- 2191 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
BUZ KESTİ BANA GÜLÜMSEYEN HAYAT
Bittim…
Şimdi suskun şarkıların notasında yüreğim. Buz kesti bana gülümseyen hayat ne tarafa baksam sahtelik kokuyor bakışlar…
Bakarmısın şairim hayat ne zalimmiş değil mi ? …
Biricik ustam,
Bende senin gibiyim artık küstüm hayata çekiliyorum kıyılardan… Sana söz ateşi savunan Şair olmayacağım artık nede onları savunanlarla kalacağım.
Dostum;
Çok yoruldum çok…İkiyüzlülük içinde boğulup kaldım Entrikalardan haksız galibiyet narası atanlardan bıktım artık.Aslında her şey zaman gibi erimeye mahkumdu bıraktım artık birazda onlar oyalansın sanal gülüşlerle,
Ey yalancı sevgi ;
Ellerinin kanını daha ne kadar gizleyeceksin daha kaç kalp kırığı daha yaşatacaksın sahte sevişlerinde,kaç sevişmenin kokusunu gizleyeceksin sanallığında.. Tıpkı o şarkıcının çağırdığı şarkı gibi ben senin için”bayan yanlış”
O yanlışlıktan kurtuldum!... Ve en çokta bu kararımı onayladım nedense..
Anacığım;
Korktum hep yalnızlıktan meğer yalnızlık en cefalı dostmuş…
Sensiz en çok ona katlanıyorum..
Vakit geldi bu entrikalardan artık gitme zamanı yenildim sevinebilirsiniz sahte dünyanın sanal insanları….
Kimsesizlerim,
Bitiş yok inanın her yıkılan yerde yeniden başlanıldığını ben sizlerden öğrendim. Ama doğru mekan ve kişilerle..
Korkularım ,
Sizleri gömeceğim inanın
Çiğtanesi uçup gitsede toprak size mezar olacaktır. Orda çürümeye yüz tutulacaksınız Şimdi bir deli cesaret yüreğimdeki…
Son cemre toprakta son bulsa da sıcak iklimleri hep kendime ayıracağım..
Dünya gözüyle bir kez görmek istediğim ,
Tuhaf değimli? Nedense en çok seni sevdim ben… Bitiş diye bir şey yoktu hani ?Ve ne çok inanmıştım ,Düşman değilim sakın üzülme...Çünkü kırılan yüreği istenilse idi binlercesi tamir ederdi peki kırıklar yine eskisi kadar sağlam kalabilirmiydi? İstedim..Yapamadım!
nedense yerine koyamadım kimseyi..
Severek ayrıldık diyordu ya şair dizelerinde… İşte öylesi idi..
Sorgula yüreğim,
birazda kendini,gerçek sevenlerine duvarlar ördün kaç sevgiyi sildin tek kalemde !Aşktan yana dürüst kalmayı başarmak , Sevmezsen olmuyor değil mi? Sende haklısın..
Vazgeçtim… Şimdi dönüşsüz kıyılarda yüreğim sevgi emeklerimden vazgeçtim.Yılları, dönüşü olmayan zamanlara gömdüm.Yüreğim o mavi ritimleri yakacak yeşilleri çoktan maziye gömdü biliyorsun.
Sen gümüş bir kurşunla, bense adi bir mızrapla vuruldum …
Bittim …
Bak o değerli kıldığın sevgi kaybetti sahte sevişler kazandı.
Bilsemde...
Sevsemde..
İstesemde … Vazgeçtim!
Cümle dostlarıma elveda..Olmamasını dilediğim düşmanlarıma da…
İskenderun
JALE KESKİN
YORUMLAR
Rüzgar yari sürükle kalbimeYağmur gözyaşlarım olmasın artıkBulut yarin üstüne serilGüneş onu benim gibi yakmasın artıkGül yari çağır kokunlaDikenler elime batmasın artıkYaprak yare bir fısıldaToprak onu benim gibi çekmesin artıkAşkım tezgah olan kalbimde seriliYarim onu hergün deşme artıkYar aşk bıçağını bileme gözyaşımlaBırak paslansın bıçak kesmesin artıkÇarmıha gerildim kulpsuz bir dolaptaAyak seslerini duyamam artıkMaziye sen git fotoğraflarlaİstesem de geri gelemem artıkBalıklar ağlayıp da deniz tuzlu olmasınDalgalar sahile vurmasın artıkAşkım imdat deyip kurtulsun elindenTuzlu sularda boğulmasın artıkÇeşme yaptırın her yerine yeryüzününMecnunlar çölde susuz kalmasın artıkŞifresi çözülsün bütün kalplerinSevginin kıymeti bilinsin artık
Dostum;
Çok yoruldum çok…İkiyüzlülük içinde boğulup kaldım Entrikalardan haksız galibiyet narası atanlardan bıktım artık.Aslında her şey zaman gibi erimeye mahkumdu bıraktım artık birazda onlar oyalansın sanal gülüşlerle,
Maalesef ki böyle... İkiyüzlülük, entrika, galibiyet narası, sanal gülüşler...
Ve yalnızca sanalla sınırlı olsaydı yine de şükür edesimiz gelecekti...
Biz sevgi yitirdik dostum
Biz merhameti, insaniyeti yitirdik...
Yüreği çırpınan onca insan var ki, sen ben gibi sessiz çığlıklarında boğulmuş...
Ama bir teselli var. "Yarın bu günden güzel olacak" tesellisi... Ben hep bu teselliye sığınıyorum...
Sevgimle
hayat hiç gülümsemez aslında. sadece biz ona gülümseyebiliyoruz. bilmiyorum neden ama, gülümsemez işte...
hani yolda birisini görürsünüz; tanıdık gibi gelir size ama nerden tanıdığınıza emin olamazsınız. ve gülümsersiniz ya, onunda gülümseyerek karşılık vermesini umarak, ya da o eğer sizi tanıyorsa gülümsemeyip kabalık yapmış olmamak için... böyledir bence hayata gülümsemek...
buz keser mi peki hayat? yoksa tarafsız mıdır ?
ya da... biz hariç, gülümsediği ama gerçekten gülümsediği insanlar var mıdır?
teşekkürler... derinlere daldırdı, sadece yazınızın başlığı bile...
ey hayat sen şavkı sularda bir dolunaysın
aslında yokum ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın.
bende yazınız kadar belki biraz daha fazla acı çektim. farkettim ki beni öldürmeyen şey beni güçlendirir. (nitche). ben de mersinliyim. ama birine ne kadar çok bağlanırsan okadar çok acıyor insanın içi. bırak onarılmasın kederin.