KAYßOLMAK GEÇİYOR İÇİMDEN..

• 16 Mart 2009 Pazartesi 13:41:46

KAYßOLMAK GEÇİYOR İÇİMDEN..

ßir Gün ßir yerde,
Şuursuzca Kaybolmak geçiyor içimden..

Siyah ßeyaz her kare’nin altın da derinlemesine hayat yığınları bırakmadan,şöyle en kuytusundan bir köşeden dönmek,şöyle Şehir Şehir,Kasaba Kasaba,Köy Köy gezmek geçiyor içimden..

Zamansızca ßu günler de..

Yapmaktan en çok zevk aldığım şeyi yapıp,yanında özgürlüğümle birlikte uzaklaşmak istiyorum bulunduğum her mekandan..
ßir zamanlar elimde fotoğraf makine’m dolandığım o sokaklar geliyor hatırıma..
Ne güzeldi çektiğim her suret’in,her nesne’nin bana anlamlı bakışları..Her birin de kendini görmek gibi bi’şeydi bu..En sıkıcı an da alıp eline bir makine’yi dolaşmak gibisi var mı ?
Şimdi gezmek için koca İstanbul sokakları dar geliyor bana..
En tenha ,en kuytu zamanlar da unutmak istiyorum kendimi.En çok ta böyle zamanlar da dalmak istiyorum görmek istediğim gönüllere,gözlere..
ßana gülerek poz veren bir çocuğun,gülerken gözlerindeki o ışıltıyı görmek vardır ya..İnan’ın her şeye bedel..Var mı en küçük yaşıtlarınızla asker arkadaşı olmak gibisi..
Yürüdüğüm sokakta,önümde yürümeye çalışan o küçük beden’in annesinden destek alarak adım atmaya çalışması kadar,ne mutlu edebilir insanı.
Annem geliyor aklıma,
Kalktığım her erken vakitte,yataktan kalkmasını dört gözle beklediğim..Kalkana kadar dibinden bir an olsun ayrılmadığım varlık..Yürümeye çalışan küçük bedeni gördükçe,Anne varlığı geliyor aklıma..
Pencere önlerine tek tek binbir umutla konan kuşların,onları yakalama umudu ile bir çocuk tarafından ordan oraya savurulması ne güzel..
O endişe,o telaş,o görkem..
O mutluluk isteği..
Durduğunuz en kuytu yer de,tam da karanlık basmışken,
Gelen kapkara bir kedi’nin ayaklarınıza aniden dolanma telaşı ile irkilmeniz gibi..
Paniğe gerek yoktu oysa ki..
Amacı belli..
Hiç kimsede bulamadığı sevgi dürtüsü..
ßelli ki sıcaklığınız kendine çekiverdi onu..
Fotoğraf karelerine yansıyanların bir bir anlarını yaşamak vardı şimdi..
Nemrut’un tepesin de,
Türkü söylerken,
Sılaya özlemler gönderen,
Aşkını gönlünün en diplerinde şuursuzca yaşayan bir aşığın..
Gözlerin deki özlemi,dilindeki türkü’yü,yüreğinde ki aşkı kusursuzca görüntülemek ne güzel…

ßaktığımız her fotoğrafta Türkü’yü dinlemek,hayatı görmek gibisi var mı ?

Öyle ki baktığımız her göz,
Yüzde ki her çizgi koca bir hayatın anlamını sürüyor önümüze..Yavrusu koynunda,sokak başların da duran her anneyi gördüğüm de resmini çekmek geliyor içimden..
Sevgi öyle sonsuz ki..
Fotoğraflar da dinmek bilmeyen sevgi..
Uzaktan bakıyorum kapkara,anlamsız bir Fotoğraf..Git gide yakınlaşıyorum belirsiz bir suret çıkıyor karşıma..Zamanla tanıdığım en yakın hayat oluveriyor bana..Sanki hayatın tüm öyküsü yüzüne yansımış,devirdiği her sene yüzüne bir çizik bırakmış gibi..Çizgilerin kuytuluğuna daldıkça,yakınlaştıkça derinleşiyor duygularım..Her bakışım da başka bir anlam katıyor bana..Her bir çizgi de kendimi görmeye başlıyorum..
O kapkara derin gözlerin de,belli ki ölmüş nice umutlar saklı..O gözlere biraz daha yaklaşmak hayatı bulduruyor insana..Her bir yaklaşma biraz daha ele veriyor kendini..
Aynaya baktığınız an da karşınıza çıkan tanınmamış suretlerden farklı..Ona bakınca kendinizi görüyorsunuz..
O Fotoğrafta anladım siyah’a nasıl bakmak gerektiğini..
Derin,içten ve düşünceli bakacaksınız..ßunları yaparak baktığınız her siyah’ın anlamı giderek büyüyor çünkü.Sonsuz anlamlar yoktur sanırdım,siyahlara baktıkça anladım..Her bir siyah’ın farklı bir türküsü var şimdi..
O siyahtan sonra seviyorum Siyah-ßeyaz her resmi..En kuytu yerler de,yaşanmışlığı belirgin her yüzde kendimi görme çabamı..

Hayat’ımı detaylamam,alıp başımı gitmek istemem hep bundan..
Düşünmem,
Kaybolmam,
Derinlere dönüşme çabam..
Hep ßenliğimden..Hep kendi karanlığımdan..
Suretim de henüz çizgiye dönüşememiş tüm yaşanmışlığımdan..
İşte en çokta bundandır
Ansızın,
Habersizce,
Şuursuzca,
Kaybolmak İstemem…

06.02.2009//.
Yağmur Yüreklim
İSTANßUL