Acılara Gülümseyen Kadın, Teyzem

• 21 Ocak 2008 Pazartesi 00:00:00

Anne ve babam Erzurum merkezinde Cedit (Türkçesi yeni) Mahallesi’nde doğmuşlar. Aileleri birbirinin komşusu. Geçen gün annem ve babamın doğdukları, çocukluk ve gençlik günlerini geçirdikleri, birbirlerini tanıdıkları, düğünlerini yaptıkları mahallelerine gittim. Ne yazık ki ne annemin doğduğu evi ne de babamın doğduğu evi bulabildim. Mahallenin yarısı üzerine silgi çekilmiş gibi. Belediye annemin doğduğu ev de dahil mahallenin bir bölümünü yıkıp yerine araba parkı yapmıştı. Babamın evi ise bir toprak parçası olarak kalmıştı.

Çocukluğumu yaşadığım bu mahallede eskiyi hatırlatan çok az işaret, iz bulabildim. Mahallenin camisi ve karşısındaki çeşmeye dokunmamışlar, onlar duruyor. Annemlerin evinin bir tek duvarı ayakta kalmıştı.

Bu ev daha önce oldukça kalabalıkmış. Dedem, anneannem,annem, üç dayım, üç teyzem, iki yengem bu üç odalı bir sekili(salon)taş binaya sığmış ve huzur içinde yaşamışlardı.