iris

• 30 Mayıs 2024 Perşembe 15:15:47

dünyanın durmasını istiyorum ve aklım uyusun öyle bir çıkmazlık bu ne gri nede bir gün batımının kızıllığı ulu orta dipte ağır bir bunalım bilmediğim saatlerde yorgunluk konuşuyor bu merak ve heyzan titreyen kuru bir yaprak gibi rüzgar en kuytu yerinde alaçaklı gibi ışlık.

bir gün doğuşu boynumun ağrılığını alıyor.

ve bir kedi yüzümü güldüyor .kalbim ufakmış dedi dr oysaki çocuk gibi sevimli idi ne zaman hatırlasam o günleri aşık bir şiir düşerdi o saf sade sevgilerde onu görence şimdi organlarım yer değiştirmiyor gidişini izlemiyor zaman kıpırtısız olmuyor gece umutlar parcalanmıyor içim rahat ve bir o kadar dertli değilim .

aptalım onu fark ettim ,kendime gülünce anladım ,her gün ölümlü gezen yanlarımı sığırıp güzel aklımı yemedim niye içtin diyenlere yalan söyledim gecenin üçünde türkü söylerek mutlu mutlu yürüdüm o değil kendime kızdım niye sevdimki ben yalnızlığım içimi hiç yakmamıştı o günlerde.

şimdi ise o güzel yalnızlığım var ve hergün aynada büyüyor mutlu bakıyor gülüyor bazen ve kimse sevmiyor onu ben hariç .

ne kadar az o kadar iyi...