalti hazirlarken görünce birazcik ürkmustu...nede olsa sabahlari hep o kalkardi birden
mutfakta karsisinda Alper ve elinde zeytin kasesini görünce hayretini gizleyememisti...

Anne:
---Ne oldu oglum hayirdir sabah,sabah!iyimisin sen, birseyin yok degilmi?_?_?

Alper:
---Anne bana deli gömlegi giydirip deliler hastanesine haber vermeyeceksin degilmi...sadece bugün
kahvaltiyi ben hazirlayayim demistim...

Anne:
---Iyi yapmissinda böyle seni ilk defa kahvalti hazirlarken görünce sasirdim...üstelik sabahlari
seni yataktan kaldirmak icin ramazan davulcusunu bile düsünmedim degil...ama umarim önümüzdeki
günlerdede bu performansi gösterirsin...:-) deyip karsilikli gülüsmüslerdi...

---Alperin, bugün okulda olacaklari düsünmekten gözlerine uyku girmemis ve erkenden kalkmis,
kendinde birseylerle ugrasma ihtiyaci hissetmisti...kahvalti yapilmis, okul uniformasi giyilmis,
kravat takilmis, pantolon jilet gibi ütülenmis, saclar jölelenmisti...ama her nedense herkesin
lacivert renk kullandigi kravatin yerine bugün özel gün oldugunu düsündügü icin kirmizi kravat
takmayi secmisti...

---Evet hazirdi artik...Yola koyulup okula gitmek icin hic bir engel yoktu...daha sonra yolda
yürürken icinden " ya ben sanki bulusmaya gidiyormusum gibi bir havaya girdim, kendi kendime gelin
güvey oluyorum, umarim kirmizi kravatimi bana yedirtmez " seklinde gecirmis okula yaklasmisti
bile...cektigi cilelere bakarak ,daha sonra dudaklarindan ünlü bir filozofun meshur sözcükleri
dökülmüstü...

:-)
---BEKLENEN GÜNLER GELECEKSE ACIK CEKMEK KUTSALDIR...

---Jöleli ve boynundaki kirmizi kravati ile okula yaklasan Alper, okul bahcesinde sirtinda kirmizi
ceketi ile dolasan derya yi fark etmis kalbi küt, küt atmaya baslamisti...sessiz usulca deryaya
firlattigi yan ve kacamak bakislarla okulun bahcesine girmisti...okul bahcesine giren Alper her
zaman oldugu gibi ders saatini bekleyen arkadaslarinin yanina giderek "Günaydin" demisti...

---O anda baska bir kösede arkadaslarla muhabbet eden ahmet , alerin geldigini görünce hemen yanina
gitmisti...onun kendisine dogru telasli bir sekilde geldigini gören Alperin icine kurt
düsmüstü...Alper yanina varan ahmete,

Alper:
---Günaydin ahmet ! hayirdir! nedir bu halin!

Ahmet:
---Ben iyiyimde , sen kendi haline baksan cok daha iyi olacak...

Alper:
---Anlamadim! neden, ne oldu??

Ahmet:
---Sen bahceye girmeden kisa önce derya yanima geldi...ve senin hakkinda hicte hos olmayan seyler
söyledi...

Alper:
---Nasil yani daha Acik konusurmusun...Neler dedi??

Ahmet:
---Galiba mektubunu okumus...ve arkadasina deki pesimde dolasip bir daha öyle seyler yazmasin, yoksa
onu okul müdürüne sikayet ederim dedi...ama yinede seninle yüz, yüze konusmak istiyor...

---Ahmetin derya hakkindaki bu sözleri, alperi cok üzmüs sabahki sevincinden hic birsey birakmamis,
üzüntüden kizarmis gözlerinden nerdeyse yaslar akacakti...derya neden böyle bir tepki vermisti,
onunkisi sadece sevgisini, Askini haber vermekten baska birsey degildi...

Alper:
---Simdi ne yapacam ben ahmet! beni ne okul müdürü nede bir baskasi ilgilendirmiyor...ama onun bu
denli tepkisi beni gercekten üzdü...Alperin; "dokunsan aglayacak gibi" duran durumunu gören ahmet
elini alperin omuzuna koyup,

Ahmet:
---Üzülme arkadasim! dünyanin sonu degilki, hem kizlar biraz nazli olur, hemen ilk defa da pes edip
kendini yere birakmak yok, hem seninle yüz, yüzede konusmak istedigini söyledi...konusun bakim neler
diyecek...

Alper:
---Haklisin arkadasim, dünyanin sonu degil ama yinede cok dokundu bana...bekleyip görecez bakalim
bana ne diyecek, gerci cevabini sana zaten vermis...

