Dürüstlüğün manifestosu gibi bir yazı. Baskılara isyan, yüksek sesle ve içten!...

" Aslında ne yaşadığım ne de yaşamak istediğim evren bu değildi. " cümlesi kendi içinde çelişki taşıyor gibi geldi bana. Cümlenin ikinci kısmı düz mantık; 'istedik ama bunu değil' anlamı hepimiz için çok zaman geçerli. Ama ilk kısmını bir yere oturtamadım açıkçası. (!)

"hele ki siz beni anladığını söyleyenler keşke tutulsaydı zihniniz de beni hiç anlamış gibi davranamasaydınız.." cümleniz beni çok etkiledi. İşte benim ' Haddini aşan her iltifatta gizli bir hakaret vardır.' sözüm, sonucun böyle olacağını düşündüğüm içindir. Çünkü bu bir kandırmadır ve her kandırmanın 'son kullanım tarihi' vardır. Sonrası... sonrası kocaman bir hüsran!..

Sizinle sohbet etmek isterdim açıkçası. Farklı yaklaşımınız çekiyor beni zaman zaman...

Başlık, içeriği çok net anlatıyor. Yazının bütünlüğünü de kutlarım Sevgili Yazar.
Sevgilerimle...

Serap IRKÖRÜCÜ tarafından 8/14/2020 2:05:00 PM zamanında düzenlenmiştir.

En büyük "keşke" insanı yaratmak olmalı...

Herhangi bir keşke için, yerimiz de vaktimiz de dar.
İyi ki cümleler var.

Sevgili Black, kıyısında mı duruyorsun yine denizin, çakıl taşım, güzel kardeşim,
Aramak bulmaktan hep yeğdir biliyorsun.... Sen biliyorsun aslında " keşke" lerin, "iyi ki" diye okunabileceğini de.. .. Sen "ol" uyorsun, sen "sen" olurken, ben de "ben" olmaya, "kendim" olmaya evrilirken, birinin_, sorgulayanlar, sorular sormayı sevenler adına, böylesi sorumsuz ve sorgulamayan bir çağda, isyan bayrağını taşıması gerekiyor... Belki o asi çığlığı sen attın çoğu zaman, hepimiz adına... ki boşuna değil sayfanın kalabalık oluşu, adeta bir sabahçı kahvesine, farklı bir platforma dönüşmesi... isyankarsın her zamanki gibi.... Bu sancılanma iyiye işaret... Sadece senin için değil, ruhdaş olanlar adına... Sesimiz olman, hiç de kötü bir şey olmadı, sesimin yetmediği yerde sen çığlık attın... İyiki de attın kimi zaman, yoksa nefes alamazdım... Birbirimizi yaralarken bile iyileştirdiğimizin farkına varsak keşke... Belki de sadece bencil bir yorum gibi algılayacaksın yorumu ya da beni pollyanna zannedeceksin. Sanma ki öyle... Hep merakla okudum yazdıklarını, öyle yapmaya da devam edeceğim.. Karanfil elden ele demiş ya Cansever, sen bilmiyor ya da görmüyor olabilirsin ama .... Sesin, seslerden seslere, meydanlardan meydanlara...
Kalbini, ruhunu sevdiğim...💗 Özel olduğunu bil lütfen... İçtenlikle kucaklayıp, öpüyorum... Hepimizin paramparça olmaya hakkı var... Belki de kaya olmadığımızdan oluyor tüm bunlar... Çakıl taşları gibi duru, sahici ve güzelsin... Hep öyle kal... Sevgimle.. 💛✨✨😘🎈🙏

sitare2020 tarafından 8/5/2020 5:59:46 AM zamanında düzenlenmiştir.

resimdeki dünyalar buz devrinden mi çıkıyor, buz devrine mi giriyor anlamadım. Paralel dünya mı onlar..

şair de yazar da hiç bir zaman olgunlaşmaz, çocuk kalır, kalamıyorsa boş ver diyoruz galiba..

sonsuz gözlüğündeki kadının kolundaki saatler dijital mi, analog mu nesildaşım??

yok yok sonsuz gözlüğü ayna gibi, sağ sola, sol sağa çak mı yapıyor.

sorma kimi oluyor kılavye bile issan ediyor parmaklarıma..

sor istersen; "Yalnızlığı bile gereksiz konuşmalarla bezdirirken"

zihnimi kalbimden, kalbimi zihnimden usandırdım artık.

"Keşke dedim anlatmaya çalışmasaydım, anlaşıldığımı düşünmeseydim...hele ki siz beni anladığını söyleyenler keşke tutulsaydı zihniniz de beni hiç anlamış gibi davranamasaydınız.." imza..


"Soruların sayısı cevapları geçeli çok oldu. Anlayacağın eskimiş cevapları bana söylemen de hiçbir şeyi değiştirmedi" imza.

çorba oldu ama..
idare et nesildaşım..

yıldızlar karanlığı seviyor görülmek için..

saygı sevgi ve huzur ile..

yine güzel bir yazı

çok güzel anlatıyor insanlarla iletişimde olması gerekeni

olmaması gerekeni

keşkeleri

hayal kırıklıkları

insanlardan zamanla uzaklaşmayı

insanlar gibi iki yüzlü olmak gerekliliğıni

ve çirkinliği iki yüzlülüğün

iki yüzlü olamamanın ruha verdiği ağırlığı

ama asaletini

çok fazla yazacak var

çok uzun yorumlanacak bir yazı

özetle ben bu kalemde kendimi okuyor gibi oluyorum

içsel bir sorgulama

hesaplaşma

isyan

keşkeler .......

pek çok şey dedim ve gittim

artık ne kadar anlatabildiysem...

sürükleyici sitem kendine iç sesine sesleniş,bir nebze dıram,bir tutam hayal kırıklığı,ve çokça kendine özür ....beğeniyle okudum yazınızı.en büyük kötülüğü sanırım insan kendi kendine yapıyor kutlarım yazan yüreği

:)))
suçlu hissettim kendimi nedense, güzel olduğunu bildiğimden güzel dediğim
her şey yüzünden:) zihni sabit tutmak zor, o yenilgi hepimizde.

güzel anlatmışsın aslında başlangıç ve bitiş olarak ben dahil siz ve bizi.
hiç güneş görmemiş ve hep geceymiş gibi .
ay ne kadar ışıtırsa o kadar aydınlığız sonuçta, değil mi:)
evet evet, mutluyuz,evet çok, evet ya hepimiz...

Not: ne diye sormayın lütfen, bende yalanlarım gerçeklerimi.

eyvallah.