Bana da hep çirkinler düşer

Orta okul zamanlarıdır, bende bir hayli haylazım işim gücüm gırgır şamata vakit öldürüyorum, sıgarada içiyorum tek tuk bizim haylaz ekiple.

Malum o zamanlar okullarda ara sıra aramalar olur, çocukların üzerinde bulunan zararlı eşyalar maddeler toplanırdı.

O arama günü üstümde sıgara paketti vardı, arandık tarandık ben ve okulun en çirkin kızı payımızı aldık, bende sıgara onda aşk mektubu yakalanmıştı.

İkimizi de okulun deterjan süpürge konan kötü odasına kitlediler. Ailelerimiz haber vermek üzere beklemeye bırakıldık. Hatice bas bas bağırıyor çıkarın beni annem beni öldürür öğretmenim . Yırtınıyor kız, Allahın yaratığına çirkin denilmez ama Hatice de bir çirkin bir çirkin sormayın, yüzünde koca koca sivilceler sıyrık yüz derisi döküntü üst baş gören yüz adım öteye kaçar.

Arada bir bana yapışıyor sorular soruyor mıncıklamaya çalışıyor. Dur diyorum bir şey olmaz diyorum. Mektup onun değilmiş bizim glark dedigimiz yakışıklının sınıfın güzel kızı Filize yazdığı nameymiş. Haticeyi de aracı olarak araya sokmuşlar, Neyse ki anası geldi Haticeyi bağıra çağıra alıp götürdü . Beni alan olmadı, Paydos ziliyle hademe geldi kapıyı açtı çıktım, bizim ekip okulun önünde bekliyor.

Beni kucakladılar havaya attılar, şanslısın kızla beraber ne yaptınız kahkahalar filan, oğlum bende şans mı var okulun en çirkin kızıyla kaldım lan, ne vardı o mektup Filizde yakalansaydı da onunla bir kaç saat yan yana kalsaydık.

Ah Filiz ah .

Coşkûnî