- 2377 Okunma
- 25 Yorum
- 27 Beğeni
YAŞAMDAN YOLLARA.....
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
"Türküler söyle dağlara,
Gökyüzü kuşlarla dolsun."
- Acele etme, sakın acele etme! Yolunuz açık olsun bacım.
Giderek arkamızdaki ses yavaş yavaş azaldı.
Acele etmesek de çıktığımız her yol, ömrü azar azar bitiriyor! Bizi bitirmeye devam ediyor.
Kalbim kırıldı. Benden önce gülümsemeyi seven yüzümdeki aydınlık yıldızlar süpürüldü. Sevdiklerimin sıcaklığıyla kendimi güvende hissederken, etrafımdakilerin ilgisi, övgüsü, hayran bakışlarıyla şımartıldım. En güzel arzuları yaşarken kendi kendime mutlu ve hüzünlü şarkılar fısıldadım. Nerden bilecektim ki….
Sanki hiç bitmemişçesine daha dün gibiydi geçen zaman. Terasta yorgunluğumuzu atarken, o bitmez akşam sohbetlerimizi iç geçirerek hatırlamak burun kanatlarıma ağırlığını yığıyor. Bizler gençliğin kucağına doğru koşarken yere kapaklandığımızda dizlerimizde oluşan çiziklerinden akan kanı elimizle bastırarak ayağa kalkar, oyunumuza devam ederdik. Gece olduğunda pencereye bitişik yatağımıza uzanıp ruhumuzu eşsiz bir uyumda birleşip gökyüzü üzerinde parlak ışıkları o kahkahaları, o bitmez tükenmez yönümüze alıp, gökyüzünde gördüğümüz o eşsiz yıldızları her an tutacak gibi heyecanlanıp, duygularımızı birbirimize anlatmamış mıydık?
Yol boyunca yanıma oturan hayatıma baktım. O benimleydi, ikimizdik hep yan yana, can cana. Seninle bile bu dünyada birlikte nelere göğüs germedik ki.
Rahmetli Aşık Veysel’in ‘’Uzun ince bir yoldayım’’ sözlerini söylerken, gözlerinin görmemesi onu eksiltmedi. Aksine hayata duyduğu heyecanı, içinde ne kadar çok aşk olduğunu, aşıklığını hissettirdi.
Taze, naif olan her bir şey kucağımıza bırakıldığı anda, otomatiğe geçmiş gibi farkında olup veya olmadan insanın kendi duygularını okuyabileceğin açık bir kitap, bir gönül var. Yaylası, ovası, dağı, boranı, dumanı olan. Fırtına gibi esip, zaman zaman durulan, sonrada geçip başköşeye kurulan.
Cesaret edip ayaklarımızın tabanını köklerinden koparıp okuyalım. Zaten biz toprak değil miydik, köklerimizden uzanıp yeryüzüne daha bağıra çağıra okuyalım ‘’ Uzun ince bir yoldayım’’
Şimdi, siz yirmi iki yaşındasınız değil mi, bense çok daha büyük. Derler ya hani, kendimi bir an bile koyuvermem. Her şeye hakimim ben. Ne ukalalık, ne büyük söz billahi. Öyle yollar vardır ki, tökezlenir düşersin, kalkamayınca devasa kurtçuklar etrafını sarar da, garip olan nedir biliyor musun? Yanına aldıklarında sadece sen varsın. Hem de bacakların uyuşmuş...
Bir hikâye ya da romanı bitirmeyi beklemeyen zamandır, sen değil. Hem niye beklesin ki, konaklama yerlerinde dinlenmeksizin yolunda yürümeye devam eder. “Of, ne yorucu bir hayat bu!” Desen de karşı konulmaz bir güç ile var olan yaşamak isteğin daha ağır basar, ayağa kalkarsın.
Yaş, rakamları fazlalık gibi hisseder kendinde. Yol senin. Biraz acele et! Hadi son nefesine kadar inatçı ruhuna karşı konulmaz tutkuyla yürü, yürüyebildiğin kadar…
Ümmühan YILDIZ
YORUMLAR
Merhaba Ümmühan hanımefendi, yaşamın acı tatlı, hele de ilk gençlik yıllarının uçarılığı, sonsuz güzelliklerle bezeli ümitlerini, orta yaşın akşama yaklaşan güneşin doğada yansıyan hüznününün senfonisi yazınız çok hoş. Hele anlatım güzelliği Karadenizin yaylalarının ak köpüklü çayları kadar saf ve duru.
Ve günün yazısı olmakla taçlandırılmış bir iç sesi.
Kutlarım...
Saygı ve selamlarımla.
