KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Seni düşünüyorum
Bu gün bir şey yazmayı düşünmüyordum. Gözlerim yorgun, yüreğim durgundu.
Neler yitirdiğime baktım önce, sonra kazandıklarıma. İnsan kendisiydi kendini her durumda ayağa kaldıran, umutlandıran.
Düşündüm. Ben mi gittim birilerinden, onlar mı benden gitti. Acaba insan istemediği şeyleri yaşar mı? Kimi yaşadığımız olumsuzluklara da gönüllüyüz sanıyorum. İnsan açılması güç, düğümlü bir yumak..
Seni düşünüyorum desem ilk şiir yazdığım dizedeki gibi. Acaba var mısın sen, var mıydın? Yoksa seni ben mi yarattım beynimde. Yoksa kalbimde mi?
Yazacak çok şey varmış demek ki?
Yine bir kömür sobasının başında karşı karşıya gelsek bana nelerden söz edersin. İstediğin kızı vermediklerinden olamaz, çünkü şimdi o senin her an yanında. Yine sevgi yok dersin belki, aşk demekten korkarak. Sahi aşk yok mu? O zaman seni yine neden düşünüyorum, o ilk şiirimdeki gibi. İlk de son da sen misin yoksa?
Çözemediğim ne çok şey var.
Ben insanlardaki güzellikleri seviyorum. Yani olması gereken gerçek insanı. Gerçek olmayan insan olmaz demeyin. İnsan- adı üstünde insan. Onu gördüğüm yerde seviyorum. Çocukça bir bakışta, oturuşta kalkışta, insanca davranış, gülüşte.
Sen ne kadar ince imişsin anlamadım. Yere düşmeden kırıldın sanki. Beni üzmek için mi gittin. Gözlerime bakamadığın için mi yoksa. Bu denli üzüleceğimi bilsen gitmezdin. Seni penceremden baktığımda görmeye razıydım oysa.
Şimdi yoksun, bende yaşasan da..
YORUMLAR
Çok sevdiğim bir kaç söz:
Giden gitmiştir, gittiği an bitmiştir...
Giden midir terkeden, geride kalan mı diye sormuşlar şair demiş ki "kalan gidenin gitmesine ses çıkarmıyorsa çoktan terketmiştir...
Ve yine demiş ki şair
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Düşündürdükleri.....Kaleminize sağlık...
HERFE tarafından 6.1.2022 13:57:37 zamanında düzenlenmiştir.
glenay
Aslında aşk bizde,
gidende,
düşündüğümüz kişide değil..
Selamlar..
glenay
ve sonunda o gerçekten gidiyor hayattan.
Size bir yürek sızısı bırakarak.
Yorumunuz şimdi gördüm.
Çok teşekkür ederim..
Çözemediğim ne çok şey var.
Ben insanlardaki güzellikleri seviyorum. Yani olması gereken gerçek insanı. Gerçek olmayan insan olmaz demeyin. İnsan- adı üstünde insan. Onu gördüğüm yerde seviyorum. Çocukça bir bakışta, oturuşta kalkışta, insanca davranış, gülüşte.
Yazmayı düşünmeseniz de iyi ki yazmışsınız denecek çok güzel ve anlamlı bir yazı okudum kutluyorum tebrikler.
Saygılarımla.
benim " anlık "dediklerim diye bahsettiğim tam da bu şair, " anlık ".
ol hikayemiz başkadır, resimler, ortamın perspektifi de elbet.
örneğin Lale demişliğim çoktur nice şiirde açık yüreklilikle ama
Lale'yi bir düşe sarmışlığım, kızıla boyayıp, mavice sarmışlığım da.
hepsi benim yoksulluğumdur sonuçta, hepsi eksikliğim ve bunu kabullenmişimdir de.
ilk şiir 40 yıllık ve uzak tarihtir bende örneğin ve yakını kendine yazıldığına ihtimal vermemektedir sonuncunun ama, sonunda kabul edilmeyen tek gerçek, benli yürektir.
son satırımız o aptala dairdir elbet.
kardeş yüreğinde nice sıcaklığını görmüşümüze bunları yapma diyedir,
yapma ve insan kal, bizim beceremediğimizce birilerinin gözünde...
eyvallah kardeş, yine sıcak, içten ve insancaydı elbet.
glenay
Kalkıp biraz da yatağımda kitap okuyacaktım.
Sizin yazınızı tekrar okuyunca, bir kaç satır bir şeyler yazmak istedim.
Zaten benim yazı ve şiirlerim hep anlıktır. Aklıma bir söz düşer, hemen yazarım.
içten olmayan kuru söz kalabalıkları neden yazılır anlamam.
Tekrar teşekkürler,
selamlar..
