HAYAT YİNE DE GÜZELDİR

• 19 Ağustos 2007 Pazar 00:00:00

[

İstanbulun bir semtinde yaşıyordu, daha doğrusu yaşamaya çalışıyordu Mehmet. Şehrin acımasız arka sokakları onu da almıştı pençesine. Genç yaşında madde bağımlısıydı ve ne yazık ki o da diğerleri gibi yanlış arkadaş kurbanıydı. Evet o madde bağımlısıydı ama işine gidip geliyor, büyüklerine saygıda kusur etmiyordu. Onunla tanıştığında hiç fark etmemişti ,abla diye hitap ettiği Aslı,onun madde bağımlısı olduğunu .Ve ona hiç çekinmeden söyledi abla ben madde bağımlısıyım ama şunu unutma ki ;sana hiçbir zaman bir saygısızlığım olmaz, bundan emin olabilirsin dedi.

Mehmet’in durumuna çok üzülmüştü Aslı ,ona yardım etmek istiyordu bu illetten kurtulması için ,ama nasıl olacaktı bu. En başta onu dışlamayarak ve her birey gibi onun da yaşama hakkının olduğunu düşünerek onu yavaş yavaş ikna etmeye çalıştı, zaten kendisi de tedaviyi istiyordu ama şimdi olmaz abla diyordu .Haklıydı çünkü ,bu illetin tedavisi çok pahalı oluyordu ve onun maddi durumu şimdilik buna el vermiyordu. Üstelik de babası ağır bir kalp ameliyatı geçirmiş ve Mehmet’in de madde bağımlısı olduğundan haberleri yoktu! Onu çok iyi anlıyordu Aslı. Bu arada bir kızdan bahsediyordu, abla çok seviyorum ama bana yüz vermiyor diyordu.
Tabi ki sevgi karşılıklı olmalıydı bunu ona anlatmaya çalıştı Aslı ,ama o vazgeçmek istemiyordu.
Bir gün ,abla bu gün çok kötüyüm ben bu kıza bir türlü kendimi sevdiremedim artık yaşamak istemiyorum dedi ve elinde içki kadehi sürekli intihar edeceğinden söz ediyordu .Bunları Aslı bilgisayarın kamerasından görüyordu ve ne yapacağımı şaşırmıştı . Ona yazılarını yazarken zorlanıyor kafası bir öne bir arkaya düşüyordu. Her an bir kötülük yapabilirdi kendine. Aslı ise o ilk şoku atlattıktan sonra " kendimi toparlamam gerek ve cesaretli olmam gerek ."diye düşündü ve onu ikna etmeye çalıştı . Ona, şimdi kalkıp elini yüzünü yıkayıp yatmasını söyledi ve "sabahleyin bunu sakin kafayla konuşalım olur mu? Bunu benim hatırım için yapmalisin ."dedi, ama onu çok zor anlıyordu Mehmet bugün ben sabaha çıkmam diyordu. "Lütfen Mehmet birazcık hatırım varsa dediklerimi yap hadi." dedi.Mehmet hiçbir zaman saygısızlık yapmamıştı Aslıya ve çok ta severdi onu..

Abla senin için ölürüm diyordu oysa Aslı onu yaşatmaya çalışıyordu ve" Mehmet ben senin yaşamanı istiyorum ,ölmeni değil beni kırma ve lütfen şimdi dediklerimi yap."dedi Aslı.
Bu son sözleri etkili olmuş ki peki abla dediğini yapacağım dedi, ama Aslı yinede pek emin olamıyordu. Yanında değildi ve yapacak fazla bir şeyide yoktu, sabahı beklemekten başka. Zaten saatlerde gece yarısını gösteriyordu. Bilgisayarı kapatıp yattığında uzun bir süre dua etti inşallah kötü bir şey yapmaz kendine diye. Sabah kalktığında ilk işi bilgisayarı açmak ve Mehmet’in ne yaptığını görmekti.
O da ne! Bilgisayar hala açık ve yazılarına cevap vermiyor .İşte o zaman çok korktu Aslı "eyvah dedi bu kendine bir zarar verdi herhalde." ve beklemeye başladı belki birisi ona bir cevap verir diye. On beş dakika sonra yazmaya başlamıştı çok şükür dedi Aslı beni dinlemiş , buna çok sevindi ve biraz sohbet edip kapattı bilgisayarı. Daha sonra Mehmet’le bir süre görüşemedi aradan iki buçuk ay geçmişti Mehmet bir gün yine Aslıya yazmaya başladı ."Abla sana sevineceğin bir haber vereyim mi?"dedi. Tabi hemen ver dedi Aslı, ablacığım hani sana bir kızdan bahsetmiştim ya, Aslı da ona," hani şu uğruna intihara kalkıştığın kız mı?"dedi .Evet dedi işte onunla nişanlandık.Aslı mutluluktan uçtu ve işte bir insan daha kazandım diye sevindi ve tabiî ki mutluluklar diledi . Mehmet bana bir güzel haber daha verecek misin dediğinde onu anlamıştı evet ablacığım sana o kadar minnettarım ki ,tedaviye de başladım dedi. İşte bu daha da güzel bir haberdi onun için . Onu yürekten tebrik etti ve mutluluklar diledi.

kar_cicegi

Beğen