KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 867 Okunma
- 14 Yorum
- 7 Beğeni
Gökyüzünü özledim
Hafta sonu ailecek evdeyiz. Evdeyiz derken evde olmak zorundayız. Bildiğiniz üzere 14 Büyükşehir ve Zonguldak ilinde geçtiğimiz hafta sonu uzun zamandan beri olduğu gibi yine sokağa çıkma kısıtlaması vardı.
Olağan dışı hayatın olağan üstü kurallarına alıştık/ alışmak zorundayız. Sanırım başka çare de yok.
Evde kalmasına kaldık ama hayatın olağan durumlarının dışına çıktık. Üç gün evde dört gün dışarıda ya da tam tersi dört gün evde üç gün dışarıda. Oysa eskiden hayatımız çok çok farklıydı. Kahir ekseriyetimiz beş veya altı gün çalışıp bir ya da iki gün evde kalır ona da evde kalma denilirse. Evde geçirdiğimiz zaman gerçek anlamda çok azdı. Evet hayatımızda olağan dışı gelişmeler oldu ve biz de hayatımızı ona göre dizayn ettirdik. Farklığa göre şekilden şekile girdik. Örneğin geç yatmalara alıştık. Zira gözlere uyku girmiyor. Allah"tan Edebiyat defteri var. Dönüp dolaşıyorum kendimi Edebiyat defterinde buluyorum. Ne yapabilirdik ki başka. Televizyonlarda takip edilecek program yok. Ya da bana hitap etmiyor. Belgeseller tamam ama hepsini tekrarını bile izledik.
Sokağa çıkma yasağını hafta sonları yaşadık ama bir de gerçekten sokağa çıkma yasağını yaşayanlar var. 65 yaş üstü büyüklerimiz ve 18 yaş altı gençler ve çocuklarımız. Benim de ellerinizden öper iki çocuğum var. Biri dokuz yaşında kızım bir de 5 yaşında oğlum. Şimdi fedakarlığı yapan biz miyiz yoksa çocuklar ve büyüklerimiz mi?
Başta da belirtiğim gibi hafta sonu ailecek birlikte olmak zorundaydık. Ailecek kahvaltı yaptıktan sonra eşimle günleri değerlendirirken eşim bir anda çığlığı bastı. Aman Allahım! Oğlum ne yapıyorsun? Yetiş Serkan! Kafamı balkon tarafına çevirdiğimde gözlerime inanamadım. Oğlum balkonun parmaklarına tırmanıyordu. Nasıl yerimden kalktım nasıl balkona geçtim anlamadım. Kucağıma aldığım gibi gerisin geriye oğlanı nasıl getirdiğimi inanın hatırlayamıyorum. Saniyeler bir anda yıl oldu sanki. Oysa biz oğlanın büyüdüğünü, bu yaz kapıyı pencereyi rahatlıkla açacağımızı düşünüyorduk. Demek ki oğlan o kadar büyümemiş. Gerçi bizim farkına varamadığımız başka şeyler de varmış...
Eşim oğlana sordu " Annecim seninle anlaşmamış mıydık? Hani artık balkona tırmanmak yoktu. Bizi ne kadar üzdün bir bilsen. Ya aşağıya düşseydin. " Sahi ya aşağıya düşseydi? Haberlerde okuduğumuz şeyler insanın başına gelmeyecekmiş gibi duruyor çoğu zaman. Oysa gerçekler öyle değil. Haberlerde bizim hayatımızda olanların yansıması değil mi eksik ya da fazla... Bir şekilde karşımıza çıkıyor. Bu şekilde haber olmak çok acı olurdu.
Çok şükür, binlerce şükür başımıza böyle şey gelmedi. Oğlum dördüncü kattan caddenin ortasına çakılsaydı ne yapardık. Tırnağına zarar gelse içimiz yanarken ya gerçekten aşağıya düşse ne yapardık. Düşünmesi bile büyük bir korku. Aklıma geldikçe hafakanlar basıyor. İnsan gerçekten çocukları için yaşıyormuş . Otuzlu yaşlar geçtikten sonra durum böyle oluyor sanırım.
