Oturduğum ikamet ettiğim mahallede tadım huzurum kaçtı! Bu yüzden iki gündür ev arıyordum, hatta geçen sene aradığım kriterlere uygun bir ev bulmuştum ama daha ucuzunu bulmak için tutmamıştım. Dün sabah yani 28.03.2020 tarihinde kahvaltımı yaptıktan sonra, içimden inşallah o evi tutmamışlardır diyerek tutmak için yola çıktım. Evin yerini bulmak için etrafa bayağı bir göz gezdirdim sonunda o evi buldum ama ev kiraya verilmiş, tutulmuş. Şimdi yana yakıla kiralık ev arıyorum. Evi değiştireceğim ama inşallah birde korana virüs beni mağdur etmez.

Neyse 28.03.2020 tarihinde de kiralık ev bulamadım ama artık bulmamız gerekiyor. Neyse kiralık evi aradıktan sonra, akşam biricik kızımı özel araba tutup görmeye gittim. Ve akıllı kızımı gördüm. Kızımın adını falan yazmıyorum çünkü o benim tek kızım, adını onu korumak için yazmıyorum. Yani kızımı saklıyorum. Yakın yanından kuş bile uçamaz, o kuşu etkisiz hâle getiririm.

Bir ara bir yere yevmiyeyle zeytin toplamaya gitmiştim, hoplamaya gitmiştim, zıplamaya gitmiştim. Zeytincinin bir kızı vardı, kızını köşe bucak saklıyordu. Bir sefer yüzünü bile görmedim o derece yani. Hava soğuktu bu yüzden benim ses telleri de bozuktu, konuşurken sesim bozuk çıkınca, sesimin bozukluğunu zeytincinin kızına bağlamışlardı; oysa ben kızın yüzünü bile görmemiştim. Zeytinci de arkamdan şerefin varsa gelme dedi, benim de şerefim vardı gitmedim. Benim, kızımı da saklamam zeytincinin işine benzedi. Tabi bu sadece benzetme, ben kızımı öyle saklamam, ben eğitimli bir insanım. Kızımı zarar göreceği tehlikelerden saklarım. Kızımın arkasından iş çevirmem her şeyi yüzüne söylerim. Kızım geleceğin parlak senin. Senin geleceğin aydınlık kızım. Kızımın arkasından bir kaç cahil ve dedikoducu konuşmuş, benim kızım bunları dikkate almayacak ve bunlara cevapta vermeyecek.

Kızımı görüp özlem giderdikten sonra eve geldim. Tabi benim birde akıllı kedim Karakuş’um var. Gelince Karakuş’um gel diye çağırdım geldi.

Yakuphan Kılınç