ŞAİRİN GÜNLÜĞÜ 24.08.13 Cumartesi 

• 21 Ekim 2020 Çarşamba 13:06:27

24.08.13 Cumartesi 

x
Bu gün yeni evime yerleşebildim. Ah bu taşınma belası ne büyük yorgunluk. Geçen hafta kızımın düğününü yaptık, bu hafta taşındık. Daha evimde bir gece kalamadım. Annemdeyim. Dün gece eşimle oğlum ilk defa kaldı. Ben gündüzleri eksikleri tamamlamaya çalışıyorum Hatun günlerce temizlik yapıyor, bir yandan yerleştiriyor, bir yandan bana kızıyor. 
Müstakil ev benim hayalim. Sonunda hayallerime kavuştum. Şimdilik bahçeye hiç el vuramıyorum. Apartmanda gibi yaşıyorum. Sular idaresi loğarı yeni bağladı. O sırada arılar saldırdı yarım bırakıp kaçtılar. Sen tamamlarsın dediler. Bir de numarayı sordular ben de kuzu kuzu söyledim. Faturaya yansıtacaklarmış. Tam bir soygun şu ana kadar 1200 lirayı geçti masrafım hala da daha faturaya yansıtmaktan bahsediyorlar. Hatun bana kızıyor sen onlara üstelemiyorsun diye. Kimse işini tam yapmıyor, paraya gelince dünyayı istiyorlar. 
Akşam yeğen aradı SEKA parka gidiyormuş ‘sen de gelir misin’ dedi eylem varmış.’ Yorgunum’ dedim. Hatun gitmek istiyor, ‘stres atarız’ diyor. ‘Ben bu halde gidemem ‘dedim ‘psikolojik olarak hazır değilim.’ Sabah bana da mesaj geldi. Şevki Yılmaz konuşacakmış dualar edilecekmiş. Bu eylemler bana göre Türkiye’de kalkışılacak olan bir derin darbeye karşı güç gösterisi ve uyarı niteliğinde. Evet, ben de katılmalıyım aslında. 
Rabia tül Adviye benim çok sevdiğim bir kadın evliya. Çocukluğumda onun filmini izlemiş ve kızımın ismini ondan ilhamla Rabia koymuştum. O film bende İslami manada ilk fikir kıvılcımlarının uyanmasına sebep olan film. Başrolde Fatma Girik vardı. Şimdi bu eylemin o meydanda olması bende sıcak bir yakınlık, candan bir alaka uyandırıyor olsa da şu ara başımda olan gaileler beni olayın dışına iter gibi olmuyor değil. 
Annemin her günkü şikâyetleri, eşimin bitmeyen dırdırları bana her şeyi unutturuyor, üstüne üstlük borçlarımın yükselmesi, tayinimin çıkması beni bunca değişiklik içinde şaşkına çevirmiyor değil. 
Kafam hiç rahat değil, unutkanlıklarım arttıkça arttı. Her şeyimi kaybediyorum. Çevremi, dostlarımı, alışkanlıklarımı, kendimi toplamaya, yeniden toparlanmaya çalışıyorum. Aklımı toplamaya, düşüncelerimi dağıtmaya çalışıyorum. 
Şiir yazmaya zorunlu ara verdim. Çünkü o ortamı bulamıyorum artık. TV’yi bağlayamadık. Müthiş bir sessizlik hâkim evde. Balkon serin. Karşımda İzmit’in ışıklı manzarası. Ben yazımı yazıyorum. Şimdi tarhana çorbası içtim. Müthişti. Etraf yemyeşil. İnşallah bu doğal manzara bozulmaz. Börtü böcek gırla gidiyor. Hatun tiksiniyor. ‘Hayvanlardan zarar gelmez’ diyorum ‘sen insanlardan kork.’ 
Evin yolu yeni açıldı. Ben bin bir zahmetle açtırdım. Devamını getirdiler zenginler. Adamlar direklerine lamba bile taktırmışlar. Büyük bir site yaptırıyorlar galiba havuzlu olacak. Sondaj vuruyorlar. Ey Allah’ım para nelere kadir. 
Şimdi havuzlu siteler moda. Bir yakınımız arsalarını kat karşılığı müteahhide devretti.100 daire aldı çoğu kendinde 10 ar daire dağıttı 4 oğluna. İçlerinden biri benim eniştem. Düğünüme gelmedi sonradan aradı pikniğe gitmişlermiş de gelememişler. Adamın özrü kabahatinden büyük. Hiç olmazsa öyle söyleme be adam. Öyle kırdı ki özellikle bu söz kalbimi. Çocuklarının düğününe gittim. Biri öğrencimdi zaten. Yazık yazık. Dindarlığı sorsan kimseye bırakmazlar. Geçenlerde babası da havuza giren çıplak kadınların evinin yakınlarını sardığından bahsediyordu. 
Arsalarını verirken neredeydin diye sorasım geldi ama soramadım. Bir arkadaş mesajla haber alıp geldi. Gelmeyen gelmiyor ne yaparsan yap. Adamın yedi sülalesinin düğününe de gitsen faydası yok. Dünyanın hediyesini götürsen de faydası yok o seni adam yerine koyup gelmez. İçimden diyorum acaba cenazesine de mi kimseyi beklemeyecek mi bu adam. Nasılsa parayı da bulmuş. 10 daire 600 liradan ayda 6000 TL gelir var ayrıca emekli maaş. Oh yan gel Osman bir araba bostan. Sorsan ömrü boyunca insanlara akıl vermiş öğüt vermiş insanlar bunlar. vEFA iSTANBUL’DA BİR SEMT İMİŞ,

Ahmet Kemal