- 412 Okunma
- 2 Yorum
- 3 Beğeni
İKİ/YÜZLÜLÜK
kiyüzlülük: Maske Ardında Gizlenen Gerçekler
İkiyüzlülük, insanların sıklıkla giydikleri bir maske gibidir. Bu maske, gerçek duyguları ve düşünceleri gizler, yerine toplumun beklediği yüzü takarlar. William Shakespeare’in ünlü karakterlerinden Hamlet, ikiyüzlülüğü "Oynamak ya da Oynamamak" sorusuyla ifade eder. Ancak bu tiyatro oyununu sahnede değil, hayatın sahnesinde oynarız.
Gündüzleri gülümseyen bir yüz, geceleri gözyaşlarına bulanabilir. İkiyüzlülük, insanların içsel dünyası ile dış dünya arasındaki uçurumu genişletir. Victor Hugo’nun Les Misérables romanında Jean Valjean, toplumun gözünde saygın bir vatandaş olarak görünürken, aslında bir hırsızdır. Bu, ikiyüzlülüğün sadece başkalarını değil, aynı zamanda insanın kendi kimliğini de nasıl zedelediğini gösterir.
Ikiyüzlülük, insanları birbirinden uzaklaştırır ve iletişimi zorlaştırır. Marcel Proust’un Swann’ın Tarafı adlı eserindeki karakterler, sosyal normlara uymak için içlerindeki gerçek duyguları bastırır. Sonuçta, samimiyetin yerini yüzeysel ilişkiler alır.
Ancak, ikiyüzlülük tüm kötülüklerin kaynağı değildir. Oscar Wilde’ın Dorian Gray’in Portresi’nde Dorian Gray, gençliğini ve güzelliğini korumak için ikiyüzlülüğü bir silah olarak kullanır. Bu, insanın içindeki karanlığı gizlemek için kullandığı bir stratejidir, ancak sonunda bedelini ödemek zorunda kalır.
Sonuç olarak, ikiyüzlülük, edebiyatta da sıkça işlenen bir konudur çünkü insan doğasının karmaşıklığını ve içsel çatışmalarını yansıtır. İkiyüzlülüğü kullanmak, hem kendi iç dünyamızı hem de toplumsal ilişkilerimizi daha derinlemesine anlamamıza yardımcı olabilir. Bu maskeleri düşürdüğümüzde, gerçeklikle yüzleşme ve daha dürüst bir yaşam için ilk adımı atmış oluruz.
YORUMLAR
Eyvallah kıymetli hocam
İletişim alanının duayen konu başlığı karşımızda
Zaman gelir ahlaksızlığın simgesidir ikiyüzlülük, özü sözü farklı olmak, yüze ayrı arkadan ayrı hareketler, bir insanı yüz yüze iyi karşılayıp, gittiğinde oradaki diğer kişilere dönerek yaaa! bu da adamım diye geziyor işte yapmak ahlak dışıdır elbette
Kozmopolit ortamlar, sosyete çevreler ilişkilerde ahaha hihihiye elverişlidir, ayollu şekerimli münasebetler hani, buralar sembolizmi dairesinde sırtından bıçaklanmaya da müsaittir
Şu kadar ki, bu durum toplumsallığın doğallığı içerisinde sosyal maskeyle karıştırılmamalı derim
Hayatın maskeli bir balo halini alması ahlaksızlık elbette, doğal ve içten olmanın değeri kuşkusuz
Ne ki, kurumsal sistem her benliğimizin dip köşe noktalarıyla arzı endam etmemize müsait olmayacaktır şüphesiz
Hani dünyaya çırılçıplak gelmemize rağmen bir çıplaklar kampı misali giysisiz dolaşılmaması, dolaşılamayacağı misalidir kimi zaman
Bu gerçek bazen her doğru her yerde söylenmez şeklinde karşımıza çıkar, bazen ne söylediğimiz kadar nasıl söylediğimizin de önem arz etmesine dönüşür
Kendi iç dünyamızda karşılığı olsa da, insanlara hoşlanmadığı şeyleri söylemeyeceğimiz, hareketleri yapamayacağımız meselesi
Resmi kurumsal ortamların, mesai dışı zamanların, evimizin farklılık ifade etmesi
Evde bile ailece ile odamızda yalnız olduğumuz hallerin farklılığı, vs.
Nihayet hocam
Yüreğinize, emeğinize, kaleminize, kelamınıza bereket
Edebi eserlerden fasıl açarak bir galeride dolaşmamıza imkan veren yazınız dolayısıyla müteşekkirim
Selam ve saygılarımla.