- 874 Okunma
- 7 Yorum
- 6 Beğeni
TÜM İZLER BİZİMLE
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Fon önerisi: The Walk /Charlie Key
Yıkık sarayların tozlarında boğulup gitti kimileri,
Kimileri ahşap bir kutuda açılmayı bekliyor sanki ezelden beri…
Zaman bir katip olup yazıyorken alıp verdiğimiz tüm nefesleri,
Tercümanı kayıp bir yabancı gibi dolaşıyoruz biz de yaşadıklarımızın, yaşattıklarımızın etrafında,
Sönene dek gözümüzün feri.
Aklımız yaşadıklarından emin,
Kalbimiz yok etmenin derdinde, akl-ı selim.
Eski bir deftere yazılıp silinen cümleler gibi yaşadıklarımız. Aslında varlar, aslında yoklar… Gözlerimizi kapattığımızda alnımızın tam ortasındalar, derin bir nefes alışla toprağın en kuytu yanındalar… Bozuk bir sokak lambasının yanıp sönen kararsızlığında, duvarlara sabitlenen boş çerçevelerin anlamsızlığında, unutmanın eşiğinde, hatırlamanın ateşinde, yaşananlar… Ve her şeye rağmen yaşayanlar… Ha bir de ısrarla yaşatanlar… Selamlar…
Sizin için de öyle midir yaşananlar? Önce gözyaşlarıyla ıslanmış bir kağıdın ortasına yazılırlar, biraz okunup, sonra karalanırlar. Daha iyisi için belki de bu yok etme çabası, ama tabi ki bu yetmiyor yok etmeye. Sormanın öğrenmek için yeterli olmadığı, umudun her zaman haklı çıkmadığı gibi… Defalarca sonbaharı tekrarlayan yaşananların yaprakları, belki de artık bahar gelse bile solacağım diyorlar, belki de her şeye rağmen izin ver yaşayalım, hem ruhunda hem uzvunda… Bırak var olalım diyorlar…
Ne zaman gelip konaklayacağını da iyi bilirler, kimde ne kadar misafir edileceğini de. Çekip giderken de bazen bir iz, bir sır, bir tutam yaş ve bir avuç dolusu saç bırakıp giderler… Yaşananlar…Yıldızların dostluğu gibidir bazen, gecenin siyah örtüsünde parlayıp, gündüz kaybolurlar… Sanki geceleyin gökte dolunaya en yakın yıldız olmak için çabalamamış gibi, hiçbir iz bırakmadan öylece giderler… Tıpkı yaşarken anlayamadığımız, geçmişe hapsettiğimiz ama bugüne, yarına hâlâ talip olan yaşadıklarımız gibi…
Peki ya unutmak, ya da unutulan her şeyin silineceğine dair inancınız konusunda ne dersiniz?
Bana kalırsa hiçbir iz silinmez, belki değişir, dönüşür ama yok edilemez. Ne bir ses ne de tek bir renk kayboluşa sığınır. Hepsi ruhunuzda bir yerlere tutunup sizinle birlikte nefes alır. Fark etmenin mümkün olmadığı anlarda bile... Unutmanın ellerine sarılan biz, ey insanlar, biliyor musunuz günü geldiğinde yaşananların hepsi sırayla karşınıza oturur. Oysa siz çok uzun zaman önce yolcu etmiştiniz değil mi onları? Bazılarını, ellerine pembe güller vererek ikna etmiştiniz hatta. Belki de gizli bir rüşvet... Sandığınız gibi olmadı işte, bakın karşınızdalar. Gözleri dolu dolu, elleri kanamış, yanakları solgun, eksildikçe eksilmiş tıpkı eriyen kar taneleri gibi yaşananların... Ne çok kırgınlar, kızgınlar yaşananlar, dönüp dolaşıp yine size sığınmışlar. Bakın gelmişler işte yeniden sizinleler... Yaşananların kimisi konuşamadan anlatır derdini, kimisi