Olan biteni çocuğun ağzından dinleyince içimiz daha çok burkuldu. Çocuk deyip geçmeyin. Mart’ın onundan beri yer yüzü ile irtibatı kesmişler. Bu süreçte öyle anlayış gösterdiler ki anlatamam. Virüs dedik, mikrop dedik başta, dışarı çıkmama konusuna öyle ikna oldular ki yaşlarından büyük olgunluk gösterdiler.
Birgün olsun anne, baba " Dışarı çıkmak istiyoruz, parka götür, markete götür" demediler.
Her şey yolunda zannederken gerçek insanın yüzüne ansızın çarpıp duruyormuş. " Neden tırmandın oğlum " dediğinde annesi. Ben çok küçüğüm ya gökyüzünü göremiyorum.Gökyüzünü görmek için tırmandım anne. Gökyüzünü çok özledim...
O anda sanki dünya durdu. Bir çocuğun gökyüzünü özlemesi kelimelerle, cümlelerle anlatılabilecek bir şey değil. Hayat her yere sığmasına sığıyor ama çocukların düşlerine sığmıyor sanırım.
Umarım pek yakında yaşadığımız bu acı tecrübelerden kurtuluruz.
YORUMLAR
Bunlarda geçecek bir gün biraz sabır ve zaman lazım... Çocukların beyni tabi ki biz büyüklerden farklı, bazı şeyleri anlatmak gerekiyor. Zamana zaman onlar bizden öğreniyor, bizde onlardan çok şey öğreniyoruz mutlaka... Hele de oyun çağında ise çocuk nasıl zor olur ev de onları eyleyebilmek... Geçmiş olsun, aman dikkat edin yine de...
Serkan BOL
Çok teşekkür ederim.
Saygılarımla...
Çocuk özgürlüktür!.. Bu kısıtlamalar en çok onları bunalttı gerçekten.
Yaşları gereğince evde kendilerini oyalayacak şeyler de bulamadıkları için onlar çok sıkıldılar. Ve oğlunuzda olduğu gibi kendilerince ( masum bir nedenle ) çıkış yolu aramış.
Anlık bir refleksle yakaladığınıza şükredin!..
'çocukların düşlerine sığmıyor!.'.. Ne güzel bir tespit!...
En kısa sürede toplumca sağlıkla ve huzurla özgürlüğümüze kavuşmak dileğimle Serkan Bey.
Kaleminize sağlık...
Saygılarımla...
Serkan BOL
Bu sürecin sonlanması hepimizin temennisi.
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim hocam.
Saygılarımla...
🥺🥺🥺kıyamam ben O ‘na ya... öpün benim için lütfen ...
Yarınların çok daha güzel olması umuduyla ve biran önce 🦠 ün yok olması dileğiyle .
Saygılar
Serkan BOL
Yarınların güzel olması hepimizin temennisi. Gelecek hepimizin olsun İnşallah.
Saygılarımla...
Öncelikle çok geçmiş olsun Serkan bey.. O anki korkuyu bende göğsümde hissettim biran. Benimde küçük yavrularım var 2 tane. Bazen kendi kendime onlara birşey olursa ne yaparım gibi düşüncelere dalıyorum. Ya da bana bişey olursa bensiz ne yaparlar diye de kahroluyorum. Sonra psikolojik birşey bu galiba deyip normale dönüyorum. Bugün kızımı öptüm kokladim sevgi yumağı yaptım yoğurdum sonra da seni ve kardeşini çok seviyorum siz olmasaydınız hayatın tadi olmazdı galiba dedim. Anne bende başka anneyi sevmezdim ki zaten dedi. Seni çok seviyorum dedi. Babalık duygusunu bilmem de analık başka bişey. Benim kadar kimse sevemez ki yavrularımı. Harika bir babası olmasına rağmen yine de asla..
