- 273 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
CELLADIN GÖZYAŞLARI/ Kısım 2 Bölüm – 7
Güzel bakımlı bir bahçenin içine kondurulmuş bir gecekondunun önünde taksi durdu. Önce Vahit daha sonrada Hatice taksiden indi. Hatice,
‘’ Beni hep şaşırtıyorsun Vahit burası çok güzel.’’
‘’ Beğendiğinize memnun oldum Hanımım. Hemen içeri geçelim.’’ İçeri girdiler Vahit, Önlerine çıkan ilk odanın kapısını açtı,
‘’ Burası benim sandık odam, buyurun içeri geçelim.’’
Sandık odasına girdiler, Hatice gördükleri karşısında, şaşkınlığını gizleyemedi.
‘’ Ne güzel bir yer burası Vahit,’’
‘’ Hanımından duyduğu iltifatın tadını yudum yudum çıkarırken,
‘’ Biz büyüklerimizden böyle gördük Hanımım. Çocukluğumda okul tatilimi hep babaannemin yanında geçirirdim. Onun sandık odasının yanında benimki hiçbir şey değil.’’
Vahit, bir torbanın içinden iki tabanca çıkarıp kontrol ettikten sonra birini Hanımına uzattı.
‘’ Ne olur ne olmaz yanımda bulunsun Hanımım. Bu silahları zor zamanlar için saklıyordum.’’
‘’ Şimdi ne yapıyoruz?’’
‘’ Önce arkadaşımı arayacağım. Boşuna gitmiş olmayalım.’’
Cebinden telefonunu çıkartarak, bir numarayı tuşladı. Fazla beklemedi telefon açıldı.
‘’ Tarık Ahmet’le mi görüşüyorum?’’
‘’ Evet, ama sesinizi alamadım. Kiminle konuşuyorum?’’
‘’ Ben Vahit Tanyeli. Bu akşam görüşebilir miyiz?’’
‘’ Vahit, gerçekten senmisin?’’
‘’ Evet, benim arkadaşım. Yardımına ihtiyacımız var.’’
‘’ İhtiyacımız var derken?’’
‘’ Patronum Hatice Hanım da yanımda.’’
‘’ Tamam, başka bir şey sormuyorum. Gelince konuşuruz. Evin yolunu biliyorsun.’’
‘’ Bir saate kadar yanındayız arkadaşım. Eyvallah.’’
Telefonu kapatan Tarık Ahmet, İlayda’ya,
‘’ Burada işler karışacak canım hemen toparlan ve doğru Çay Bahçesine git ve benden haber bekle. Bu adam fetbazın teki. Hemen Asayiş Şubeyi arayıp buraya gelmelerini sağlayacağım.’’
‘’ Anca da beraber kancada beraber, bir yere gitmiyorum Tarık Ahmet.’’
‘’ Lütfen beni dinle hayatım. İşimi şansa bırakmak istemiyorum. Yorma beni.’’
‘’ Gidiyorum bencil adam ama korktuğumdan değil anladın mı beni?’’
‘’ Tamam, hayatım gerçekten anladım seni.’’
İlayda’yı başından savan Tarık Ahmet, Kirli’yi aradı.
‘’ Kirli bana hiçbir şey sorma. Asayişten, dört beş kişi yanına al ve vereceğim adrese gel. Bir saate kadar Hatice benim yanımda olacak. Benden işaret bekle. Gelince telefonu mu çaldır. Eğer bakmazsam, anla ki misafirlerim içerde. Kapının sağ tarafındaki saksının altında bir anahtar göreceksin Haberin olsun. Elinizi çabuk tutun onlardan önce gelmeye bakın. Şimdi kapatıyorum. Zamanla yarış zamana fark at arkadaşım, görüşürüz.’’
Yüzüne kapanan telefona bakakalan Kirli, hızla yerinden fırladı ve Büşra Amirin odasına paldır küldür girdi. Karşısında birden Kirliyi gören Büşra Amir,
‘’ Yavaş ol Kirli’’
‘’ Amirim, hani size demiştim ya, bir his diye. Artık şans bizden yana çalışıyor galiba. Tarık Ahmet’in evini basacağız.’’
‘’ Sen benimle dalga mı geçiyorsun?’’
Büşra Amire dik dik bakan Kirli,
‘’ Yerinizden fırlayın Amirim’’ dedikten sonra odadan çıkarak, İlhan Başkomiser’e
‘’ Başkomiserim, Eda, Serra ve Hayal Komiseri alarak peşime takılın. Benimle geliyorsunuz. Yolda anlatırım. Amirim hemen çıkalım.’’
Vatan’dan Haznedar’a gitmek on dakikalarını almadı. Allah’tan trafik hafiflemiş yol açıktı ve Tarık Ahmet kapıda bekliyordu. Arkadaşlarını içeri aldı. En içteki odaya geçtiler.
‘’ Arkadaşlar, bir terslik olmazda Hatice buraya gelirse Avcumuza düşecek ve bu kovalamacada bitecek. Kirli, ben kapıyı açmak için ön tarafa geçeceğim. Sende gördüğün kapının arkasına sin, ben işaret verince harekete geçersin. Amirim sizde mutfağa geçin ve tezgâhın altına sinip perdeyi çekin ki sizi görmesin. Hayal sen lavabonun önündeki paravanın arkasına çök ve işareti bekle. Eda, sen salondaki beşiğin içine gir üstüne pikeyi çek. Serra sende ön tarafta dükkânın içindeki ikinci standın arkasına gizleneceksin. İlhan Başkomiserim sizde hemen önünden geçtiğiniz markete gidip orada bekle Hatice geldikten beş dakika sonra olaya müdahale etmek için harekete geç. Kapıyı aralık bırakacağım. Evet, Amirim planım bu. Ekleyecek bir şeyiniz var mı?’’
‘’ Kendini nasıl bir tehlikenin içine attığının farkında mısın Tarık Ahmet?’’
‘’ Amirim önce Hatice’yi yakalayalım sonra tartışırız.
Tarık Ahmet,
‘’ Tartışmayı kesin kapının önünde bir taksı durdu. Ben kapıya gidiyorum.’’
Işıklar sönük olduğu için içerisi görünmüyordu Dikkatle dışarıya baktı ve,
‘’ Tahminimde yanılmadım yanındaki Hatice’’ diye düşündü ve ön tarafa geçerek Vahit’e seslendi
****
Devamı var