DÜNYA KADINLAR GÜNÜ (Makalelerim)

• 6 Mart 2009 Cuma 17:50:45

MAKALE


EKMEK VE GÜL AŞKINA....

Yıllar sonra dünya ulusları arasında adının, “DÜNYA KADINLAR GÜNÜ” olarak konduğu 8 Mart tarihi; bayan, erkek ayırımının, bayanlara iş hayatında yapılan haksızlıkların “Topluca, Dur Deme...” tarihidir.

O nedenle; 8 Mart Dünya Kadınlar Günü, kadın özgürlükleri ve kadınların hakkının aranması bakımından çok önemli bir tarihtir. Onun için uluslar arasında kadınlar günü olarak kabul edilmiş, kutlanmaya başlanmıştır.

Okuyucularıma bu konuda daha geniş, aydınlatıcı bilgiler verebilmek için, Takvim Gazetesi eki olan “Saklambaç” Gazetesi yazarlarından Hakan DİLEK’in konuyla ilgili yazısından alıntı özetleriyle yardımcı olacağım.

“Bugün 8 Mart ... Anne, eş, sevgili, dost, arkadaş ya da çalışan... Her kadın için özel bir anlam taşıyan bugün, “DÜNYA KADINLAR GÜNÜ” Pekiyi, bu gün nereden çıktı? Yıllar geçtikçe acılar ve zorluklar kadınların yakasını bıraktı mı? Şimdi bu soruların cevabını bulmaya çalışalım.

“8 Mart 1857 tarihinde; ABD’de New York’ta tekstil sektöründe çalışan yüzlerce kadın, düşük ücretleri, uzun çalışma saatlerini ve insanlık dışı çalışma koşullarını protesto etmek için işi bıraktı. Yüzlerce kadın (EKMEK VE GÜL) diye bağırarak yollara düştü, “EKMEK VE GÜL AŞKINA!”

Ekmek ve Gül Aşkına yollara düşen 129 civarında kadın, çalıştıkları fabrikada çıkan yangın sonunda yaşamlarını kaybettiler.

Yıllar sonra; Danimarka’nın Kopenhag şehrinde 1910 yılında düzenlenen kadın Sosyalist Enternasyonal Toplantısı’nda CLARA ZETKİN, 8 Mart 1857’de New York’ta başlayan kadın haklarının kazanılması mücadelesinin, her yıl “KADIN GÜNÜ” olarak kutlanmasını önerdi ve bu öneri oy birliği ile kabul edildi.

Kopenhag kararından sonra ilk kez 19 Mart 1911’de Avusturya, Danimarka, Almanya ve İsviçre’de yüz binlerce kadın ve erkek değişik aktivitelerle “Kadın Günü’nü” kutladılar, oy verme ve seçme – seçilme haklarını istediler. Tarihin 8 Mart olarak saptanması 1921’de Moskova’da gerçekleştirilen 3.Uluslararası Kadınlar Konferansı’nda gerçekleşti.

1 ve 2. Dünya Savaşı yılları arasında bazı ülkelerde kutlanması yasaklanan “Dünya Kadınlar Günü” ,1960’lı yılların sonunda Amerika Birleşik Devletleri’nde de daha güçlü bir şekilde gündeme geldi.

1975’de “Dünya Kadınlar Yılı” nı ilan eden Birleşik Milletler Örgütü, 16 Aralık 1977 yılında “8 Mart’ın, tüm kadınlar için “Dünya Kadınlar Günü” olarak kutlanmasını kararlaştır-dı. Kadınlara eşit hakların verilmesinin dünya barışını güçlendireceği kabul edildi.

İşte; 8 Mart 1857’de New York’da tekstil sektöründe çalışan kadınların “Ekmek ve Gül Aşkına” sloganlarla yollara dökülüp o gün tohumlarını attıkları, ektikleri “ Dünya Kadınlar Günü” o gün, bugündür dünyanın her yerinde kutlanmaya devam ediyor.

Ancak; ülkemizde 8 Mart olayı o kadar iç açıcı değil. Yine aynı yazarın verilerine göre özetleyecek olursak;

“Türkiye’de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü; ilk kez 1921 yılında (Emekçi kadınlar Günü) olarak kutlanmaya başlandı. 1975 yılında daha yaygın olarak kutlandı ve sokağa taşındı. “Birleşmiş Milletler Kadınlar on yılı” Programından Türkiye’nin de etkilenmesiyle, 1975 yılında “Türkiye 1975 Kadın Yılı “ kongresi yapıldı.

1980 Askeri Darbesinden sonra dört yıl süre ile herhangi bir kutlama yapılmadı.

1984’den itibaren her yıl çeşitli kadın örgütleri tarafından “Dünya Kadınlar Günü” kutlanmaya başlandı.

Sevgili okuyucularım, sözlerimin bu noktasında bir sevindirici gelişme, bir de üzülüp üzerinde düşünüp çözümler üretmemiz ikinci bir acı ama gerçek gelişmelerden söz edip, makalemi bitireceğim.

Sevineceğimiz gelişme şu: artık ülkemizde hemen her sektörde çalışan, her iş alanına el atan kadınlar var. Daha güzel olan tarafı, hem annelik ve hem de meslek yaşamlarını bir arada sürdürüyorlar.

Üzücü , ikinci gerçek durum ise; her türlü yasal, hukuksal, ferdi ve toplumsal çabalara rağmen ülkemizde, kadına karşı şiddetin hiç bitmemesi...

Yine aynı gazetenin bilgileri doğrultusunda söyleyelim; 2007 verilerine göre erkekler tarafından ezilen ve şiddet gören, fuhşa zorlanan kadınların sayısı hala milyonlarla ifade edilecek kadar fazla. Uygar bir ülke olabilmemiz için önce bu konuda uygarlaşmamız gerek.

08. 03. 2008
Suat TUTAK