19
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1300
Okunma
Biraz daha yaklaşıyorum. Bir ses, aya çık, diyor, balkona, dama, yürü, sokağa... Kendi etrafında üç, aynı parkı beş kere… Sahi, ruhum bedenimi niçin hiç sevmedi? Yanı başımda bir at, kendisini yeşile boyuyor. Bir kedi, kendisini pırasa sanıyor. Bir tren, sokağı dönüyor. Bir çığlık, duyuluyor. Bir vapur, senden pırasa değil hıyar olur, diyor. Boynu bükülen at, minik göz bebekleri doğuruyor. Ben, biraz daha yaklaşıyorum. Orada, müziksiz sessizce çocuk uyuyor dercesine dans eden gece lambasının altında gölgesini kovalayan psişik bir bıçak, üç paraya beş paralık kaçılmaz oğlum, diye bağırıyor. Kontrolden çıkmış göz bebekleri, hızla çoğalarak ve bir bulutu babaları sanarak yükseliyorlar. Gerçek anlaşılınca yaşlanıyorlar. Ben, biraz daha yaklaşıyorum.