Ümmühan Yıldız
Hayat bir pencere. Çocukken pencereden dışarıya baktığında taaa uzaklara doğru dağların doruklarında yaz aylarında dahi erimeyen beyaz karları görürsün. Büyürsün uzaklari o beyaz rengi ayırt etmek güçleşir.
Çay insanın yüzüne mutluluk veren gülüştür.
Dönüşünüze mutlu oldum
Saygılarımla selamlar.
Ümmühan Yıldız
saygılarımla selamlar.
Ümmühan Yıldız
Teşekkürlerimle sevgiler 🍃🍀🌸☕️
İnsan hayatının dört mevsimin özeti.
İçinde kabul ettikleriniz de etmediklerimiz de
Ama gerçek şu ki;
Topraktan geldik toprağa döneceğiz.Bunu fark edememek en acı şey.
Uzun ince bu yolda bitiş çizgisine selametle varanlara selâm olsun
Çok çok güzel bir yazı
Saygılarımla
Ümmühan Yıldız
İnsan olmak fıtratta varsa hiç kimse onu değiştiremez....yolumuz-yolunuz sevgiden geçsin,
Teşekkür ederim
sevgilerimle selamlar 🍃🍀☕️🌸
Harika bir anlatım.
Kaleminizin içtenliğine sağlık
Ne kadar güzel bir yazı ..
Tebrikler
Esenlikler dilerim Ümmühan hanım
Ümmühan Yıldız
Ümmühan Yıldız
saygılarımla selamlar.
"Yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir. Kendi yerini yerleşikte bulamayan kişi, onu yolculukta arar. Nasıl, bir yer, bir yolun başı ya da sonu; bir yol da, bir yerden önceki ya da sonraki bir durumsa - kişinin durumu da, hep, öyle, ya da böyledir... Yerini yitiren kişi, yola çıkmak zorundadır." Oruç ARUOBA
Yolunuz hep güzele çıksın, Ümmühan hanım
Tebrikler, sevgiler
Ümmühan Yıldız
Mutluluklar daldı kanımıza, denizlerin üstünde uçan kuşlar gibiyiz...
Kocaman sevgilerimle selamlarımı gönderiyorum.
Sahir Neva
ablalara da çok selamlar , sevgilerimle
Şiir gibi bir anlatımla güne çok yakışmış.
çok güzel...
Uzun ince bir yolculuktur ömür şair.
Tebrik ediyorum.
Selâm ile...
Ümmühan Yıldız
Hilmi YAZGI Bey hocam,
Kalbi teşekkürlerimle,
saygılarımla selamlar.
Ümmühan Yıldız
Teşekkür ederim,
sevgilerimle selamlarla sevgilerimle 🌺
Her yolun bir sonu var ne zaman biter nerede biter bilinmez yürümeye devam çok beğendim bir daha okudum kutluyorum
Ümmühan Yıldız
Sevgimdesiniz, saygılarımla selamlar.
Yolculuk başka şehirlere de olsa kendine de olsa yanı başında oturan geçmişindir...Başını cama dayadığında düşündüğün ise yol değil yola çıktıklarındır. Nelerle karşılaştığın değil nereye ulaştığın önemli dense de karşılaşılan imtihanlardır bizi olgunluk seviyesine eriştiren, güçlü kılan...Kadınlar....Kadınlarımız....Yaşam yolculuğunda dik durabiliyorlarsa ne mutlu onlara...
Gün için kutlarım....
Ümmühan Yıldız
Annem, babamla birlikte dokuz çocuğunun dokuzunu okutarak meslek sahibi yapti. Yolumuzun meşakkatli olacağını yılmamayı, diklenmeden
güçlü durmayı,alın terinin teninin kokusunu gizleyen en kaliteli parfümlerden çok daha güzel olduğunu öğretti.
Dokuz çocuk ayni anda okula gittiğinden çok zorladılar işte o zaman kendi kendime söz verdim. Ailemde okuyan desteğe ihtiyacı olan öğrencilere büyüyünce yardımın olacaktı. Kendime verdigim sözle her gün yola çıkarak emeğimi kazanıyorum....
Güçlü kadın olmak kolay, sürdürebilmek zordur... oldum degil olmaya gayret ediyorum...
Teşekkürlerimle, sevgilerimle selamlar..🍀🍃☕️
Tebrikler Hanımefendi.
Hayat ve gidişat üzerine bir Söz olsun.
O da sizden olsun, illa.
Hayatı tanımlamak ve yaşamak.
Hayatı yaşarken tanımlamak.
Yol kazalarına rıza gösterip yürümek.
Yürümek yürümek...
Hepsi eder, hayat.
Zamansız mı gidişler?
Beklenmez mi bitişler?
Ne farkeder, ne farkeder.
Çok saygımla Şairim.
Ümmühan Yıldız
Dolu rüzgârla çıkıp ufka giden yelkenli!
