NEYE LAYIKSAN

• 27 Haziran 2020 Cumartesi 15:31:46

“Siz ne halde iseniz başınıza o şekilde idareciler gelir. Bir topluluk kendini düzeltmedikçe, Allah CC. onlardaki hali düzeltecek değildir."
Bir hadisle başlayayım dedim bugün. Bu hadisi ilgili bir hikaye gelince aklıma size anlatayım dedim.
Geçmiş zamanda üç kafadar arkadaş yollara düşmüşler, diyar diyar gezer rızıklarını ararlarmış. Günün birinde bir beldeden geçerken büyük bir kalabalık görmüşler. Merak bu ya yanaşmışlar kalabalığa. Yüksekçe bir yerde elinde bir kuşla adamın biri bir şeylere hazırlık yapıyor. Dayanamayıp sormuşlar oradaki insanlara: Ne oluyor burada, diye.
Aldıkları cevaptan anlamışlar ki, bu beldenin kralı ölmüş. Geleneğe göre ölenin çocukları geçmezmiş tahta. Kralın kırkı çıktığı gün halk toplanır vezir elindeki kuşu salar, kuş kimin başına konarsa o, kral olurmuş.
Tekrar sormuşlar, biz yabancıyız demişler, ya gelir de bizim başımıza konarsa? Oradakiler birbirlerine bakmışlar. Böyle bir şey olmadı geçmişte ama, konarsa siz de kral olabilirsiniz, demişler. Bunun üzerine merakla ve heyecanla beklemeye başlamış bizim üç kafadar.
Vezir hazırlıklarını sürdürürken bizimkiler de hayallere dalmış. Birinci kafadar demiş ki:
- Eğer benim kafama konarsa kuş, çok adil bir kral olacağım. Kimse kimsenin hakkını yiyemeyecek. Güçsüzleri koruyacağım, suçluları da asla affetmeyeceğim.
Bu sefer ikinci kafadar söze başlamış:
- Eğer demiş, ben kral olursam çok çalışacağım. İnsanların refah içinde yaşaması için elimden geleni yapacağım, benim zamanımda aç kimse kalmayacak.
Sıra gelmiş üçüncüye:
- Ben demiş, olmaz ya, eğer kuş gelir de benim kafama konarsa ilk uygulamam bu insanların ölülerinin kapıdan değil bacadan çıkarılmasını ferman edeceğim.
Birinci ve ikinci kafadar birbirlerine bakarak gülümsenmişler. Olacak şey değil. Hem demişler şu kadar kalabalık içinde bizi mi bulacak kuş?
Vezir hazırlığı bitirdikten sonra güzel dileklerle kuşu havaya savurmuş. Kuş biraz yükselmiş, kanat çırpmaya başlamış. Bir iki tur atmış binlerce insanın gözleri üzeride. Sonra süzülmüş süzülmüş kalabalığın arkalarına doğru inişe geçmiş. Ve bizim üçüncü kafadarın başına konmuş. Bütün insanlar kim olduğun anlamaya çalışmışlar tüm gözler o yöne dönmüş. Hemen itiraz etmiş birisi, demiş ki:
- Bu adamı kimse tanımlıyor. Bizim yöreden değil, bizi bilmeyen bizi yönetemez.
Her taraftan onay sesleri yükselmiş. Vezirin de işine gelmiş, kararı vermiş. Tekrarlanacak.
Kuş elden ele vezire kadar ulaştırılmış. Vezir aynı dileklerle ikinci defa salmış kuşu. Kuş yine aynı turlar ve süzülmeler sonunda üçüncü kafadarın başına konmuş. Sesler eskisine göre biraz kısılsa da itirazlar devam edince vezir kuşu üçüncü defa salmış. Ne gariptir ki kuş yine aynı adamın başına konmuş. Üçüncüsünde topluluktan hiç ses çıkmamış. Bir müddet sessizlikten sonra bir ses yükselmiş topluluktan:
- Yaşasın yeni kraaaaaal.
Kabullenmiş insanlar. İnsanlar kabullenince kral da çıkmış saraya. Arkadaşları da saraya yakın bir binde başlarını sokacak bir yer bulup yerleşmişler.
Kralın ilk emri, ölüler kapıdan değil bacadan çıkartılacak. Uymayanlar söyle cezalandırılacak, böyle cezalandırılacak.
Uymuş insanlar elbette. Koca kral, onun dediği kanun.
Gel zaman git zaman çok şişman biri ölünce işler karışmış. Gidip rica etmişler, yalvarmışlar. Kral Nuh diyor peygamber demiyor.
Son şans kralın arkadaşları akla gelmiş. Gidip onlara yalvarmışlar. Demişler ki, biz onun dediği her şeyi yapıyoruz. Bundan sonra da ölülerimizi bacadan çıkartacağız ama sadece bu ölümüze izin versin, bacaya sığmıyor.
Arkadaşları bu makul isteği krala iletmek için saraya varmışlar. Hürmetle karşılanmışlar. Laf dönüp dolaşım baca konusuna gelmiş. Demişler ki arkadaşları:
- Bak senden şimdiye kadar hiçbir şey istemedik. Halk mağdur, bu defa izin ver kapıdan çıksın.
- Olmaz demiş, kral. Asla olmaz.
- Neden bu kadar gaddarsın, ne olur bunu kapıdan çıkartsalar?
- Canım arkadaşlarım demiş, kral. O kuş gelip benim başıma kondu, hem de üç defa. Eğer bu halk sizin yönetiminize layık olsa, senin kafana konar, varlık içinde olur ya da senin başına konar adaletle yönetilirdi.
Demek ki bu halk benim yönetimime layık.