- 346 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
KARLA GELEN ÖLÜM BÖLÜM- 27 ( SON BÖLÜM )
KARLA GELEN ÖLÜM BÖLÜM- 27
İzlendiğimi anlamak çok zor olmadı, hele izleyenin tanıdığım bir polis olması beni hiç şaşırtmadı. Aceleyle Cansın Komiseri aradım,
‘’ Kızlar yerinizi aldınız mı? Bir daha konuşmaya fırsat bulamayabilirim.’’
‘’ Yerimizi aldık Baş komiserim. Rahat olun.’’
‘’ Tamam kapatıyorum.’’
Köşeyi dönüp birkaç adım da Rumeli lokantasından içeri girdim. Bizim kızlar en arka masada oturuyordu. Tezgâhın arkasından beni gören Hüseyin,
‘’ Oo Baş komiserim sizin buraya yolunuz düşer miydi?’’
‘’ Gevezelik yapma Hüseyin. Karnım çok aç önce kendime geleyim. Seninle konuşacağım önemli bir konu var. Burada lavabo var mı?’’
‘’ Aşağı da Baş komiserim.’’
‘’ Bak Hüseyin, biraz sonra arkamdan biri içeri girip beni soracak. Aşağıya lavaboya indiğimi söyle. Peşimden aşağı inerse de engel olma anladın mı? Birazda korkmuş gibi yap. Gerisi bizde.’’
‘’ Biz derken Baş komiserim?’’
Arkadaşlarımı işaret ettim.
‘’ Aşağıda onu güzel bir sürpriz bekleyecek. Işıklar nereden sönüyor?’’
‘’ Hemen merdivenin bitimindeki duvarda. Beni merak etmeyin Baş komiserim iyi rol yaparım.’’
Aceleyle merdivenlerden inip ışıkları söndürdüm ve beklemeye başladım. Gel bakalım aslanım, geleceğin varsa göreceğin de var. Yavaş, yavaş beklediğim av merdivenlerden inmeye başladı. Yanımdan geçerken birden ışıkları yakınca sudan çıkmış alığa döndü.
‘’ Ellerini kaldır ve yüzünü bana dön köstebek. Cansın Komiser buraya gel. Tak şu kelepçeleri şerefsize.’’
‘’ Pislik beni tufaya düşürdün?’’
‘’ Kusura bakma Alper birazcık öyle oldu. Kaçıp kurtulacağına benim peşime düştün. Bundan sonraki yaşantını dört duvar arasında geçireceksin. Kızlar siz karnınızı doyurdunuz mu?’’
‘’ Evet, Baş komiserim.’’
‘’ Bu şerefsizi Asayişe götürüp Tugay Baş komisere teslim edin. Ben burada biraz daha oyalanacağım. Hüseyin, bana verecek neyin var?’’
‘’ Şimdi geliyor Baş komiserim.’’
Ben karnımı doyururken Hüseyin de karşımda oturuyordu,
‘’ Baş komiserim o adam sizi niçin takip ediyordu?’’
‘’ Eğer bu tertibatı almasaydım beni öldürecekti. Bu kadar basit yani?’’
‘’ Demek bu kadar basit Baş komiserim. Allah size kolaylık versin. Ha unutmadan yemekler benden.’’
‘’ Bak Hüseyin benimle başa çıkamazsın buraya dadanırım.’’
‘’ Başımın üzerinde yerin var Baş komiserim.’’
‘’ Ben kalkayım artık, Sedat Amirden fırça yemeye hiç niyetim yok.’’
‘’ Baş komiserim sizin hayatınızı yazsak roman olur değil mi?’’
‘’ Öyle şeyler yaşadım ki, bir değil beş roman çıkar hayatımdan.’’
‘’ Benim bir arkadaşım var, bu sokakta yaşıyor. En büyük hobisi polisiye romanlar yazmak. Sizi arkadaşımla tanıştırmak isterim.’’
‘’ Adı yok mu bu arkadaşının?’’
‘’ Var tabi, Tuğrul Ahmet Pekel.’’
‘’ Adını hiç duymadım kısmet olursa bir gün tanışırız.’’
‘’ Size numarasını vereyim, bir gün lazım olabilir?’’
‘’ Ver bakalım Hüseyin, anlaşıldı senden kurtuluş yok. Bir gün bana yemek ısmarlarsın, arkadaşını da davet edersen tanışmış oluruz. Bu günlük benden bu kadar. Yemek için teşekkürler. ‘’
SON
24 NİSAN 20 20/ CUMA
Yaptıkları kutsal vazife uğruna şehit düşmüş polislerimize İthaf edilmiştir.
Tuğrul Ahmet Pekel
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.