Ben İnsanım

• 21 Eylül 2020 Pazartesi 16:51:41

Kimsenin ne aşında, ne kaşında, ne gözünde ne de özünde elim var, emelim var. Kusur aramıyorum. Ne düşünür ne de ayıplar diye bir derdim de yok. Ne dinini yaşar diye, onu yaşarken yanlış yapar diye, ne kurallara uymadıysa Koronavirüs kapar diye, ne de sigara içerse zehirlenir de ölür diye bir derdim yok. İnsanlar her şeyi biliyor, görüyor ve bunu kabul ederek yaşıyor… Her şeyin bilincinde, eğer öğüt vermek isterseniz bir o kadar da ukala oluyor. Ben kimseyi değiştiremem, yargılayamam, sorgulayamam… Yalnızca benim düşündüğüme, vatanıma, inancıma, malıma, şerefime, namusuma göz diken olursa buna kayıtsız kalamam. Düşman saldırırsa, vatanımı da, tenimi de, kalbimi de, aklımı da korurum. Ben kendi tenimden-vatanımdan birinci derece mesulum.

Bu demek değil, bana dokunmayan bin yaşasın. Bana zarar veren, bir gün o zararı bana da dokunacak kabul eder ve usulünce tedbirimi alırım. Zalime haddini bildiririm. Birisi gözüm önünde birinin malını çalıyorsa, ona şiddet uyguluyorsa, insanlığını yaşamasına engel oluyorsa, ellerine kelepçe takıp zülüm ediyorsa… Nasıl susarım, nasıl bakarım, nasıl görmezden gelirim ki!

Ben insanım, herkese benzemeyen tek halim fıtratım, ahlakım, ne düşünürsem öyle yaşamayı düstur edinmiş özgürlüğüm… Benim özgürlüğüm kimsenin özgürlüğünü engelleyemez. Ben inandığım gibi yaşadıkça, dosdoğru oldukça, mutlu gezdikçe kime zarar veririm ki? Kim beni eleştirir ve yerden yere çarpar ki? İnsan olmaya kim itiraz eder ki? En azından çoğunluğun isteği bu değil midir? Eğer çoğunluk insan gibi yaşamayı kabul etmişse, bende öyle yaşıyorsam kime zarar veririm ki…

Kötülük, insandan bize yansıyanda değil… Kişilerin kör gezmesinde, sağır dolaşmasında, sevgisiz bir kalple yaşamasında… Aklını kullanmamasında! Ergenliğini hala yaşatan bir insan, hep ben bilirim der, öğüt dinler mi ki? Her insan güzeldir, onu güzelleştiren karşısında ki kişiler, aynalarıdır. Eğer insanın çevresi güzelse, hangi kötülüğü kabul eder ve yaşatır ki? Biz iyi olursak çevremizde kötülük yaşar mı? Bütün suç bizde!

Eğer kötülük varsa, suç varsa, bu bizimde eserimizdir. Kimseyi yargılayamayız, kötülükten şikayet edemeyiz. Çünkü biz bunu yaşatıyoruz içimizde fakat nedense görmüyoruz. Görsek de işimize gelmiyor! Her insan iyidir, Rabbimin ruhundan bir parçadır. Onu biz yanlış kullanarak mahvetmişiz. Mahvetmeye de devam ediyoruz.

Bozulmuş olan sistem ne kadar tamir edilse orijinali gibi olmuyor ama bunu tamir edip, en iyisini yaşatmaya ve kötülüğü tek bir elden yok etmeyi isteyerek düzenlemeye çalışmak bizim faydamızadır, değil mi?

Saffet Kuramaz