KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 503 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
acemi ve az biraz da arsız dua denemeleri
Beni bana ne zaman geri vereceksin. Düşünüyorum da.
Ya sen artık bu kadar yeter dediğin zaman ve beni bana geri verdiğin zaman çok geç olmuşsa. Beni geri alacak bir ben kalmamışsa...
O zaman beni yeniden mi yaratacaksın.
Milyonlarca parçaya ayrılmış ve her biri tenime ayrı ayrı saplanmış enkazım ile oynuyorum. Her biri tenimden saplanmış minnacık parçayı büyük bir sükunetle derimden çıkarıyorum. Öyle çok acıyorum ki, nasıl denir... bilmem ama... çok zaman sonra saf bir mutluluk içinde ağlıyorum. Sırf bu yüzden sana minnet doluyum tanrım. Hiçbir şey hissedememe korkusundan dolayı bu saf acıma tutunuyorum.
Yanlış anlama hiç şikayetçi değilim. Aksine sana minnet doluyum. Varlığınla, bana böyle bir acı yoluyla ulaşmana, kutsamana ve donatmana. Her hücreme kadar hissedebilecek bir şey vermene şükran duyuyorum.
Her parçayı çıkarırken içime dolan huzur ve yüzümdeki gülümseme için sana secdeye varıyorum, istavroz çıkarıyorum ve daha haberdar olmadığım her türlü ibadet yöntemiyle sana ulaşmaya çalışıyorum.
İnan bu sözler kızgınlık ya da dargınlık değil. Bu varlığımı kutsadığın bu acıyı kucaklamayı öğrenmekle alakalı.
Sürekli kendini tekrar eden bir tarihi bir türlü değiştiremediğim geçmişi olabildiğince kabul etme şekli. İnan içinde kalan ya da bana bıraktığım tek şey acı olmasaydı eğer daha farklı duygularla severdim seni.
Ama...
Şu an elimden gelenin en iyisi bu.
Şimdi birkaç parça daha çıkarıp tenimden içindeki acının sesiyle dans etmeye başlayacağım. Bir semazen gibi döneceğim kendi ilahi müziğimle. Bir tek ben duyacağım, bir tek ben bileceğim bunun bir şükran gösterisi olduğunu ve bana bakanlar belki de deli diyecekler bana, ama umursamayacağım.
Ben bileceğim. Bu ilahi bir şey. Bu yaradılış ilahi bir kutsamayla yoğrulu. Gülümseyeceğim. Acıdıkça daha da belirgin olacak içimdeki coşku ve en sonunda yüksek perdeden kahkahalarla gökyüzünü şenlendireceğim.
Bu yüzden seveceğim seni. Sana bazen ağzı bozuk dualar edeceğim, sen bana kızacaksın, ben seni daha çok seveceğim.
Bileceğim çünkü yarattığın ızdırabı sen de benim gibi sahipleneceksin. Bu yüzden daha çok seveceğiz birbirimizi.
Ama her bekleyenin bir sonu var bilirsin. Sabır bitmese bile yolun sonu dediğin bir yer var. İşte o gün eğer çok geç kalırsan, beni bana geri vermekte, tüm bu sözleri hatırlayacak bir ben kalır mı geride bilemiyorum.
Biliyorum aceleye gelmez senden istenenler ama biraz daha çabuk olursan eğer çok sevineceğim.
YORUMLAR
Ey Tanrım! Biliyor musun senden bile gizlediğim sırlarım var benim. Artık içimde tutamıyorum fısıldıyorum tüm evrene "Ben Tanrı'yı Tanrı'dan bile kıskanıyorum."
İniş çıkış ama kendi içinde olursa bu sürekli yükseliştir aslında. Tıpkı senin duanda olduğu gibi...
Ne diyelim?
Tanrı kabul etsin...
Hürmetle, huzurla...
black_sky
Ben sabah yürüyüşü yaparken içten gelen bir minnet dürtüyle yazdım bunları. Garip bir noktada insan acı olsa dahi bir şeyler hissettiğine seviniyor.
Aslında insanların birbirine yaptıkları yüzünden az biraz öncesinde ağlamıştım. Biraz duygusalım sanırım bu aralar.;))
Renkleri, inançları ya da kimlikleri adına linç etmek. Yüzlerinde o şeytani ifadeyi taşımaları. Ne hale geldiğimize ağladım. Ben kadar bu kadar kötü olduğumuza. Sonra bu acı için şükrettim. Nedenini bilirsin üstat.
Yükseliş olabilir işte bu.
Varlığın içinde Şükran duyuyorum.
Saygım sevgimle
Dualar yaratıcı ile olan konuşmalarımızdır. Bunların kabul olması ya da olmaması ise yaratıcının bizle konuşmasıdır.
Duanda olan tüm o güzelliklerin kalbinden geçtiği anda kabul olması dileğimle canımın içi.
Hercai çiçeğim
Sevgilerimle
black_sky
Tanrıyla Konuşma ihtiyacı duymak kadar doğal bir akış yok bence. Hani duyar mı duymaz mı konusunda ne kadar ikilemde olsam da yine de konuşma kısmında hiç pas geçmiyorum.
Gerçi bunlar uykusuzluktan da olabilir;)) artık iki günde bir uyuma gibi üç gün bir duruma geçtim;)) artık olursa dua yerine direkt karşılıklı konuşma havasına geçebilirim ;))
Varlığın hep güzeldir hep, olduğun için duacıyım.
Sevgilerimle her daim.
