KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
TÜKENEN NESİL..( KELAYLAK)
Eski zaman insanlarını seviyorum.
Bazılarını tanıma şansım oldu.
Bazılarını tanıdıklarımdan dinleme şansını buldum.
O zamanın insanlarında ortak olan değer yargılarına bu zamanda rastlamak istisnai bir durum olmuş onu anladım.
Mesela bir söz ağızdan çıktığında ucunda ölüm olsa yerine getirmeyi şeref onur meselesi bilirken ,
Şimdi ki zamanın insanlarında durum hiçte öyle değil ,
Ağzı olan duruma göre konuşuyor yerine getirmeye geldiğinde ise canım isterse yolunu istemezse nasıl olsa bir kılıfını bulurum diyor.
Eskiden insanlar adlarının yanına kişiliklerinin getirdiği lakaplarla anılırdı.
Mert Hasan, fırıldak Mehmet, delikanlı Naci.
Osmanlı kadını gün görmüş bir hanım gibi gibi.
Bölüşmeyi severdik.
Bire yeten ikiye de yeter ikiye yeten üçe de yeter ,
Şimdi paylaşmak söyle dursun birim iki olsun, ikim üç olsun doyumsuzluğuyla kalpleri hırs kaplamış insanların.
Tanrıdan korku helalleşmek diye bir şey varmış evvelden ,
Şimdi herkesin burnu Kaf dağında.
Yerin altı helali haramı gelmiyor kimsenin aklına.
İbadetinde iyiliğin de gizlisi makbuldür sözü
Şimdilerde cumadan cumaya ki oda sürü psikolojisi çoğunun ki.
Allah’ımı kandırıyorlar günah mı çıkartıyorlar Allah bilir.
İyilikler bir elle yapılır diğer ele duyurulmazken
Şimdi kare kare fotoğrafları çekilip sırıtarak pozlarla orada burada bakın ben yetim giydirdim öksüz sevindirdim demek marifet sayılıyor.
Eskiler şükretmek için karnım tok üstüm pek başımda bir dam nefes alıyorum hamt olsun derken ,
Şimdi karnı doyan çeşit çeşit giyinen bile mutsuz damı olan yetinmeyip fazlasına dikiyor gözü ,
Şükür yerine küfür edilir olmuş.
O zamanların insanlarında vefa görgü adap nezaket zarafet bir başka incelik vardı.
Adabı muaşeret denen şey yaşantılara yansırmış.
İçkisini evine götüren biri gazete kağıdına sararken ,
Şimdi övünülecek bir şey gibi kadehlerin resimleri çekilip paylaşılıyor.
Kadehler şerefi kalmamış insanlığa kaldırılıyor.
Benimde bu çark için de aşınan yanlarım yanlışlarım olsa da aslında içimde eski kafalı bir ruh yaşıyor.
Eskilerden şimdi bize kalan mışlı mişli zamanlar.
Ve benim Sıtkım sıyrıldı insanlardan bu zamandan...
Özlemim geçmişe geçmişte kalan insanlara.
Bu zamanda yaşıyor olmak hem ruhumu yoruyor Hem kalbimi acıtıyor.
Sizler ne güzel insanlardınız ey eskiden tanıdıklarım.
Artık neslimiz tükeniyor kelaynak kuşları gibi.
Bu bir özlemdir geçmişe değil, geçmişteki güzelliklere, dobralıklara, net ve mertliklere..!
NOGAYTÜRK
YORUMLAR
Merhaba Noğay.
İlginç yazını okudum.
Bir iki kelam edeyim müsaadenle.
Aynı nesiller oertak kaderi yaşar, geçmiş bir inkisar, gelecek ise yoktur.
Maziye çaresiz özlem.
Rahmetli Haşimin O Beldesinde anlatılır...
Gecenin önemi yazınız.
Sağolun.
Teşekkürler.
Ve çok saygımla.
NÖKER
Bir şey değişir her şey değişir.
Sagolasın esenlikler dilerim
Hiç eskimeyen değerlere güzel bir ayna olmuş yazı
Bunları idrak etmek bu erdemliğe ulaşan yüreğinize güzel ve bu özel düşüncelerinize sağlık
Bu yazı aslında insan olmak ne güzel dedirtti
Ne güzel bir anlatımdı
Yürekten kutluyorum
NÖKER
Güven oldumu bence eskileri yerine tekrar koyabiliriz.
İnsanız sonuçta insan kadarız işte.
Teşekkür ediyorum.