Gidişin seçtiğin akşam saatinden belli.
Ömrünün geçtiği sahilden uzaklaştıkça
Ve hayâlinde doğan âleme yaklaştıkça,
Dalga kıvrımları ardında büyür tenhâlık
Başka bir çerçevedir, git gide dünyâ artık.
Daldığın mihveri, gittikçe, sarar başka ziyâ;
Mâvidir her taraf, üstün gece, altın deryâ…
Yol da benzer hem uzun, hem de güzel bir masala
O saatler ki geçer başbaşa yıldızlarla.
Lâkin az sonra lezîz uyku bir encâma varır;
Hilkatin gördüğü rü’yâ biter, etrâf ağarır.
Som gümüşten sular üstünde, giderken ileri
Tâ uzaklarda şafak bir bir açar perdeleri…
Mûsıkîsiyle bir âlem kesilir çalkantı;
Ve nihâyet görünür gök ve deniz saltanatı.
Girdiğin aynada, geçmiş gibi dîğer küreye,
Sorma bir sâniye, şüpheyle, sakın: “Yol nereye?”
Ayılıp neş’eni yükseltici sarhoşluktan,
Yılma korkunç uçurum zannedilen boşluktan
Duy tabîatte biraz sen de ilâh olduğunu,
Rûh erer varlığının zevkine duymakla bunu.
Çıktığın yolda, bugün, yelken açık, yapyalnız,
Gözlerin arkaya çevrilmeyerek, pervâsız,
Yürü! Hür mâviliğin bittiği son hadde kadar!…
İnsan, âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar.
İnsanoğlu gelip geçici bu dünyada. Hiç kimse giderken peşine maddi varlığını götürmüyor. Manevi olan varlığımız işte o hep bizimle birlikte.
Çıktığımız her yol bizi manevi duyguların biriktigi göller olsun...
Saygı değer Deniz TAYANÇ Bey,
her sözünüz benim için değerli, yazıma eşlik etmeniz apayrı güzellik. Mutluluklar sizinle olsun dileklerimle,
Saygılarımla sevgilerimle selamlar.
deniz_tayanç1
Rahmetli bir ömür yaşadı, yaşadığını yazdı.
Allah gani gani rahmet eylesin.
Çok saygımla Şairim.
Ümmühan Yıldız
Teşekkür ederim,
saygılarımla selamlar
Hayat acımasız labirent
Kendini bulan
Çıkışı da bulur
Kalemin gücü: içinde kendimizden kesitler bulduğumuz dolu dolu bir yazı okuttu
Sevgimle Ümmühan şairim
Ümmühan Yıldız
Defterimizde senin bendeki yerin bi başka güzel. En önemli özelliğin dobra oluşun. Dobra olan insanlar doğru yol alan nsanlardır. Teşekkür ederim varlığına benim için k9caman mutluluktu.
Hep mutlu ol, hep mutlu yaşa dileğimle,
Sevgilerimle selamlar.🤍🍀🍃☕️🌸
Yol uzun, imtihanlar zor,
dünya yorucu ve insanlar kıyıcı.
Umut güzel, insan dayanıklı,
gayret şart ve Allah kerim.
Her kışın sonu bahar,
her imtihanın bitimi ferahlık,
her anlamlı çabanın sonu güzellik.
Gönlünüze sağlık hocam çok değerli bir yazıydı..Başarılarınızın devamını dileyerek kutlarım usta kaleminizi Sevgilerimle mutlu geceler diliyorum ☕🌺
Ümmühan Yıldız
Gözümde, hislerimde szde çok şık duruyor...
Günaydınlar,
sevgilerimle selamlar☕️🍃🌸
nasıl bir yolculuk bu.uzaklarda bulmak için hasretin izini.bir anne sesini arkada bırakmak yeni başlayan memuriyetle.geniş ovalardan geçerken toprak kokuyordu özlem.her yalnızlık bir yitirişti onun için.müzik öğretmeni olması yabancılaştırmaz insanı sade bir hayat özleyenlere.hikayenin çıkış noktasında bu tür önyargılar vardı.hani şair diyorya sessizlik içinde çağlama gurbet.saçlarını rüzgara bıraktığında cesaret buluyordu ülkesi adına.büyük hayaller büyük ideallerin sonucuydu.ezgi dinlemek istediğinde yalnızlığa çekilirdi her zaman.peki neydi yasak olan.bir kültür davasına yabancı kuşak vardı.hayatı yaşamanın olağan haliydi takibata uğramak.bu nedenle apolitik bir hayatı vardı genç kuşağın.öğrencilerle iletişim kurmak müziği anlamaya bağlı olduğundan yarım geçiyordu dersler.ama dikkastlerden kaçmamıştı özgür ruh halleri.onun için şüphe uyandırmanın bahanesiydi vatanseverlik.bu ikilem başını belaya sokacaktı mutlaka.aldığı dergilerde bu konular işleniyordu daima.kalabalıklar onu açığa çıkarıyordu her defasında.özgürce tartışmak istiyordu konuları.bunun için her şeyi göze almıştı artık.sahilde yalnız yürümenin dışında tek katlı evin penceresinden bakmak dolunaya.ay karanlık hep karanlık denmiyormuydu şarkıda.
