EBEDİ SEVECEĞİM SENİ

• 29 Mart 2009 Pazar 11:12:39

Çok özledim…
Gözlerime baktığında beni bir mum gibi eritişin var ya! İşte o anı bile özledim. Sözlerini, inatçılığını, gülüşünü, tatlı sözlerini özledim. O gül kokan yanaklarının gülümsemeleri, ruzgarın dokunmak isteyip de dokunamadığı tel tel saçlarını özledim. En çok ta seni özledim…
Bir müzik gibi huzur veriyorsun ruhuma. Ömrüme ömür katıyorsun her anımda. Öyle bir hasretim ki sana… Sahip oldun tüm rüyalarıma. Hepsi, her şey seni anlatır oldu yaşamımda. Mutluluğumun formülü oldun hayatıma girdiğin ilk o zamanda. Bir ağacın yeşermesini izlemek, bir çiçeğin büyümesini beklemek gibi öğrettin sabrı bana. Kıpkırmızı bir gülün kokusunu içine çekip de ciğerlerinin rahata kavuşması gibi mecburum ben sana…
Nasıl bir varlıksın böyle?
Senden önceki hayatımı hiç yaşamamış gibiyim.
Neden doğarken tanışmadık biz?
Geleceğimi gözlüyorum sende. İzliyorum yollarımı hep seninle. Bir uyku gibi muhtacım sana. Öyle bir yaşıyorsun ki içimde! İki can gibiyim… İzin vermem asla elimdeki mutluluğu kimsenin almasına… Bir bulutun güneşin önünden geçip de güneşin dünyaya ışık saçması gibi girdin hayatıma. Sende buldum ışık yolunu, önümü sende gördüm, kendimi bilmezken, beni kendime getirdin… O kadar çok özelsin ki benim için! Deniz dalgasız olmaz, olursa hayata küsmüş demektir. Bir anne yavrusundan uzakta duramaz, durursa yavrusu onun canı değildir, kalp kansız atmaz, atarsa o can ölmüş demektir, ben sensiz olamam, eğer olabilse idim canımın içinde can taşımazdım… Hasretler vurmazdı hançerini her gece, her gece bin defa öldürmezdi sensizlik beni… Sana o kadar çok ihtiyacım var ki!
Seni öyle çok özledim ki!
Ezelden olmasa bile
Ebedi seveceğim seni
Gülüm…

İçimin titreyişi oluyorsun bazen. Her baktığımda resmine, bir defa daha yanıyor içim… Sevdiğin şarkıları her dinleyişimde, ruhum paramparça oluyor… Bu eziyet midir kendime yoksa acı mı çekmektir bilemedim. Ama en çok ta hasretin yarama tuz basar. O ellerin iyileştirebilir anca derin yaralarımı…
Ne kadar, nereye kadar sürecek bu sensizlik? Dayanacak gücüm kalmadı bilesin. İnsan duygularını bir kuru yaprağa elindeki dal ile dökmesi bir başka oluyor biliyor musun? Her şeyi aktarmak, dökmek içinde ne varsa, hepsini savurmak denizin en derinlerine bir taş atar gibi… Düşlerim yanmaya başlıyor, külleri dökülüyor yavaş yavaş, hayattan bir gün eksilir gibi.
Ve
Bir gün daha geçiyor sensiz…
Bu uzaklık yetti canıma. Sen yokken yanımda, ucu bucağı görünmeyen yollarda yürüyorum, Dumanların arasında. Lekeli kalbim bir beyaz kâğıt gibi olabilir mi bundan sonra? Savaş ortamı gibi yüreğim, ellerimde dökülüyor parçaları birer birer… Kurşun öyle bir saplandı ki o sol tarafıma! Gün geçtikçe daha çok sızlıyor, ölüme biraz daha yaklaşır gibi… Bağrım yara bere içinde, bir yanardağ gibi.
Öyle çok özledim ki seni!
O mis kokulu yanaklarını öpmeyi, sıcacık bedenine sarılmayı öyle çok istiyorum ki! Ceylan gözlüm, gül güzlüm benim.

SENİ SEVİYORUM YASEMİN…

Sonsuza dek seveceğim…

SEVGİLİN…