bar kedisinin anıları

• 11 Ocak 2008 Cuma 00:00:00

bar kedisi olmak zor. Hele ki benim gibi çirkin bir kediysen. Sevimlilikten nasibini alamamışsan ve bu yüzden sevgiye ve ilgiye açsan.

Ortalama iş yapan bir bar, cafe-bar diyelim... suni deri koltukları, sandalyeleri, minderleriyle... sigara dumanının altında uğultuya dönüşen konuşmalar, arkadan belli belirsiz çalan bir müzik. Aslında. Zamanının büyük bölümünü kısmen uykuda geçiren miskin bir kedi için... müzik ve uğultudan daha iyi bir uyku ilacı yok. Arada bir elen giden beni sever arada bir garsonlardan biri gelir kovalar. Merak etmeyin. Hepsini tek tek tanıtacağım sizlere. Ama dediğim gibi. Miskinim ve acelem yok. O nedenle keyfimin gelmesini bekleyeceksiniz...