- 633 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
ZAMANIN KARA KUTUSU KELİME
Çelişiyoruz. Durmadan düşünüp duruyoruz. Dönüp dolaşıp aynı yere geliyoruz. Vazgeçmeyi düşünüyoruz her saniye. Kahraman olduğumuz zamanlar oluyor. Bu işi bendenbaşkasıyapamaz oluyor. Sonra bir süre vazgeçiyoruz. Geçip gidiyoruz. Yine deneme kararı alıyoruz. İçimiz kuşkuyla dolu hala. Bir daha deniyoruz. Üretmek için durmadan duraksıyoruz. Duraksadıkça aklımız çalışıyor herhalde. Aklımız çalıştıkça durduruluyoruz. Biz tarafından durduruluyoruz. Sersemleşip bir kenara atıveriyoruz bedenimizi. Yatınca düşünüyoruz Kalkınca düşünüyoruz. Aniden düşünüyoruz. En olmadık yerde kafamızı sıkıştıranlardan bıkıveriyoruz. Bıkmayı yediremiyoruz. Evlat ediniyoruz yaratıcılığımızı. Sitem ediyoruz fikri icat edene de, ettirene de, aklımıza sokana da, alan aklımıza da. Potansiyelleşiyoruz. Katilleşe de biliriz. Olur ya olmaya da bilir. Üretemeye de biliriz. Rezil rüsvalaşa da biliriz. Verdiğisözüyerinegetiremeyenlerdenbiri olur çıkarız. Bizi kesin ayıplarlar. Arkamızdan konuşurlar. Yüzümüze de gülerler, yüzümüzden de gülerler. Benzatenyapamayacağınıdemiştimsize’ler çıkar ortaya. Onları çok severler. Biz de bir zaman sevmişizdir. Onlara yaratır, onlardan çeker, onlara sevinir, onlara üzülürüz. Her şey olabilir. Yaratamaya da biliriz. Çekemeye de biliriz. Tüm düşündüklerimiz suya düşer. Yüzme de bilmezler, boğulurlar. Boğuluruz. Çelişiriz, çekişiriz. Burun buruna gelir, kaç kere yeminimizden döneriz. Hayatımızı adarız ama olmaz. Cümleler hep sağa giderken birden sola gidiverir. Tersini düşünürüz. Aklımızdan bir kaçarız, iki kaçarız, üç kaçarız, sonra çekirge olma hakkı kazanırız, üç hakkımız daha olur. Daha büyümediğimizden onları kullanmayız. Büyürüz bir bakmışız. Durmadan dönüp dururuz. Küçülüveririz.
YORUMLAR
İnsan olmamızın bize verdiği yetiler işte.. Ben de bazen düşünmüşümdür neden hep bir şeyler düşünüyoruz diye..Beyne düşünmeme emrini vermek için bile düşünmek gerekiyor. Bazen bir anımız başka bir anımıza benzemezken başkasından aynı duyarlılığı beklememiz çok saçma aslında ama bazen yapabiliyoruz. Yine de hayat çok kısa ben insanlar benim hakkında ne düşünürler düşüncesiyle hiç yaşamadım. Deli doluyum ve olduğum gibi davranıyorum. Birisine darılmışsam niye darıldığımı söylerim, üzmüşlerse neden üzdüklerini sorarım. İçime hiç birşeyi hapsetmem. Kapalı kutu olan insanları çözmek çok zor oluyor. Ambalajındaki bir cihazı tarifsiz çalıştırmak gibi.. İnsanlar açık ve net olmalı..
Yazınızı çok beğendim kusura bakmayın biraz uzun yazmışım ama düşündürdünüz beni ne yapayım. Tebrikler. Saygı ve selamlarımla..