Bir Yolculuk Anısı

• 19 Mart 2020 Perşembe 21:39:19

Döküntü mısralarla
Aylardan mart hep dert olacak değil ya
İşte güzel bir bahar lapa lapa kar
Cide’den Ankara’ya yani gurbetten
yuvaya yolculuk var
Dere tepe aştık akşamla Bartın’a vardık.
Saat 21 civarı bir otobüse bindik.
Kar yok ayaz var
Ben kapı girişinde tekim
Kaptanın arkasında bir bayan o da tek
Zaten otobüste 10-15 yolcu anca olur.
Mavin delikanlı bayanın etrafında fır dolanıyor
ışık sineği pervane gibi
Onun yüzü suyu hayrına ben de ikramlardan
yararlanma keyfini yaşıyorum
içten içe kıskansam da.
Bir ara yanıma gelmesini söyle diyecek
oldum yutkundum
iki saatlik yol alımından sonra bir dinlenme tesisindeyiz
Gözüm hep onda.
İndi... Ben de az arkasından indim
Temmuz sıcağındaymış gibi dekolte ince çorap
ökçeli beyaz ayakkabı...
Hayret dedim içimden dayanamadım muavine sordum
"Ukraynal’lı Ankara’da felan pavyonda çalışıyormuş
sürekli müşterimizdir"
" İyi ya bu mevsimde bu kıyafet..."
"Burada proğramda çıktı giyinmeye zaman bulamadı
demek ki"
" Söyle misafirim olsun"
Söylemiş. Bekliyorum
Lavabodan masama geldi.
Sadece kahve ve sigara aldı.
O Türkçeyi ben ingilizceyi tarzanca atıyoruz
Tekrar bindik hareket ettik
O aynı yerine geçti, ben en arkaya gittim.
Mavin geldi" Ne oldu abi! dedi
Cebine elimi attım.
az sonra geldi
Gece 00.1 de Aşti’de indik
Taksi tuttum çalıştığı pavyona bıraktım
Patronuymuş karşıladı.
Havamı aldım!