Bir şiirimin hikayesi

• 3 Aralık 2021 Cuma 17:20:24

"Kasımda Şubatı Yaşamak"

Duygularımın şiir halini paylaştığım çok olur, bu aralar yorgun cümlelerimi de bir yazının taşıması beni hafifletir,hüznümü dindirir, diyerek başladım yazıma..

Anlam yüklediğim ilk ay kasım, yıl ise 2015 öğrenmenin her hali güzeldi fakat acı bir haber alacağı ya da duyacağı zaman insan ne duymak istermiş ne de düşünmek hele ki öğrenmeyi hiç mi hiç istemezmiş. Dört evreli dikenli bir çiçeğin babama uğramasıyla başlayan bir süreçti,dördüncü evresindeydi hep çiçekti benim babam..

Kasım, aralık, ocak ve şubat ayları sonunu tahmin ettiğimiz fakat konduramadığımız zamanlardı ta ki şubata en çok şubata kadar. Ayrılalı bir elin parmaklarını geçmişti içim hep sonbahardı kıştı o zamanlar. O zamanlar dı ama mevsimler içimde yaşamaya benimle gelmeye devam etti bu zamana kadar.

Önce aylara sonra yıllara dahası oturduğumuz odalara, bayramlara kısacası babamsız her şeye darılmıştım. Yanlıştı bu düşünce elbette ama acının sıcaklığında anlamıyormuş insan ne düşüneceğini de bilemezmiş anladım.
Yaşamı tecrübe etmenin, o devasa olgunluğunu kaybederek öğrendim.

Acılarla sancılı bir süreçti ama zaman da ilaçtı, görmek isteyince yaşananlar bir dersti, yarının bir garantisi yoktu insana, hayatın içinde yine hayatın ta kendisi anlattı bana. Dua ile Rabbime sığınarak devam ettim yoluma ediyorum da. Babam gibi bende güzel insanlar biriktiriyorum yüreğimde ve yanımda. İyi bir insan olmaya daha çok anlamaya çalışıyorum insanları, bazen yıldığım da oluyor şükürler olsun ki yeniden başlamayı da öğreniyorum.

Arada Kasımda Şubatı Yaşıyorum yokluğunu da hissediyorum babamın ama yoluma Dualarla devam ediyorum. farkına varıyorum her anın bize verilen bir şans olduğunu. Kırmadan üzmeden Rabbimin yolunda bir hayat sürmeyi amaçlıyorum. Allah vefat eden yakın uzak tüm insanlara rahmet eylesin. Geride kalanlara hayırlı sağlıklı uzun ömürler versin. Amin