Bu saatte Rabbiyle konuşmak için uyanır insan...Diğer bütün gerekçeler de Ona çıkar zaten.
İçimden geldiği gibi yazacağım şimdi,bana ilham ettiğin gibi ...Bu kadar perdeli olmasam ışığından safça süzülseydi hakikat sözlerimden,keşke...
Ağlayamıyorum bile nicedir öyle uzağım dünyadan ,kendimden,cümle zahirden.
Belki incelir kalbimi kaplayan kalın zar dedim sessizlikte uyanırsam.Belki kalbim de uyanır geceyle konuşursam.
Kapladığım boşluk ne kadardır uçsuz bucaksız evrende bilmem ama ,kolayca boşalacak yerim biliyorum,gözlerim zamanın durmayan sarkacında.
Yorgunum...Ama sen yorulunca yorulur mu ki kederler,yorulur mu seni yoran sonuz dalgalar,iniş çıkışlar...
O yüzden kalbim,hiç duraklama.Devam et yoluna.İnsana sorulan, seçenek sunulan kaç şey vardı ki hayatta şunun şurasında.
Onun gemisindesin zaten,Onun mülkünde.Ve her şey onun hükmünde...
Omzundaki yükü bırak güverteye ,Yoksa yol bitmez beklemekle.Bırak ruhunu ve gövdeni ilerleyen sefineye...Götürdüğü yeri seçemesen de huzur yön versin rüzgar yerine sefere...
Ya Rab,yok liyakatim,yok mecalim,merhametine muhtacım,
bırak geminde kalayım...
Yeniden onar aramızdaki bağı,aslında hiç kompamış olan.Bu nefes senden geliyorken kopmuş olmamız zaten muhal.Körlüğümü gider gözlerimi aç.
Şimdiki dualarım da senden bilirim.Neye kudretim var ki senden ayrı ,neresi var gidebileceğim.
Yani şu an sesinleyim.Kainat sen ve ben...Duyduğunu bilerek,bırakıyorum geceye dualarımı ,dünya yaşanabilir olsun tüm malukar için yine,her şeyiyle ve gidinceye dek ağırlasın hırpalamadan sakinlerini masumların yüzü suyu hürmetine...
Aramızda aslında hiç mesafe olmadığını her saniye fark etsek bitecek bu ölümcül yalnızlık,çünkü
Sonsuz bir güneş gibi parlıyor kelamın ve bu yeter her yalnızlığa,hatırına getir;
"Her nerede olursanız,O sizinle beraberdir..."