SEVGİNİN YERİNE ACIMA HİSSİNİ KOYMAK
Her fırsatta vicdanı ile başbaşa bırakılarak yetiştirilen çocuklar, sevgi ile acıma hissini birbirine karıştırarak büyürler. Acımayı sevgi zanneder, fıtratlarının gereği olan sevme ve sevilme ihtiyacını acıma duygusu ile telafi etmeye çalışırlar.
Canını yakmasına ve içindeki boşluk hissini her defasında biraz daha büyütmesine rağmen yapar bunu insan. Başka türlüsünü bilmez çünkü. Daha çok severse sevileceği zannına kapılır. Ancak sevgi diye insanlara sunduğu şey sadece acımaktır. Açıkça ifade etmeseler de insanlar, kendilerine yönelen acıma hissini sezer ve karşılıksız bırakırlar.
YORUMLAR
İnsan acıdığında birine şefkat gösterir, sevgi değil bence.
Yazınızdaki :
“ her fırsatta vicdanı ile başbaşa bırakılan çocuklar” cümlesini açar mısınız lütfen anlıyamadım neyi kastettiğinizi .
SİLÜET
En basitinden bunlar ve benzeri cümleler çocuğu kendisi için değil başkaları için yaşamaya sevk eder. Kendisi olmak için direnir ama bu cümleler onu, kendini başkaları ile kıyaslamaya ve onlardan üstün görmeye sevk eder. Onlar acınacak haldedir. O zaman acımak gerekir.
YediYıldız
Teşekkürler açıklama için 🙏