sadece gülümser en çok canını yakanın bu olduğu bilmeyerek. Kimisi de ilk gün ki gibi taptaze konuşur seninle ama sen unutuşlara sığındığın, yüzleşmekten vazgeçen sen, şaşkın bir tonla dinlersin, izlersin davete hiç gerek duymadan gelen bu misafirlerini… Yüzüne dokunurlar sessizce. Hatta gözyaşlarının akarken en çok tercih ettiği yüzünün o kıvrımlarında dolaşırlar. Sonra da zamanı dolan bir seyyah gibi uzaklaşırlar senin diyarından... Başka memleketler arar gibi, başka bir göğe sığar gibi...Hiçbir iz silinmez belki unutulur ama hatırlatır yeniden bir sebep, bir sonuç, ansızın veya zamanla…
Başı belli bir cümlenin, son noktasında silinen izleriz biz…
Tuhaf bir gölgenin uzayan ellerinde bir alev, bir mendiliz biz…
Saka kuşunun kanadında taşıdığı ağıtların sesi,
Duvarlara çarpan koca bir hasretin nefesiyiz biz…
Dikenli tellere sarılan mavi beyaz kurdeleler,
Yol üzerinde boynu bükük gelincikler,
Yazılıp silinen simsiyah cümleler,
Hepsi yanıp kül oldu zannettiler...
Oysa ne kalem yandı ne de kağıt bu yangının orta yerinde…
Yanan yalnızca bizİZ…
ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN
YORUMLAR
ZSENADOĞANTEKİN
Yorumunuz için de çok teşekkür ederim.
İyi günler dilerim.
Sevgilerimle;)
Çok güzel bir çalışma okudum başarılarınız devamını diliyorum saygılar
ZSENADOĞANTEKİN
Yorumunuz için teşekkür ederim.
İyi günler dilerim.
ZSENADOĞANTEKİN
Yorumunuz için teşekkür ederim.
Nicelerine.
Harikasınız.
Severek okumuştum dün ve yeniden okumak adına mutluyum.
İçtenlikle tebrik ederim.
Selam sevgimle
ZSENADOĞANTEKİN
Nice eserlerde tekrar görüşmek üzere...
Sevgiyle kalın;)
Kararı mı çok yaşamanın 'acaba'sı mı?
Çaldığımız kapılar, boş, boşa dönüşler...
Gerçeğin tersyüz edilmesi.
Her kavramın yerine 'bence' nin gelip yerleşmesi...
Sonrası 'cafe' deyimiyle, marjinal...
Sonra hayat bir beste...
Çok saygımla Şairim.
ZSENADOĞANTEKİN
Hatta acı, da hüzün de, bir küçük tebessüm de, hepsi bize ait, bazen ait olma konusunda kararsızlarda tıpkı biz gibi...
Yine de iyi ki, iyi ki varlar...
Sevgilerimle Hocam.
Şiir diye yazılan bir çok paylaşımdan daha güzel edebi ve şiirsel bir metin, örnek alınması gereken çok beğendim saygılarımla...
ZSENADOĞANTEKİN
Okumuş olduğunuz ve katkılarınızı sunduğunuz eserim, umarım etkili ve verimli kazanımlar elde edebilmenizi sağlamıştır.
Çokça saygı ve sevgiyle selamlıyorum sizi.
Edebi değeri çok iyi ve harika tespitlerin olduğu güzel bir yazıya kalem olmuşsunuz.
Onlarca boş şiir ve al-gülüm ver-gülüm yorumları okumaktan, böylesine kaliteli bir yazı okumak ve üzerinde düşünmek, iyi geldi.
Günün yazısı olmaya adaydır -bence-
Bu güzel paylaşım için
tebrik ediyorum yazarı.
Nicelerine, saygıyla...
ZSENADOĞANTEKİN
Bu sitedeki herkesin okudukça düşünmeye ve anlam kazanmaya;
yazdıkça kendine, ruhuna hayatın gerçekliklerinden ve güzelliklerinden izler kazıyabilmesini dilerim.
Teşvik edici yorumunuz içinde ayrıca çok teşekkür ederim.
Esenlikler dilerim.
Saygılarımla.