Allah bir daha yaşatmasın inşallah böyle bir durumu. Allah'a emanet olsun tüm çocuklar.
Serkan BOL
İnşallah bir daha böyle bir şey yaşanmaz.
Değerli yorumunuzla katkınızla yazıya değer kattınız. Çok teşekkür ediyorum.
Saygılarımla esen kalın!
Şimdiki çocuklar büyümüş de küçülmüşler sanki.. Bazen öyle bir söz söylüyorlar ki donup kalıyor insan..
Çocuklar bu ara o kadar haklılar ki çok bunaldılar dört duvar arasında..
..
Erkek çocukları biraz daha hareketli olduklarından küçük yaşlarda gözümüzün önünden ayırmamak gerek.. Özellikle balkon, pencere mümkünse açık bırakmamak gerekiyor.. Kaşla göz arası yapıyorlar yapacaklarını.. Çok şükür ki yetişip almışsınız.. Geçmiş olsun Serkan Bey..
Saygı ve selamlarımla..
Serkan BOL
Büyüdüğünü zannetmiştik ama olağanüstü durumu da hesaba katmamız gerekiyormuş.
Çok teşekkür ederim Neslihan Hanım! Her zamanki gibi onur verdiniz.
En derin saygılarımla....
Öncelikle Serkan bey ellerinize , yüreğinize ve kalbinize sağlık! Çocuk deyip geçmemek lazım bazen büyük insanlarda daha olgun düşünebilirler. Onlara da bazen söz hakkı vermek onları da dinlemek onlardan fikir almak en doğrusu. İnsan en çok özgürlüğünü özler o da işte bulutların üstünde olan gökyüzü. O yüzden kimler özlemedi ki gökyüzünü. Özgürlüğünü dilerimki Rabbimden bir an önce bu kara bulutlar gidip yeniden mas mavi gökyüzünde buluşuruz inşallah ve küçük kardeşimiz de biran önce gökyüzüne kavuşup tekrar mutlu günlerine yani özgürlüğüne kavuşur......
saygılarımla...........
Edebiyat seven tarafından 6/2/2020 6:08:23 PM zamanında düzenlenmiştir.
Serkan BOL
Evet çocukların kalbi sandığımızdan çok çok büyük ve güçlü. Onların gözünden bakmak gerekiyor dünyaya.
İnşallah diyorum dileklerinize. Umudumuz güzel günlerin gelmesinden yana.
Saygı ve selamlarımla...
İnşallah diyerek
İçten haller
Çocukların dünyası. Allah korumuş ve daima korusun.
Böyle samimi içten hayattan ve kendi hayatından yaşanılanı anlatan yazılara ne denir ki... Ben bazen kala kalıyorum ne yorum yapsam diye. İşin güzel tarafı yazı kadar yazının mutfağı da güzel, servisi de.
Tebriklerimle şair/yazar
Serkan BOL
Saygılarımla...
Çok geçmiş olsun.
Özlemini duyduğumuz çok şey var hele ki evladınızın bize duyumsattıkları...
Allah uzun sağlıklı ömürler versin.
Yeniden geleceğim yazınıza.
Selam ve saygılarımla dost yazarım
Serkan BOL
Özlemini duyduklarımıza kavuşmak hepimizin dileği.
Amin teşekkür ederim .
En derin saygılarımla...
Gökyüzünü özledim!...
ruhumda bir yerler acıdı
gözlerim doldu, daha açıkçası
ağlattınız beni serkan bey...
çok geçmiş olsun dilerim en kısa zamanda
dilediklerine kavuşur önce çocuklar olmak üzre bütün insanlar
huzur ve mutluluk eksik olmasın kapınızdan
Serkan BOL
Güzel dileklerinize hep birlikte amin.
Saygı ve selamlarımla...
Öncelikle Allah sizlere uzun ve sağlıklı ömürler versin ve Cümle alemin çocuğunu esirgesin her türlü bela ve kazadan. Tedirginliğiniz yer değiştirdi desem yalan olmaz.
