İKİ DİK AÇILI ÜÇGEN

• 27 Ocak 2020 Pazartesi 13:26:12

Ben vurdumduymaz asi kız!
o ipe sapa gelmez delikanlı..!
bir şekilde karşılaştı yollarımız ikimizde iki dik açılı üçgen dik!

hani şu adına Davut yıldızı yada Peygamberin mührü denen,
neydi bizi bize buluşturan bilmiyordum oysa tesadüf diye bir şey yok tu
espri ile karışık ’ruh öküzüm müsün dedim’

faltaşı gibi açılan gözleriyle baktı bana konuşmak istiyordu, belliydi halinden ama sanki takılıyordu kelimeler boğazına oysa konuş sa beynimde anlam bulacak o kadar çok soru vardı ki!
bak tı bakıştık uzun uzun!

-iki dik açılı üçgen dedi..!
ben gök yüzünü
sen yer yüzünü gösterince anlam bulur içindeki giz.

neydi bu Davut yıldızının sırrı öğrenmeliydim
hemen çalıştığım Üniversitenin kütüphanesine gittim.
bütün kitaplara sırayla bakmaya başladım!
ve nihayet daha dokunmadan beni kendine mıknatıs gibi çeken o kitabı buldum
ayaklarım adeta ona doğru kayıyordu!

evet çözülüyordu okudukça içimdeki bağlı kelimeler
artık kalmamıştı kafamda soru işareti
evet o adam benim ruh ikizimdi ve bana bir şey öğretmek için görevlendirilmişti.

onu tanımaya karar verdim.
ilk zamanlar farklıydı tarzı,
her şeyi saç şeklinden tut hayat biçimine kadar neye kızıyor isem ona gelip yerleşmişti!
mesela kumar oynuyordu
kumar günahtı ve benim en nefret ettiğim şeydi.

bir ara beynimde canlandı bir anım!
engel olamadım siyah beyaz bir filim sahnesinde kare kare replikler düştü önüme
ben o zamanlar 16 yaşındaydım hayatımın daha yeni yeni ilk baharına adım atıyordum.
Babam bir gün eve kucağında siyah kocaman bir torba ile gelmişti ve yüzü farklı bir gülümsemeyle gülüyordu
gözleri daha önce hiç görmediğim kadar farklı bir sevinç doluydu!
elindeki torbayı anneme uzattı!
-bak bunları kumarda kazandım dedi.
Annem dominant bir kadındı hani şu erkek gibi vurdumu inleten tarzdan babam ondan tırsardı
neyse annem babama uzun uzun baktı ve oturduğu yerden ayağa kalktı!
-bu paraları nereden aldın dedi!
babam heyecanla kumarda kazandım herkes kaybetti ben kazandım dedi gözleri yine parlıyordu
annem aldı poşedi bir hışımla elinden,
-babam dur napıyorsun onlar çocuklarımın geleceği demeye bağırmaya başladı hatta anneme birde tokat attı
annem kararlıydı aldığı poşeti sobaya attı elinde kalan son paraları da balyasıyla alıp sobaya attı
annemi daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim!
korkuyordum annem çıldırmış gibiydi,
babama döndü -ben çocuklarıma haram para yedirmem dedi benim çocuklarımın kursağında haram olamaz
bir daha kumar oynarsan duyarsam görürsem hatta hissedersem seni boşarım!

-Babam manyaksın sen o bizim tek geleceğimizdi bir mucizeydi bizim için yollanmıştı dese de yanmıştı artık o kadar para,
işte o gün anlamıştım kumar haram dı oysa biz helal olmayan hiç bir şeye elimizi süremezdik!
ona da o yüzden çok kızıyordum ama hayat onun hayatıydı.

bir ara hayat hikayesini anlatmıştı pek de iç açıcı şeyler yoktu evet tutunmuştu hayata her şeye rağmen bu gurur vericiydi olsun dedim sessizce o iyi bir insan!

günlerden bir gün bana bir kitap hediye etti ve ben okumaya başladım içimde düğümlü bohçalar tek tek açılmaya başladı artık dünyaya farklı bir pencereden bakıyordum.
Yıllar boyunca okuduğum kitapların aksine bana almadan verilmeyeceğini resimlerle şemalarla ve tılsımlarla öğretmişti!
evet almadan vermek Allah a mahsustu.
şimdi yüreğimde anlam bulan
o asi!
o deli!
o vurdumduymaz!
o ukala!
insana çok teşekkür ediyorum meğer benim hayata baktığım gözlüklerimin camı kirliymiş
o sildi ve ben yoluma görerek devam ediyorum.

iki dik açılı üçgen ve birleşince Peygamber mührü tıpkı ikimiz gibi!
ve daha yapılacak o kadar çok şey var ki farkındalık adına yaşama anlam veren şeyler vardır bu şeyler bazen
yarım bırakılır diğer yarısını bulup anlam kazansın diye!
tıpkı onun la ben gibi..!