AYILARLA YAŞAMAK
Hadi gel köyümüze geri dönelim.Çoluk çevizin dibinde davulcu gümbürdetiyor davulu.Belli ki Fadime’nin düğünü var.Ama konu düğün değil tabii ki..Ayılarla yaşam..
Muharrem ile İkbal kaderin eşitlediği ikili.Sekiz çocukla birlikte köyde hayatını sürdürüyor.Çifti ve çubuğu ile, davarı-doluğu ile..Birde kır katırı var tabi..Beden işçiliği zor.İflahı gevriyor ama elim mahkûm.
Muharrem akşam ezanı ile birlikte eve gelir.Müjdeyi hanımı Verir Kır katır eve dönmemiş...Eyvah ki ne eyvah!...Ayılara ziyafet..Kır katır nazlı afet.Hemen kır katırı aramaya koyulur.Yukarı tarlaya doğru başlar yürümeye..Arazi dağlık. Bİr yama var..Böğürtlen sarmış her yanı.Kestirmeden gidemez.Dolanmak gerek tumpu.Bir de ne görsün Muharrem !..Kır katır böğürtlen çeperinin arasında.Kendisi tepede, kır katır hayli aşağıda.Eline büyükçe bir toprak topağı alıp fırlatır katıra.Ardından dağı taşı bir ayı na’arası kaplar.Meğer ayının sırtında parçalanmış toprak topağı..Keyfine turp sıkılan ayı yamacı tırmanırken Muharrem’i tokatlamak için, Muharrem topuklarına tükürür ver elini köy...Köy iki saatlik mesafede..Başlar büyük yarış.Aralarında bir kilometre mesafe var ama düz değil engebeli..
Eve geç kalınca Muharrem, eşi İkbal çocukları ebesine emanet edip Muharrem’in izinden yürümeye başlar.Köyün girişinde Muharrem’i nefes nefese koşarken görür ve sorduğu sorunun cevabını nefesi tükenen Muharrem dört kelime ile cevaplar.
-İkbal, ayı geliyor vız!..
Birbirini kovarak köye dönen ikili yorgun ama mutludurlar.Kır katırı bulamasalar da ayağa kalktığında iki metreyi bulan ayının gazabından kurtulmuşlardı.Kır katır mı?
Fener alayı ile köyün tüm erkekleriyle birlikte aramaya çıkılır ,sabah ezanında tek vücut halinde otlarken bulunur.Mutluluk iki katıydı artık.Allah kimseyi katırıyla imtihan etmesin.Büyük mesele tabi ..
YORUMLAR
Bu ne güzel bir anlatım böyle!
Okurken hem gülümsedim,hem heyecanlandım.
Açıkçası bayıldım!
Tebrikler can!
neneh.
Ömrü güzel olası Anadolu'mun güzel yürekli şaire canı;
1) Köyünden ayrıldın, şehirde yaşıyorsun sanırım. Ülkemin %60 ını o yörelerde en az 5 gün kalarak toplumuyla, elbiseye kumaş olur verilerini gezerek yaşamış biri olarak; Yöreden ayrılmayanlar ziyarete geldiklerinde cepleri şişkin ve bol hediyeli ise bir-kaç günlük misafir ve akabinde YABANCI...
2)Biz faniler bulunduğumuz yerin nimetlerini kaybedince anlıyor ve özlemini çekiyoruz.
3) Harika bir duyguyu kaleme almışınız, kaleminiz zeval görmeye, yüreğinize sağlık.
neneh.
neneh.
Bizim Karadeniz'de de ayılar çok olur, bazen köylere inerler... Kimiz zaman hayvanları telef ederler kimi zamanda vurur köylüler... Şimdilerde kışlar yumuşak geçiyor diye kış uykusuna bile yatmıyorlarmış... Hele de o ırmak kenarında durup balık yakalamalarına bayılırım... Güzel bir yazı kutlarım yürekten...