İki şey olmasa sanırım ben çoktan ölmüş olurdum. Çiçekler ve çocuklar. Varlığımı Allaha hayatımı bu iki şeye borçluyum desem yalan olmaz. Kim fedakar. Elbetteki çocuklar.
Oğlum dediğimizde yüzümüze bakmasa hemen gönülleniriz. 24 saat ba ba der çocuk bizden nadiren efendim yavrum duyar. Bununlada kalmayız biz. Komşunun çocuğunun her huysuzluğu şirin gelir bize kendi çocuğumuzun en küçük kabahati Kalkıp geberteceğim şimdiye maruz kalır. Netice ? Çocuklar bizi hep sever .Yemeğini yemezsen küserim bak.Artık senin annen olmayacağım. Git başımdam diyerek kırdığımız kanatlarını kendileri tedavi eder ve bize çaktırmazlar. Kim fedakar o cennet meyvelerinin yüzüne bulaşan salyamızdan tiksinmemeleri bile yeterince lüks bizim için.
Allahun bize eşlerden sonra emanetleri olan kuzularımızı onlar gibi sevemesekte mevcut sevgimizi azıcık göstere bilsek keşke. Çocuk Himaye bilmez. Kötülük bilmez.
onun bildiği iki şey vardır. Sevgi ve sevgisizlik .İkisinide çıplak gözle görürler bizim eşyayı gördüğümüz gibi. Kapıdan girmeden ruh halimizi sezer bize göre tavır alırlar. Sinirden öleçeksek palyaço olurlar . kendilerince bize iyi gelmeye çalışırlar ve bir taoakt yada azar sesiyle alırlar ödüllerini.
Yok ama abi biz öyle değiliz.
Çocuklarının gözlerine bak kardeş. orada kendini görebilirsen ne mutlu sana. Ne mi var çocukların göz içlerinde. Kainata yetecek kadar sevgi.
Tamam tamam sustum bücürleri benim için öp ve birdaha bu tarz şeyler yazıp başını belaya sokma. ben susmayı da bilmem bir ömür ben yazarım sen okursun.
Mevlam birliğinizi dirliğiniz huzur üzere sabit kılsın. (AMİN )
Serkan BOL
Siz konuşun yazın Adnan Bey! Biz okuruz dinleriz.
Saygı ve selamlarımla...
yeğinadnan
Hayırlı akşamlar.:)
sessiz de kalsam inanın sizi de yazdıklarınızı da seviyorum.
Ah kıyamam ben ona! Nasıl duygulandırdı sabah sabah... Umarım rahatça koşup oynayabileceği, şöyle çimenlere uzanıp gökyüzünü seyredebileceği günler yakındır. Size de geçmiş olsun bu arada...
Saygıyla
Serkan BOL
Saygılarımla...
):
Kuzum ya gökyüzünü özlemek ne demek
Rabbim nazarlardan korusun
Çok geçmiş olsun Allah hayırlı ömürler nasip etsin
Bizim de eski oturduğumuz binanın arka bahçesinde halı yıkayanlara, camdan bakmak isteyen beş yaşında erkek çocuğu beşinci kattan düşerek vefat etmişti ): kısa zamanda taşınıp gitmişlerdi oturamadılar o evde ):
Çok korkunç bir kazaydı. Aman dikkat!
Serkan BOL
Düşünmesi bile korkunçken yaşayanları düşünemiyorum. Eminim herkes o acı olayın yaşandığı yeri terk etmek isterdi. Belki şehri bile...
Saygılarımla...
Çok geçmiş olsun Allah evladınıza sağlıklı uzun ömürler nasip etsin. Gerçekten gökyüzü görülmeye değer. Çocuklar çok haklı. Öpüyorum güzel çocuklarınızı coronasız günlerde.
Saygılarımla
Serkan BOL
Saygılarımla...
Gökyüzünü özlemiş :) kıyamam .
Öncelikle yavrularınızı Allah size bağışlasın Serkan bey ve çok geçmiş olsun.
Serkan BOL
Saygılarımla...