Ümmühan Yıldız
aydınlıklar yarınlarımız.
Çok teşekkür ederim, yorumunuz değerliydi benim için.
Saygılarımla selamlar.
nasıl bir yolculuk bu.uzaklarda bulmak için hasretin izini.bir anne sesini arkada bırakmak yeni başlayan memuriyetle.geniş ovalardan geçerken toprak kokuyordu özlem.her yalnızlık bir yitirişti onun için.müzik öğretmeni olması yabancılaştırmaz insanı sade bir hayat özleyenlere.hikayenin çıkış noktasında bu tür önyargılar vardı.hani şair diyorya sessizlik içinde çağlama gurbet.saçlarını rüzgara bıraktığında cesaret buluyordu ülkesi adına.büyük hayaller büyük ideallerin sonucuydu.ezgi dinlemek istediğinde yalnızlığa çekilirdi her zaman.peki neydi yasak olan.bir kültür davasına yabancı kuşak vardı.hayatı yaşamanın olağan haliydi takibata uğramak.bu nedenle apolitik bir hayatı vardı genç kuşağın.öğrencilerle iletişim kurmak müziği anlamaya bağlı olduğundan yarım geçiyordu dersler.ama dikkastlerden kaçmamıştı özgür ruh halleri.onun için şüphe uyandırmanın bahanesiydi vatanseverlik.bu ikilem başını belaya sokacaktı mutlaka.aldığı dergilerde bu konular işleniyordu daima.kalabalıklar onu açığa çıkarıyordu her defasında.özgürce tartışmak istiyordu konuları.bunun için her şeyi göze almıştı artık.sahilde yalnız yürümenin dışında tek katlı evin penceresinden bakmak dolunaya.ay karanlık hep karanlık denmiyormuydu şarkıda.
Ümmühan Yıldız
Saygılarımla selamlar.
İçsel söylenmeler, kabullenmeyi ve reddetmeyi kendi çizgisine göre nasıl da uyum içinde yola düzmüş revan atlar misali.
Hayat zor. İnsan kendini tanıyıp tanımlayabildiği müddetçe yaşamı da kolay kılıyor sanırım.
Hep güzel yaşayın, çok yaşayın, huzurla sağlıkla mutlulukla sevdiklerinizle yaşayın inşallah Ümmühan Hanım.
Tebrikler kaleminize.
Yüreğinize selamla sevgiyle.
Ümmühan Yıldız
Yolum meşakkatli olsa da bir an bile sevgiden sevmekten vazgeçmedim.
Selamları gönderiyorum güzel GülRa_____
Ölümün gerçekliğini bile bile hangi gönül yaşamayı bu kadar sever, ruhunu, sevdasını, sevgisini böylesi genç, taze tutar.... Bir kez daha yüreğine kalemine sağlık kardeşim....
Ümmühan Yıldız
Sevgimde saygımdasın...🤍🍀☕️
''Yürü yürü yürü yürü kaldığın yerden, bayrağı eline aldığın yerden'' demiş muhteşem yazıyı kaleme alan Ümmühan Yazar..Umut bir bayrak, yaşama adapte olmak flaması..Aile -oymak-boy-ulus ve ülke olarak.Aidiyet prensibiyle el ele vererek birlik ve beraberlik içerisinde yürümek..Zamana ayak uydurmak ve her daim ileri gitmek bizim için kısıtlı olan zamana çok şey sığdırarak ve güzellikleri paylaşarak..Bir umuttur yaşamak diyerek.Toprak ana misali verimli ve cömert.Sıradağlar gibi cesur ve mert.Ne çok şey anlatmışsınız..Kaleminiz daim olsun.Sağlıcakla..Saygıyla..
Ümmühan Yıldız
Selamünaleykum; Ümmühan Yıldız hamımefendi, yazını zekle okudum. Tasvirlerin harika, hislerin muhteşem, yazmaya devam edin, yolun açık olsun, kalın sağlıcakla, Allah'a emanet olunuz!.. Sağı ve hürmetle selamlar...
Ümmühan Yıldız
Yaşım yol alırken dünyadaki tüm canlıları incitmeden büyümek en büyük amacımdır. Annem çok güzel bir insandı, " saygı sevgiden daha büyüktür" derdi.
Tekrar teşekkür ederim.
Saygılarımla selamlar.