SENLİ KELİMELERİM AĞLIYOR

• 2 Mart 2007 Cuma 22:53:20

Seni yitirdim gibi bir his var içimde, seni kaybetmeye her geçen gün bir adım daha yaklaşıyorum diye düşünmekten alamıyorum kendimi. Sen hayalinle her seferinde beni uçurumlardan geri döndüren uçurum çiçeğimdin. Gerçekliğini yaşarken, dünyada bende mesut adam yoktu. Sevdamız demek bir bahaneye kurban gidecek kadar ince bir pamuk ipliğine bağlıydı öyle mi? Aslında sen en başından beri başka ruhları kendine eş seçtin gerçekliğinle, beni eş seçmedin sen hatta öyle ki hissedemedin bile tenimin sıcaklığını, bana sarıldığında hayalin iki zıt kutup gibi ben yandım sıcaklığınla, sen üşümelerde kaldın, ben yanmaları seçtim, sen ayazları buldun benden, ben kalmak istedim bir ömür gözlerinde, sense gerçekleri seçip gitmeleri tercih ettin. Güle güle demiyorum sana, çünkü sen bu deli ruhtan asla gitmeyeceksin. Terk ersen de, beni bu kalabalık şehirde bir başıma bıraksan da, ben seni sevmeye devam edeceğim. Seni hep seveceğim.

Senin hayaline sarıldım ağlıyorum şimdi, gözlerimde bir damla yaş yok ama yüreğimde yaşlar sele dönüştü sevgili ve yokluğunda neler yaşadım sen hiç bilmedin, başımız sağ olsun aşkım, kızımızı bugün toprağa verdim ve yanına kendi mezarımı kazdım kendi ellerimle… Hayattan son defa müsaade istedim seni doyasıya yaşayabilmek için… sürem doluyor, vakit azaldı ve yüreğimdeki hançerleri taşıyamıyorum artık ama huzurluyum en azından seni delice seven bir ruh olarak öleceğim.

Hüzün gelinliğini giydi ve girdi koluma ve biz bir nikâh masasında nikâhımızın kıyılmasını bekliyoruz. Hüzün eşim oldu sensizliğin koynunda ve ben çocuğumuzun ismini şimdiden “Yalnızlık” koydum, hüzün “İclal” olsun diyor, sanki bana geçmişi unutma dercesine, yüreğimi kana bulamak istercesine…

Neden yaptın bunu? Neden ölüme mahkûm ettin beni güzel gözlerinde, karanlık hücrelerde hapsetmek istedin ama neden cezamın bu olduğunu, neden bu cezaya çarptırıldığımı bana söylemedin sevgili? O kadar değersiz miydi seni delice seven bu firari ruh, dudaklarından çıkacak bir iki kelime için beklenen üç koca senenin her dakikasında sana yaşadığım hasretliğin değerini hangi ölçü ölçebilir?,

Hayaline hep söyledim ben, sıkıldın gün içinde yüzlerce kez “seni seviyorum” demelerimden ama ben bir ömür sıkılmayacağım. Geçen yanımda olmanı o kadar çok istedim ki senin, göğsümde uyumanı öylesine arzuladım ki kelimeler artık anlatamıyor duygularımı, ne zaman sana seni anlatmaya kalksam seninli kelimelerim ağlıyor.

Tükeniyorum yokluğunda, güçsüz hissediyorum kendimi, tüm savaşımı kaybettim hayata karşı, mağlup bir komutanım şimdi. Sen büyüksün, mağlup bir komutan yerine elbette kariyeri yerinde bir öğretmeni ya da doktoru tercih edersin, seni anlıyorum sevgili, tek mal varlığı yüreği olan bir sefil şairi kimse istemez… Yoruyorum seni, benimle olduğunda eşimin hüzün olduğunu gördükçe üzülüyorsun değil mi? İnan bana sana öylesine sadığım ki eşim hüzünle bile aldatmadım sevgili. Sen nerde, ne zaman, kimin olursan ol, mutlu ol sevgili, ben hissederim seni, mutlu olman önemli, sen önemlisin benim için… Biliyorum, hiçbir zamanda gerçekliğinle benim olmayacaksın, her seferinde bir başka ruha sunacaksın benliğini, yine de söylüyorum, seni ölene dek değil, öldükten sonrasında bile sevecek bu deli. Sen bıksan da ben bıkmayacağım seni sevmelerden.

Veda etmeden gideceksin değil mi? Ben vedaları sevmem biliyorsun kadınım. Yazılarım seni hiç yaralamasın, kelimelerim kanatmasın yüreğini, biliyorsun ki gerçekçisin sen, ben duygusalım ve hiçbir yazımı sana yazmam, bu güne kadar da yazmadım. Seni yaşamak güzel, seninle yaşıyorum ama şimdi sensizlikte ölme vaktidir. Bir avuç toprak al şimdi, at üstüme giderken. Seni seviyorum

BAKİ EVKARALI