Anne, benimle oynar mısın?
Ansızın, bir çuval gibi düşüyor yere
önce kıvranıyor
sonra, sesi soluğu kesiliyor
şimdi yerde, bir anne yatıyor.
yan odada oyuna dalan dört yaşındaki çocuk
yere yığılan anneden bihaberdir ve
şarkılar söylüyor kendi kendine.
az sonra sesleniyor anneye:
anne! benimle oynar mısın?
anne anne anne!
yanıtsız kalan cocuk, merak içinde mutfağa yöneliyor.
mutfağın orta yerinde, yerde yatan annesini görüyor:
ama anne!
ben öyle oyun istemiyorum.
kalk hadi, lütfen...
anne, neden cevap vermiyorsun?
anne kıpırdamıyor.
çocuk eğilip anneyi yokluyor, çünkü oyun sanıyor
yoksa uyuyor mu?
daha önce hiç böyle oyun oynamamıştı...
annenin yere dönük yüzünü görmeye çalışıyor çocuk
anne, neden uyuyorsun?
anne, uyan hadi!
su istiyorum, anne...
yerde yatan anne suskun
anne hareketsiz
anne soğuk
anne cansız yatıyor yerde
çocuğunu duymuyor
ona su veremiyor...
çocuk sarsarak anneyi ağlıyor
hıçkırarak ve ıkına ıkına
annenin başını çeviriyor
yüzünü görüyor...
annenin gözleri açık ve donuk
çocuk, kucağına almaya çalışıyor anneyi
sarılıyor o minik varlığıyla
öpüyor anneyi
nafile!
anne acımasızca yatıyor; kıpırdamıyor
çocuk mızırdanarak ağlıyor.
biçare sürüklüyor tabureyi
çıkıyor üztüne ve musluğu açıyor
suyunu içiyor
bardağı suyla doldurup;
döke döke annesine dönüyor
kalk anne!
bak, sana su getirdim.
artık bu oyun hoşuma gitmiyor, anne
lütfen lütfen uyan, anne!
çocuk bitkin
çocuk yorgun
anneye sarılıp sessizce ağlıyor
sonra... uyuyakalıyor
saatler sonra uyandığında
hava kararmıştır
anne hala uyuyor
çocuk aç
yakarışları, anneyi sarsmaları, yalvarmaları fayda etmiyor
çocuk, zar zor balkonun kapısını açıyor
karanlık balkona çıkıyor
ne düşündü acaba?
hava soğuk
tekrar kapatıyor kapıyı o minik elleriyle
yine tabureden yardım alıyor
ışığın düğmesini buluyor, yakıyor
yetişebildiği ve bildiği bölmelerden
yiyecek bir şeyler indiriyor yere
annenin başucuna topluyor
hadi anne, kalk!
bak ne getirdim
hadi ama...
masal anlatayım mı, anne?
hangisini anlatayım?
anlatıyor bir kaç masal
iç çekerek anlatıyor ve
uyuyakalıyor annenin başucunda.
anne, hadi kalksana!
şarkı söylüyor çocuk
en güzel sesiyle söylüyor!
neşelenip kalkar mı anne?
kah ağlayıp, kah susuyor çocuk
ağlamak fayda etmiyor
üçüncü gündür:
telefonu çalıyor annenin
telefona erişemiyor çocuk;
çünkü buzdolabının üstündedir
susmuyor telefon
çocuk panik içinde ve çıldırırcasına ağlıyor
çocuk yorgun
çocuk bitkin...
kendisi tuvalete gidiyor
kendisi karnını doyuruyor
artık canı oyun oynamak hiç istemiyor
oyuncakları ayağıyla itiyor
anneye dayıyor başını
tavana bakıyor boş gözlerle
dördüncü gündür
çocuk perişan
anne, anne kokmuyor artık
anne kötü kokuyor; hem de çok tötü...
çocuk güçsüz
yatıyor annenin üstünde
kapı dövülüyor
çocuk ağlıyor
çocuk dehşet içinde kıvranıyor
az sonra kapı kırılıyor
içeriye giren çocuğun babası
yanında polisler, adamlar...
dehşeti görüyorlar
travmalı çocuğu kurtarıyorlar..!
otopsi raporuna göre;
kalp krizi geçirmiştir genç anne...
Not: yazı, kısa bir süre önce yaşanmış ve üzerinde çok tartışılmış bir olayı konu alarak kurgulanmıştır...
Heidi Korkmaz 17/7-22 Sthlm
YORUMLAR
:(((
.........
analaşılan gerçek hayattan bir alıntı....
ahhh yaşamak
A ÖRNEK tarafından 18.7.2022 22:14:45 zamanında düzenlenmiştir.
Tüya
Ziyaretiniz ve yorumunuz için çok teşekkür ederim, değerli şairim.
Çok saygı ve selamlarımla.