---Calan zil sesi icinde bulunduklari atmosferi bozmus, hep beraber siraya girmis siniflarina dogru
yol almislardi...Alper yine her zaman oldugu gibi gelip yerine oturmustu...Derya ise sanki hic
birsey olmamis gibi davraniyor belliki söyleyeceklerini teneffüse cikacaklari ana
sakliyordu...üstelik deryanin sira arkadasi olan seren in arkasina dönerek Alpere alayli bir gülüs
firlatmasi alperi dahada utandirmisti...belliki serenede anlatmis olmaliydi...

---- UMUDUMU KIRMA SEVDiGiM BELKiDE SAHiP OLDUGUM TEK SEY ODUR...

---Alperin en cok sevdigi ders Edebiyat dersiydi...Alperin diger arkadaslara nazaran Edebiyata olan
ilgisini ve basarisini fark eden Edebiyatci mehmet hoca, onunla daha cok ilgilenir ona merak ettigi
seyleri ve kendini daha cok gelistirmesi icin karsilikli soru cevap seklinde dialoglar
yaparlardi...

---Ilk dersin Edebiyat olmasi Alperi bir nevi olsa rahatlatmisti...cünkü, mehmet hocanin tadina
doyulmaz sohbeti ve ders anlatimi ona adeta güc veriyor, ruhunu oksuyordu...icinden " Bir gün bende
Edebiyatci olacam " demisti...

---Bugünkü dersin konusu ne tesadüftürki ASK ti...Herkes söz alip birseyler söylüyor Kendince ASK i
tarif etmeye calisiyordu...Bugün cok durgun olan Alper, sadece konusulanlari ve dersi dinlemekle
yetinmisti...onun bu hic alisagelmemis durgunlugunu fark eden mehmet hoca,

Mehmet:
---Alper bu konuda sen ne düsünüyorsun! sende düsüncelerini bizimle paylasirmisin???sabahki
nesesini, deryanin ahmete anlattiklari sözler bir mum gibi söndürmüstü...Mehmet hocanin söz vermesi
üzerine yavas, yavas ve düsünceli yerinden dogrulan Alper,

Alper:
---ASK; karsiliksiz sevebilmeyide bilmektir hocam...Ask bir sanattir, sanatci veya sanatcilarinin
elinde yavas, yavas son seklini alir...Nasil herkes terzi,firinci veya herhangi birsey
olamiyorsa,Herkes ASIK olmayida bilmez...ASK, bazen bir anliktir, gelir bulur insani, bazende
zamanla kimilerinde bu duygu hayata gecer belirir...seversin birini ama aslinda ona Asiksindir, ama
bunu daha sonradan anlarsin...bu sözleri söylerken gözleri nemlenen Alper sessizce yerine
oturmustu...sinifta bir sessizlik baslamis bakislar alpere dogrulmustu....

---Sevdigi kiz tarafindan Red edilisinin verdigi eziklik ve üzüntü Alperi cok etkilemis, utanmasa
aglayacak gibi bir duruma getirmisti...Durumu sezen Tecrübeli mehmet hoca alperin üzerinde yogunlasan
bakislari kirmak ve atmosferi degistirmek amaci ile buyuk bir manevra ve ustalikla konuyu degistirmis ve bir
nebze olsa Alperi bu bakislardan kurtarip rahatlamasini saglamistii...

---Alperin bu son sözleri önünde oturan Derya yida duygulandirmisti...Deryanin sözlerinden
duygulandigindan ve icinde kendisine karsi yeseren gizli sevgisinden habersiz, tüm ümidlerini
yitiren Alper kendisini simdiden bu olanlari unutmak icin, icinden kendince careler aramaya
baslamisti bile...O bir zamanlar heyecanla beklenen teneffüs zilinin adeta calmamasini istiyordu
artik...üstüne bir yorgunluk ve bitkinlik cökmüstü, acti önündeki kitabi ve gömdü gözlerini
kitaba...o cok sevdigi ask siirlerinide artik okumak istemiyordu...

---Teneffüs zili calmis herkes siniftan disariya atmisti kendini...sadece iki kisi disinda. bu iki
kisi Derya ve Alperden baskasi degildi...Alper diyecegini, niyetini ve ona olan Askini zaten
söylemisti...o yüzden oturdugu yerde hic konusmadan ilk hamlenin deryanin yapmasini ve son
diyeceklerini beklemeye baslamisti...Derya bir sira önde, sirti dönük oturdugu yerden kafasini egmis düsünceli
sekilde masasina bakiyor ve Alpere birazdan diyeceklerini düsünüyordu..

---ASK; KARSILIKSIZ SEVEBILMEYIDE BILMEKTIR HOCAM...

(Devami var)