Hz Enes [ra] anlatıyor. Hz Peygamber [sav] yanından bir cenaze geçti.
Oradakiler cenazeyi hayırla yad ettiler.
Peygamber [sav] vacip oldu buyurdular.
Sonra bir cenaze daha geçti.
Bunuda kötü sözlerle yad ettiler.
Peygamber [sav] yine vacip oldu buyurdu.
Hz Ömer [ra] Ya Rasulullah her iki cenazeyede vacip oldu buyurdunuz nedir hikmeti? Diye sordu.
Peygambe sav öncekini hayırla yad ettiniz
Ona cennet vacip oldu. İkincisinide kötü yad ettiniz onada cehennem vacip oldu buyurdu.
Demek ki insanların şehadeti çok önemli. Arkadan şu öldüde şerrinden kurtulduk konu komşu rahat etti dedirtmek var. Birde iyi insandı, insanlık, komşuluk, toplum için büyük kayıp oldu dedirtmek var.
Onun için Hafızı Şirazi ne güzel demiş.
Yâdında mı doğduğun anlar,
Sen ağlardın gülerdi âlem,
Öyle bir ömür sür ki mevtin,
Olsun sana hande, halka mâtem.

Yani diyor ki...
Hatırlarmısın senin doğduğun gün sen ağlar iken annen baban bir evladımız oldu diye sevinçlerinden gülüyordular.
Sen öyle bir hayat yaşa ki
Sen Allah’a gülerek kavuş, arkandan insanlar kıymetli bir insan kaybettik diye ağlasınlar.
Bu konunun ne kadar önem arzettiğini şu ayeti kerimeden anlamak mümkün.
İbrahim [as] diyor ki
وَاجْعَلْ ل۪ي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْاٰخِر۪ينَۙ
“Bana gelecek nesiller arasında doğrulukla ve hayırla anılmayı nasip et!”
Şuara 84.

Arkadan nemrutlar gibi, firavnlar gibi anılmakta var.
Mevlana’lar gibi, Yunus’lar gibi anılmakta var. İnsanlar kabriyin yanından geçip giderlerken şu adam iyi bir insandı dur ruhuna bir fatiha okuyalım denmek var.
Ne mutlu o insana ki
Arkada hoş bir seda bırakır.
Yokluğu toplum tarafından aranır.
İyi ve güzel hasletlerle anılır.

Selam ve dua ile