N İ L G Ü N - 3 -

• 26 Ekim 2020 Pazartesi 13:33:49

Nilgün böylece yeniden okuluna başlamıştı.
Günler artık huzur içinde geçmeye hazırlanıyordu ki , bu huzuru evdeki biri ona hiç bir zaman vermemişti. Yine hangi planlar peşinde yine ona ne gibi bir tuzaklar hazırlanıyordu.
Nilgün okuldan eve gelip derslerini yapmaya başladığında hiç olmazsa evdeki çocukları bir şekilde yaramazlıklar yaptırıp ders çalışmasına engel olmak için her şeyi yapıyordu.
Nilgün ise derslerini bir şekilde çalışmak için her zorluğu yenmeye çalışıyordu. O gün de kitabını alıp bahçedeki ağaçlardan birinin üzerine çıkıp orada çalışmaya başladı. Onlar bir problem çıkardıkça Nilgün de kendine göre çareler buluyordu.
Daha nasıl ne kadar dayanacaktı bu zorlu ders çalışmaya. Ama Nilgün her zorluğu yenmeye uğraşıyor , bunu başarıyordu da. Zaten insanın içinde yaptığı işe karşı bir sevgi bir istek varsa buna engel tanımazdı. Ama ya kötü ruhlu insanlar onların da kötülük yapmak için engelleri yoktu.

Nilgün bir gün karşı komşusuna orada kendi yaşlarında her zaman birlikte oldukları arkadaşına gitti. Onlar en az kardeşleri kadar sevdiği komşuları idi. Çoğu zaman bir araya gelip bazan Nilgün’lerin bahçesinde bazan da Tülay’ların bahçesinde o kocaman ağaçların altında oturup kitap okur ders yapar sohbet edip güzel saatler geçirirlerdi. İşte yine böyle güzel bir günde Nilgün’se bu güzel günde üzüntülerini unutmak için onlara gitmiş .
Bu arada Nilgün’ün annesi ise küçük bir ameliyat geçirmiş hastahanede bulunmaktaydı.
Onlar o kocaman dut ağacının altında kitaplarına dalmış okuyor, Tülay’ın annesinin getirdiği çayı yudumluyor bu anın tadını çıkarmaya çalışıyorlardı. Nilgün’ün kendi evi kadar bu evde bayağı kalabalık bir evdi. Tülay’ın annesi dört kız kardeşi, babaları ise Almanya ’da onlar ise babalarının hasreti ile günlerini geçiriyorlardı.
Nilgün ile Tülay kitaplarının sahifeleri arasında öyle dalmış okuyorlardı ki ; bahçe kapısından Nilgün’ün babasının
öfke ile girdiğini görmediler.

- Sen burada ne yapıyorsun , diyen babasının ancak sesi ile irkildi Nilgün.
- Hadi eve diye... Nilgün ise : ’ Baba kitap okuyoruz ne oldu ki’ diyebildi. Babası ona : ’ Bir daha buraya gelmeyeceksin !’ Tülay ise rengi kaçmış bir halde : ’’ Amca biz her gün nerdeyse hep beraberiz şimdi neden kızıyorsun ne yaptık biz ? ’ dediğinde , Nilgün’ün babası : ’’ Artık gelmeyecek kızım o şimdi nışanlı bir kız evinde otursun işlerini yapsın. Kitaplar bitti artık .’’ dedi.
Nilgün inanamıyordu bu kendi babasımıydı. Artık babasını Nilgün yine onu çok seven dedesine şikayet edecekti.
Dedesi onu anlıyor ancak Nilgün’e kurulan bu oyunlar , bu tuzaklar onları da değiştiriyordu.
Nilgün kitabını da alıp eve koştu. Bir şeyler olmuştu babasının kafasını değiştiren . Yine ne demişlerdi, babası asla onu kırmaz hiç kimseye de kırdırmaz dı.

Evin avlusuna girdiğinde babası ona vurmaya başladı , işte Nilgün o gün babasından ilk ve son dayağı yiyordu. Buna inanamadığı gibi üzüntüsü, hayal kırıklığı büyük oldu.

Ağlayarak odasına gidip hala inanmayan gözlerle ne yapacağını bilmezken masanın üzerinde babasının ilaç poşetini gördü. Oradan aldığı bir kutu ilacı nasıl içti nasıl kendisini yatağına attığını bilmiyordu.
Şu an düşündüğü tek şey ölmekti. Babasının bu tavrı onu öyle üzmüştü ki o yalnız ölmeyi düşünüyordu.
Şimdi uyuyacak ve bitecekti her şey. Ama öyle olmadı aradan kısa bir zaman geçmiş Nilgün midesindeki bulantıdan ağrıdan uyuyamıyor o ölmeninde bu kadar zor olduğunu bilmiyordu.
Bu arada babası ilaç almak için odaya geldiğinde Nilgün’ün rahatsızlığını ancak boş ilaç kutusunu görünce anladı.

Bir anda onu nasıl alıp hastahaneye götürdü orada Nilgün’ün midesi yıkandı . Ama hala Nilgün direniyor gitmek istemiyor onu ölmeye bıraksınlar istiyordu.

Babası pişmanlıklar içinde Nilgün’e sarılıyor’’ kızım affet işte bu kadın var ya senin için neler söylemedi ki o an
ne yaptığımı bilemedim.’’ Bu sözlerden Nilgün biraz teselli olmuş demek ki her şey değişecekti.

Ama değişmedi her şey daha kötü oldu. Okula her gidip geldiğinde evde kavgalar bitmedi. Şimdi ise nışanlısı onu okulun kapısında bekliyor eve hep kavgalarla dönüyordu.

Nilgün her seferinde gizli kaçıp okumaya çalışıyorsa da bu insanlar ona hayatı zehir ediyorlardı.

Devam edecek. Aygün Deniz 26.10.2020