- 336 Okunma
- 0 Yorum
- 1 Beğeni
Konur Sokak’ta bir Pşine, Pşine de acılarım, acılarım lapa lapa kar altında.
Karlı bir Ankara günüydü. Acılarıma acı tatlar katarken o bembeyaz kar , yine ağlayarak adımlıyordum sokakları. Yine ayaklarım beni Konur Sokağa götürdü. Belki de canımın en çok acıdığı o sokakta yeni bir acıyla daha yüzleşecektim. Yok muydu sahi beni yüreğiyle sevecek biri. Adımlarım Bilim Sanat’a, yüreğim Leman Cafe’ye bakıyordu. Harbi İncir Reçeli filmini seyretmiş miydi acılarım, yoksa uyuyakalıp bu saçma filmde neydi demiş miydi?
Sahi benim çocukluktan kalma yara izlerime bu karlı hava iyi gelecek miydi? Gelmedi yine iyi gelmedi. Kar yağmıyor artık Ankara’ya yaralarım kangren mi oldu yoksa. Lapa lapa yağıyordu kar o gün oysa.
Yıl 2023 ne kadar kaldı sahi benim kangren olan yaralarımın tedavisine. Konur Sokaktaydım değil mii?Hem Leman Cafe’yi hem Bilim Sanat Kitabevini geçtim ama gözyaşlarımın tuzlu tadı hala yanaklarımda. İmge Kitabevine uğrasam çünkü anılarım çağırıyor beni. Lapa lapa kar yağmıyor Ankara’ya artık tüm Avrupa kar altında ahir zaman yakın diyor iç sesim.
Konur Sokak’ta bir Pşine, Pşine de acılarım, acılarım lapa lapa kar altında.
Mutlu Yıllar.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.