KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 4266 Okunma
- 7 Yorum
- 6 Beğeni
YOĞURTLU ÇORBA ÇEKİRGE VE BOSTAN DEDEM
YOĞURTLU ÇORBA ÇEKİRGE VE BOSTAN DEDEM
Karaman Ayrancı Ambar Köyünden,Gerçek bir hayat Öyküsü!
Namı değer Lakabı Bostan Emmi olan Kerpiç ustalığı ve Ev yapma ustalığı çok iyi olan
Anamın Babası Yusuf dedem Rahmetlinin yoksulluk yıllarından bir anı anlatacağım.
Şuan 85 yaşında olan ve halâ sağ yaşayan Anam anlatıyor
o yıllarda ben daha küçük bir gız çocuğuydum.
Anam harmanda sap saman işiyle uğraşan babama bir yogurtlu çorba yapmış.
Cıngılıg (ciğğil+ bakraç )içine goyup köyden epiyce uzakta olan harman yerine götürmüş.
Babam harmanla uğraşırken Anamda at arabasının gölgesine çıkıyı(sofra) sermiş
yemeğini tas’ına goymuş çığırmış babamı;Herif herif ara vir çorbag soğumadan gel garnığı doyur diye.
Gün boyu harman işiyle uğraşan babam çok yorgun ve oldukca da açmış
bir tas yemiş doymamış derken çıngılda ki kalan çorbayı da yemek için ikinci kez tasına doldurmuş Anam.
Babam iştahla yemeğini yerken
Çekergenin birtanesi gelmiş kendini Çorba dolu tasın içine atıvermış.
Belli babam çok açmış ve iş güç dolu aşamadar harman yerinde işine devam edecek
bir taraftan yokluk bir taraftan açlık.
Çorbasını dökememiş babam dimiş ki düşen çekirgeye Abdestiği aldıg
Namazığı gılda öyle git diyerek çorbayla birlikte çekirkeyi yemiş.
İşte böyle dostlar,Anam Babam çok yoksulluklar çektiler,bizde çok çektik.
Ben benden üç kuşak büyüğümün elbiselerini giyerek sekiz on yaşına kadar geldim.
Dedelerimi,ve dedemin baba ve dedelerini düşünemiyorum bile!
Lakin o zamanlar o fakirliğİn çok büyük bir nimet ve zenginlik olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum.
Yüce Rabbim Açlıkla musubetlerle felaketlerle bu milleti sınıv etmesin
Vallahi bırakın çekirgeyi birbirini yirler.
Şimdi insanlık kaptırmış kendini nefsinin açlığına doymak bilmiyor.
Doyumsuz istekler var,saygı sevgi hürmet yok şükür malisef yok!
...Selâm ve Duâ ile.
Öykü;Ozan Resuli (Resul Civcik)
Tarih..03.06.2021
Öykünün yaşandığı yıllar 1940 lı yıllar
Fotoğraf;Arşivim’den Çekim yılı 1988
Fotoğrafdaki Şahsiyetler,
Öykümüzün Kahramanları Dedem ile Ebem.
Mekanları cennet olsun inşallah.
Okuyup ta Hislenen Canlara Selâm olsun.
YORUMLAR
Eskiler hep anlatırlar, birçok hatıradan da okuduk ki; çok yokluklar çekilmiş
savaş sonrası yıllarda. Ancak insanlar sabrı ve şükrü hiçbir zaman bırakmamışlar.
O günleri yaşayıp da rahmete kavuşanların ruhu şad olsun. Hayatta olanlara da
sağlıklı ömürler ihsan eylesin.
Mekanları cennet olsun.
Ben 60 doğumluyum. Çocukluğumda kağnılar vardı. Hakikaten çok yoksulluk vardı. O dönemde çevrilen Amerikan filmlerine bakıyorum da hatta daha öncesine, biz gerçekten çok gerideymişiz. Hala da öyleyiz gerçi de. Türk Milleti hiç şöyle bir ohh diyememiş. Tarih boyu hep kıt kanaat yaşamışız. Ama asla köle olmamışız. Köle de çalıştırmamışız. Hizmetkarlar vardı ama ücretleri ödenirdi. Batılıların zenginliği köle çalıştırmalarından geliyor işte. İnsan emeğinin, madenlerin, kaynakların sömürülmesinden.
Allah sonumuzu hayır etsin.
Selamlar sağlıklı günler.
Büyüklerimiz o günleri getide böyünneri yakıverelim.Derler ve özlemle anlatmaya başlarlardı.Bizim buralardada aynı durum yaşanmış Bosanın hacı memet çayırları biçerken hamıraşı kaşığını ağzına götürürken çekirge kaşığa konmuş hiç bozuntuya vermeden topla baken bacakların nasipte sende varımıssın demiş ve yediğini söylerler.Kaleminiz daima yazsın üstadım saygı ve selamlarımla
Yokluk ve yoksulluk her yeri ve gönülleri kasıp kavururken ayakta kalanlar Rab bine şükretti.
Allah bir daha o yılları göstermesin ve Nefsinin esiri olanların nefsini terbiye etsin
Beğenilerim ve selamlarımla selamette olunuz
Anadolu insanımızın yaşantısından hüzünlü bir hikaye okudum. Hepimiz o günleri yaşadık. Şimdi kaç çeşit yemeği beylerin önüne koyuyoruz yemek beğenmiyorlar, gardıroplar elbiseden geçilmiyor. Ama yine de Mutlu edemiyoruz. Çünkü emeksiz her şeyi elde ediyorlar. Emek olmadan hiç bir şeyin kıymeti bilinmez. Güzel yazı için teşekkür değerli kalem Resul Civcik dost.
Tüm saygımla selamlıyorum hocamı.
Dostluğun ve edebiyatın ışığında nice yazılara İnşallah değerli hocam.
Selam ve dua ile
