İnsanlar çaresiz kaldıkları, haklı bazı isteklerini kabul ettiremedikleri, adam yerine konulmamalarına tepki göstermek için kullanılan bir halk deyişidir bu . ’Ah be oğlum, fakirliğin gözü kör olsun’ derler hep. Nedense gücümüzün azaldığı zamanlarda, sanırım dilimizden ister istemez bu söz çıkıyor. İyiliğine mi söylüyoruz, yoksa kötülüğüne mi söylüyoruz acaba ? Sitem mi veya isyan mı bu aslında ?


Sanki fakir olmak suçmuş gibi geliyor insana. Herkes zengin olarak doğmuyor. Ayıpsanacak bir durum değil ki bu. Haklı bir sitem olabilir belki. Ama bu da bir gerçek ki, isyana teşvik edicidir bu sözler veya bu gibi sözler. Azla yetinebilmeyi bilmeli, kanaatkar olmalı insan. Anlamadım ki bir türlü, belki de anladım, bilemiyorum. ’Paranın gözü kör olsun’ sözü de çıkıyor buradan sanırım. Göze kör diye diye, sahiden para, fakirliği görmeye görmeye umursamaz olmuş iyice. Kör kör dolaşıyor desenize. Kulağına niye bir şey denmemiş ? En azından sağır olurdu. Ayağına niye bir şey denmemiş ? En azından topal olurdu. İlle de kör olacak yahu.



Ne fakirliğin gözü kör olsun derim ben, ne de paranın gözü. Acizliğimizin olduğu yerde de durumu Allah’a havale edeceğiz. Hasbinallahü Veni’mel Vekil deyip kendimizi sakinleştireceğiz. Paralı zenginlere de öyle uzaktan bakıp imrenmeyeceğiz. Gün olur, bakarsınız da para gözünü açmış, seni görmüş, yanına gelmiş. Bu defa da seni zenginleştirmiş... Bu dünya, umut dünyası çünkü.

24.04.2024